Alle inzendingen over Vlammende Mantels

Satijn bedekt ons huis met de mantel der liefde…

uit het duister willen tillen tot het licht je aanraken kan het stil wordt in huis in het oude trappenhuis uit het duister tillen tot de vlammende zon daarbuiten de rietkraag aan de overkant in lichterlaaie zet ik zou je uit het duister willen tillen tot het donker wordt en ik de laatste de blinden sluit…

Doch zonder onze vleugels en mantel voelen we ons onbewust van onze engelennatuur.…

hij schuilt in een spleet door bot noch wervel gehinderd een mantel van slijm met acht armen omkleed zuigt zich vol en perst zich leeg met een rasptong breekt hij de scharen van de kreeft…

December komt er aan het is al koud in de stad aan den lijve voel je dat minder woorden meer gehaast weer de laarsjes aan weer de mantel aan sjaal en hoed wat een beetje winter al niet doet…

Voor Anton Kind van God worden Jij en ik genoemd, Net als je zusje zijn we Voor altijd geborgen In Zijn liefde, Licht dat nooit ophoudt Met stralen, met Zijn mantel Beschermt Hij ons, Zoon die Evengoed voor ons Een broer kan zijn…

Het is vandaag weer Complimentendag Geen duimpje, like of smiley nog gekregen Zodat ik u de mantel uit ga vegen En mij beklaag over uw bot gedrag Want ik heb nog wel zo mijn best gedaan Maar ja, daar trekt u zich geen moer van aan.…

licht in, licht aan de duisternis valt in daglicht valt weg en de zon kust de zee sissend valt een vlammend betoog mij ten deel, licht uit donkere wolken, oplichtend water de dag gedoofd een verschil van dag en nacht…

Huis waarin ik woon leefde 'n ambteloos pastoor met z'n huishoudster; geliefden tot in de dood wat de kerk hun verbood Twee rode rozen bloeien zomer's op hun graf door niemand gepoot; in onze tuin heel bizar groeit 'n zelfde rozen paar Het zal toeval zijn plaats voor m'n gemoedsrust een mantel van gaas; mantel om de rode rozen op het…

Edoch zonder onze vleugels en mantel voelen we ons onbewust van onze engelennatuur. Dus herwin je vleugels en mantel om te stralen zoals je nog nooit gestraald hebt. Strek je vleugels uit en vlieg vrijelijk door de hemelen. Zie en voel het innerlijk licht als het je vreugde en voorspoed brengt.…

Kom eens hier en luister naar mijn liefde onder de mantel van jouw naaktheid.…

zijt ge in mijne ogen, Door de eedle daad, voorwaar te min bekend; Daar gij, verplicht om tempelwaarts te treden, Terwijl uw kat op uwe mantel sliep, De brede mouw, waarop zij vrolijk rustte, Veel liever van de purpren mantel sneed, Dan in zijn sluimren ’t zoete dier te storen!…

Een ieder heeft zijn eigen plan verzonnen Dus vegen ze elkaar de mantel uit Van 'miezerig' tot 'zoek het zelf maar uit' Is nu de hete herfst dan echt begonnen? Welnee...de soep wordt nooit zo heet gegeten Als opgediend...want het is niet te vreten!…

Uit liefde ontsproten geheim, tastbaar als een vlammend innerlijk vuur, dat licht weerkaatst in de ziel van het hart. Grootmoedig stroomt het licht van leven, over het pad van helderheid. Doorzichtige stralen voeren je naar de Goddelijke eenwording, door Liefde geraakt en zichzelf omhoog geheven.…

Levens met een Rode draad Gedegen en Getekend voor nu Daar voor altijd Vlammend en zeer sterk Vergezeld door Tijd niemand Kan zeggen dat Zij hebben gedaan Het beste voor Eeuwig. Steeds en opnieuw Beeld van gave 't Leven lief Daar de vreugde Altijd moet klinken Daar signatuur Verdwijnt met de tijd…

