Alle inzendingen over Slachtoffer

De straat wordt onderbroken door een blinde muur. Was de muur altijd al blind en dwars op de straat? Hier liep Regina - afwezig - in de val hier werd ze van dichtbij beschoten. Stond niemand stil, hoorde niemand het schot in haar hoofd, in haar droom? Was de muur, was de straat altijd al blind, de stad doof voor de dood? Hoorde…

Als de bloedige aftocht van cijfers het zwijgen oplegt aan letters telt een generaal zijn medailles een stad zijn doden als de bloedige aftocht van cijfers het zwijgen oplegt aan letters blijven de straten zonder beeld en kleurenblind achter daar, op die plek waar één gelijk is aan negen en tien of aan oneindig en niets telt men medailles…

Soms lang ik in donkere nachten mijn vrouw haar thuiskomst af te wachten. Ik lag haar thuiskomst af te wachten met een klap in mijn gedachten. Ze ging de hort op, keer op keer, met een andere meneer. Ik lag haar thuiskomst af te wachten met een klap in mijn gedachten. Het sloeg mijn vrouw soms in haar bol en dan ging ze aan de rol. Ik…

Een dier zonder huis had nog kat kunnen zijn vleugels neergehaald in hun laatste vlucht matjes met wat stekels een bloederig donsje geraakt in de sprong Platgereden restanten tot voor kort nog levend kleven verwijtend aan de weg hun levenstempo niet aangepast aan onze fatale snelheid Kraaien en kauwtjes genietend van hun delicate wegrestaurant…

de zeemeermin zong angstig haar allermooiste lied terwijl zij wegzwom voor de haai die zei: maar ga toch door ik vind het prachtig zo’n allerlaatste levenslied…

Uitgeroepen, alle vrije dagen, om wat er pijnlijk verloren was, honderdduizenden slachtoffers zijn gevallen. In rouw wordt gehouden wat lot heeft genomen, waar aardbeving heeft plaatsgevonden, hebben mensen de vlag van de ziel op halfstok gehangen. Gehuild, terwijl de hele wereld toekeek, zovele rechten werden voorbehouden.…

Slachtoffers van zware geweldsmisdrijven mogen nu zelf aangeven welke straf de dader moet krijgen. (Voorstel van de VVD). ----------------------------------------------- Hij sloeg maar door en hij sloeg stevig raak. Het komt niet in je op om te bedenken Zo ’n crimineel vergiffenis te schenken, Integendeel, je grijpt je kans op wraak.…

Pesten, het hoort niet Pesten, je bent altijd de bok Hoe je het ook went of keert Je zal altijd gezien worden als zwakkeling Eerst gaat het goed Dan gaat het snel bergafwaarts Je wordt met de nek aangekeken omdat je anders bent Dan gaat het weer beter Weer beter omdat je je durft te weren En zomaar op kerstavond word je uitgescholden…

De eerste handen zijn er al weer af De eerste ogen weer voorgoed gesloten Mortieren worden op ons afgeschoten En janken doen we altijd achteraf We hebben tot december is verjaard De oorlog aan ons eigen volk verklaard.…

Denkend aan Holland zie ik vanaf nu voortaan 40 stille zwarte wagens plechtig door het laagland gaan over wegen en rivieren in dat groene weidse land door een laan vol populieren mensen zwijgend langs de kant ieder in zichzelf verzonken met een scherf van het verdriet met de woede en de beelden uit dat onbekend gebied 40 stille zwarte…

Dichten voor de oorlogs-doden voelt zo levendig aan of ze weer bestaan niet dood zijn gegaan Dichten voor de oorlogs-doden voelt zo verdrietig aan dat ze niet meer bestaan noodgedwongen zijn dood gegaan Dichten voor de oorlogs-doden voelt de oorlogen herleven zoveel verschrikkingen begaan waanzinnigheid ontstaan, verslaan Dichten…

Gehavend is het peloton vertrokken Geschaafd, getekend, armer aan illusies In voorportalen van hun eindconclusies Toch strijden ze weer fier en onverschrokken Zo brengt De Val ons retro-romantiek Van taaie-ouwe-krijgers-heroïek…

mensen vielen uit de hemel engelen die vrede kwamen brengen hoopten we maar ze hadden geen vleugels stukken van mensen regenden neer op onze daken en tuinstoelen in onze velden en akkers tussen gras en graan mensen kwamen tevoorschijn uit de wolken als vogels hoopten we nog dat ze geen doden waren ik heb je zoon gevonden en zijn vrouw…

Ik heb mijn hoed afgenomen en neergelegd op het homomonument uit respect voor onze bevrijders militairen uit de VS en Canada Maar ook de directe oorlogslachtoffers herdacht vele onbekenden maar ook indirecte slachtoffers: Wijlen mijn vader Gerrit Jan Krediet (1908) 1944, opgepakt, getransporteerd, werken in Duitsland 1945, weggelopen en…

