Alle inzendingen over Schilderijen

Ik trek me niets aan van zijn woordenbrij, En kijk verlekkerd naar mijn schilderij.…

De Kunst stelt ons een Schijn te voren, Hoe 't in het wezen staat beschoren, Gelijk de grote Schilderij, Van 't Al der zienelijke dingen, Die door de wijsheid stand ontvingen, Vertoont wat in de Oorsprong zij.…

Het was een raadselachtig schilderij een klein doodshoofd bovenaan daaronder een dode vogel zei mijn vrouw de kop van een stervend rendier volgens mij het was heel mooi ook van heel nabij…

Er is niks zo belangrijk om te beleven en graag in te delen als de Levensvreugde, via klanken, melodieën van muziek, via tekeningen, schetsen of schilderijen zelfs beelden; niets als de Vreugde die zo kan helen.…

Jouw angst heeft plaats gemaakt voor leegte het schilderij van de dood is veranderd in een witte bloem de armoede van jouw faalangst heeft je vacuüm gezogen alles wat er over is zweeft in de kleinte van een droom.…

Eigenlijk is elk gedicht elke hartenkreet alle geschreven zielenroerselen als een schilderij: een taalschilderij Op z´n minst een mooie lijst waard; een degelijke bijpassende!…

als ik in eigen woorden een schilderij moet maken dan kies ik het zelfportret van het palet van mijn gemoed gebruik ik uitsluitend de tedere tinten omdat ik toch (O...ijdelheid) een beetje voordelig uit de verf wil komen…

ik roos je roze in het komend wit van de dag korenbloem het donkerblauw dat de late nacht nog even zag zon je warm met de felste kleuren in het schilderij van jouw gebeuren…

Ooit zag men in een ondergronds verlangen Het liefste Hitler hier tegen de muur In afwachting van het commando “Vuur!” En liever nog zag men de Führer hangen. Dus tik alsnog een Hitler op de kop En hang hem daarna aan een touwtje op.…

Tot volgend jaar Dan komen mijn vrienden daar. Ik ben helaas aan het sterven Alles aan mijn lijf is aan het bederven. Ik lig hier op de grond Met water in mijn mond Mijn huid schilfert af Je ziet mijn aders van mijn lijf. Ik blijf er rustig bij Mijn leven is goed geweest Ik wiegde mee met de wind Werd door de zon verblind Heb de nacht…

Mijn doek blaast met volle wangen mijn kleuren door elkaar. De horizontale stroming in de dampkringlucht vult oorverdovend mijn strak gespannen lijf. Strijdend, vechtend wil ik mijn kleur behouden. Ik zou hem aan flarden rijden Ik bons tegen mijn doek, maar hij wijkt geen centimeter Ik moet het met lege ogen aanzien hoe hij me mengt…

de kast staat tegen de muur tafel, stoel en bed staan op hun plaats net als gisteren aan een andere muur hangt een schilderij een paar foto’s op de kast net als gisteren het eten wordt gebracht de koffie, de thee net als gisteren vandaag ben je gisteren vergeten stond die tafel gisteren ook daar vraag je hing dat schilderij…

Vannacht zag ik door de gordijnen de sterren flonkerend aan de hemel staan verstild dronk ik de schoonheid in voelde mijn geest opengaan een stap slechts bracht mij buiten om in dit schilderij op te gaan…

Ben niet jaloers op materieel bezit maar bij makers van muziek, een lied, sculptuur, schilderij, denk ik shit waarom kan ik dat niet!…

Het schilderij "De man met rode pet" Werd aan een onbekende toegeschreven En dus wou niemand er een cent voor geven; Men vond het maar een waardeloos portret. Maar nu het aan Van Gogh is toegewezen Wordt het toch hoog geprijsd en hoog geprezen.…

ik deel je tussen sterren waar je licht het Al ontraadselt en tel de jaren tot je aanmeert in ons levenslied dan vloeien we ineen als kleuren op een schilderij en schrijven liefde met dezelfde dichtheid zij aan zij…

herfstig kleuren bomen de zomer toe tussen druppels regen en schuchter zonlicht schitteren roodbruine kruinen in de benevelde lucht een schilderij om nooit op uitgekeken te raken…

De tijd is gekomen mijn pen is krom van de geschreven letters die geen woorden vormen een mislukt schilderij zo lijkt het wel een amusementsspel dat niemand kan vermaken loze zinnen ze kunnen geen mens meer raken.…

Maar de voorste figuur Liep het schilderij zo uit… En de bal lag tegen het lijf dat weer leunde tegen de boom En de boom voelde zich alleen Geschilderd Als in een nageleefde droom…

Ween ik om liefde die niet is weggedoken in de schaduw van mijn smart zal ik de hemel niet najagen want die is in mij nergens anders zoek ik hem daarom loop ik hem nooit mis maar jou wel Het schilderij is een eigen…

hij keek naar het schilderij en zag haar het leek alsof ze iets wilde zeggen hij bleef roerloos staan een herinnering keerde terug hij kende haar en ook weer niet hij had haar gezien in zijn droom de droom waarin ze hem verliet…

het maakt stil dit dromerige kleine schilderij: ingetogen tere takken judaspenning in een Japanse vaas de ontmoeting van het oog met de verstilde poëzie van deze heldere eenvoud is de balsem voor een verdwaalde ziel…

In deze luwte van het late seizoen wil ik leven, nu ik mijn verlangens en angsten in milde, lichte, getemperde tinten kan mengen op het palet van mijn innerlijk en nu ik ze kan schilderen op het schilderij van mijn leven, nu er schemerlicht binnenvalt in de kerker van mijn hart.....…

Ravel herschreef Moussorgski's expositie Als een tentoonstelling van schilderijen Waarin zijn eígen klankkleur kon gedijen 't Werd een pinacotheek als compositie Van Promenades langs de Tuilerieën, Door Catacomben en de Poort van Kiev…

Het begint in het wonderlijke dorp de vlucht van de vogel leidt de parade Op de grond een processie van geel weg naar het blauw van een vrouw met gedachten aan Pisa en Siena Maanstad wacht als een schip op het tij tovenaarsleerlingen zwaaien uit behouden vaart naar een vreemde stad Ver weg door een onbekend land varen zeilschepen mee met…

rumoerig voor een treurig schilderij misschien voorzag hij steeds al zijn vertrek vol zorgen om het veiligheidsgebrek de dader deed verstommen zijn geschrei zijn trotse roep, verloren, eropuit en nu al missen we zijn stemgeluid…

maar de herfst van jouw leven is alleen een "schijn"-palet een warboel van indrukken samen op een schilderij gezet.…

Dus voor één schilderij van Mondriaan Gaan er zes astronauten naar de maan.…

Er stond een potje op zijn schilderij. Daar schilderde hij gauw een scheurtje bij.…

[Haiku] de zon is ver heen en sleept het laatste licht mee in zijn ondergang Geïnspireerd op het schilderij 'Sun setting over a lake' van Joseph Mallord William Turner (1775-1851).…