Als eerste was er de liefde; ongrijpbaar voor de goden, voor de zielen, of de mens Hoe ver het firmament en aarde zich ook uitstrekken, hoe ver de oceaan ook reikt, hoe hoog het vlammend vuur ook brandt De liefde is altijd groter, de wind kan je niet bereiken, niet het vuur,niet de zon, noch de maan: De liefde is groter dan dit…

Als eerste was er de liefde; ongrijpbaar voor de goden, voor de zielen, of de mens Hoe ver het firmament en aarde zich ook uitstrekken, hoe ver de oceaan ook reikt, hoe hoog het vlammend vuur ook brandt De liefde is altijd groter, de wind kan je niet bereiken, niet het vuur, niet de zon, noch de maan: De liefde is groter dan dit alles…

er komt niet uit het buitenleven niets hoewel het zich eindeloos uitstrekt zich verder verwijdert van verdwijnende einder of het mistig is vraag je niet dat ik weet wat weet ik met mijn stampvoet driftige hand vlammend oog nu eigenlijk steeds verder keert het zich inwaarts waar water wegzinkt in land is dat het?…

niet de zomerse hitte de winterse vrieskou of de de eindeloze regen niet het blauwe grasland de vlammende zon op de rietkraag in lichterlaaie niet de trage tijd of het bonkende hoofd tegen de blinde muur maar het wachten op een teken van leven op de brief die niet komen zal het is de stilte die in hem aanwaait hem tot op zijn…

stolt gekoelde schrik is blauw wanneer de ondergrond begint te breken de donzen mantels als een loden deken ons doen verzinken in een meer van kou o waar is dan de held met sterke armen en waar het vuur waar wij ons kunnen warmen…

En het gevolg is nu van dit verplegen dat ik haar steeds de mantel uit moet vegen.…

Van onder de beschermende mantel van de donkere aarde hebben de eerste voorjaarsbloeiers in een kleurrijk tapijt zich een weg gebaand naar het eerste zonnelicht dat een gevoel van verlangen oproept naar de komende lentetijd en een glimlach zal brengen op ieders gezicht...…

ik zag een vrouw op de tv die huilde om haar dode lief gestikt in een inferno hij was vluchteling en gij mevrouw Verdonk hebt hem gehuisvest in een barak op Schiphol het einde kwam door vlammend rood nu is hij dood en eindelijk ‘vrij’ ik schaam mij dat ik Nederlander ben en vraag me af: schaamt u zich ook?…

Ik zie de parels in de diepzee van je gedachten De parels die jouw schelp omhelst De vlammende vlinders in je ogen zijn mij dierbaar Het zijn kristallen in helder water die van liefde zingen Adem in mij, liefste Beroer mij met je licht Wees medeplichtig in eindeloze overgave een eeuwig zoete kus…

Als het koud is Ver afgekoeld tot diepvries temperatuur En elk uur dat leven geeft toch verloren lijkt Want de wind is te lang guur Dan is het tijd om 't ijzer te smeden Niet in de hitte van de strijd In mijn hart smeulen vonkjes en liefde gloeit op die vlammend de kilte bestrijdt…

de hemel is duizelig van zonneschijn schaapwolkjes drijven in de verte voorbij ik kijk de tuin in achter het gordijn de hemel is duizelig van zonneschijn hoe dieprood de trissen herfstvreugde zijn als een vlammend tuinvuur in het dode tij de hemel is duizelig van zonneschijn schaapwolkjes drijven in de verte voorbij…

Kind in hem wordt nat. 3x De mantel der liefde bedekt - ook in de regen - het lopen zonder jas.…

hoe zal ik woorden vinden voor jongeren die zelfmoord plegen, sterven door drugs of jaren alcohol ik weet het niet sta machteloos in ontoereikendheid in mijn lege handen druipen vragen van ouders en geliefden waarom wordt een zwarte mantel…

Als een loden mantel hing de hitte over mens en dier. Lege straten en pleinen, onwezenlijke stilte. Bij de eerste onweersbui begon de tijd weer te lopen. Vertrouwde geluiden markeerden de orde van de dag.…

. ------------------------------------- uit: 'Vlammend Marmer', 1984.…