Het geraas van het nabije vee. De boer die in de schaduw zit van het bleke beeld. De bomen die buigen voor de wind van de zee. Zijn ouders hebben het lapje grond gekocht waar hij tot het kraakbeen in de modder stak. Hij was een begaafd student. ‘Iets in de wiskunde,’ zegt de boer. Het beeld werd gemaakt naar een schoolfoto. ‘Twee jaar later…

Boer G., ongeremd en ziekelijk verlegen vond twee vrouwen binnen handbereik. Niet bereid zich bij hem in te schepen voer hij voorbij de schemering, en schoot en schoot zichzelf het leven in, vermorste vrouwen arm en ongelegen, maar in hun dood en wond vond G. zichzelf een koe met goedgevulde memmen. Geen dag gevang waar G. verbleef een…

herdenk de doden herdenk oorlogsslachtoffers  herdenk ze steeds weer…

Thuis, in de zon, kijk ik aandachtig naar het nieuws, ik bestudeer de foto's de boog van een mortier als een vallende ster en het grijze puin na de inslag Overal zijn er camera's Ik ril van alles dat ik wel en niet wil weten maar ik zou niets weten als ik het niet wist Ik lees over mensen die wakker werden en naar een kelder renden…

In haar beleving klonken als muziek De woorden in een onbekende taal Ze viel in slaap en droomde non- verbaal De beelden vormden warrig mozaiek Wat was er eigenlijk precies gezegd Wie sprak haar toe op liefdevolle toon Het was voor haar behoorlijk ongewoon Eenmaal ontwaakt, werd het haar uitgelegd En ze verstond een warm wees welkom…

hoe ligt het kindje hier in het puin te kwetsbaar voor haat te klein voor geweld door bommen geveld de heer zij geloofd het staat in de boeken het land was beloofd in dat geval is grondroof geen diefstal de wereld kijkt toe op het toneel van verdriet misschien is het beter dat het kind het vervolg niet meer ziet…

Vernedering is een subjectief begrip Is het devies van de ‘corpsballen’ Als er soms slachtoffers vallen Jammer van de publiciteit Slechts daarvan heeft men spijt.…

Als langzaam de staaf van genot slinkt Tranen vallen als regen Een slaak van pijn weerklinkt Als langzaam het vocht der vruchtbaarheid druipt vermengd met bloed Een rust opkomt als de dood Sterft het slachtoffer duizend doden en ontbeert het genot voor een hoopvolle toekomst.…

Slachtoffer, geraakt door een bus Fietste gewoon rechtdoor Vehikel rechtsaf, in eigen lus Er zijn geen woorden voor. Dramatiek, zelf geschapen Vreemd, dat ik hier fiets Ik ga maar slapen Ik zeg u niets.…

Van de dader hangt nog de geur in het slachtoffer z’n laatste zucht…

Een museum is een gebouw met een inrichting als herinnering aan wat ooit was en nooit meer mag een museum zou zo de herhaling van die grote fout moeten voorkomen nu gebeurt het toch wie weet ze nog de namen van de slachtoffers en van de daders van beiden zijn de namen anders hoeveel musea zijn nog nodig wereldwijd…

als dit een speelfilm was zou het bloed nep zijn en zou er niemand dood gaan deze jongens zouden acteurs zijn bommen zouden gecontroleerd tot ontploffing worden gebracht en stund mannen zouden al het gevaarlijke werk opknappen maar dit is echt hier vallen echte slachtoffers dit is Afganistan en dit zijn echte soldaten…

ondoordachte woorden uitgevloekt op een onvoorzien moment blijven altijd verder kankeren heel diep in je milt en lever totdat jouw toen gemaakte slachtoffer je daarvoor met zijn grote, warme liefde jouw kille bitsheid van harte vergiffenis weer schenkt.…

Wie slachtoffers worden. Wie daders zijn. Schending van privacy is nieuws, dat nieuwsmakers zelf schrijven, maar als lezers zelf niet lezen. Of verstaan.…

Laatst lag een zilvermeeuw in het zand Niet eens aangespoeld, maar toch dood Strijd verloren tegen een soortgenoot Misschien slachtoffer van een hond Niet aangelijnd, dus zonder band Of het kwam hier vredig rusten Eén enkele vleugel stijf omhoog Weggespoeld, straks, na de vloed En dan: vergeten, voorgoed.…

Zij die vielen stonden niet meer op doodgehongerd of met een kogel in hun kop hun vijand was wreed en kende geen genade de verzetsstrijders deden, dat wat zij maar konden In kelders woonden zij of op een zolder zij die ontsnapten aan de getto's en de treinen alsnog opgesloten en overgeleverd hun vrijheid toch verdwenen, levend in angst En…