Alle inzendingen over Zelfbeeld

De Maas blijft doorstromen, het water gaat haar eigen gang keert een laag zelfbeeld om naar herwonnen kracht.. Ik zie trotse schippers en hun historische boten In de oude haven liggen, masten vol scheepstouw dragen een collectief lichtsnoer doen het erfgoed belichten, verenigd met Rotterdam..…

het leven heeft toch maar een laag betredingstolerantie als je bedenkt dat men als kind in de eerste zuurtegraad de lach van de sociale lach leert onderscheiden men leert ook dat men met het uitlachen gedeeld door het gros van de groep de eigenwaarde en het zelfbeeld weer een beetje op kan krikken zonder verweer tegen het inzicht van het buitenbeentje…

De Maas blijft doorstromen, het water gaat haar eigen gang keert een laag zelfbeeld om naar herwonnen kracht.. Ik zie trotse schippers en hun historische boten In de oude haven liggen, masten vol scheepstouw dragen een collectief lichtsnoer doen het erfgoed belichten, verenigd Rotterdam..…

hij bakent zijn gedachtenwereld af een huis en meubels, mensen, lief en leed hij bouwt zichzelf een zijn - wat zelfbeeld heet - beweegt zich vrij in wat hij grenzen gaf de bange verten lijken zo veraf zo ongekend dus onbestaand hij weet niet eens wie ooit de muren overschreed hij loopt, zich veilig wanend, richting graf tot peilers…

Een oerbeeld van de eenvoud, dat natuurlijk zelfbeeld is en weinig. Dan een- man, zonder naam, jong, ongeschikt voor een verhaal, maar met ogen gericht op luwe lippen die vrucht en welbewaard zijn. Die hoop. Dat beeld, voor er woorden zijn die invallen, zeggend: het is heimwee. Dat bedrukt.…

Sommigen puur uit spanning een enkeling uit verveling Het lijkt allemaal zo ideaal daten met een "voor-selectie" Ieder naar zijn of haar smaak zoekt een partner met perfectie Uiteindelijk maar één ding wat na bezinning echt blijkt Bij het hele internet-dating is niets echt wat het lijkt Verjaarde foto's en info en een vertekend zelfbeeld…

vreemde eend in de bijt waarvoor niemand zich neervlijt er bestaat geen nederigheid voor mensen als jij gevuld met rijstebrij plompverloren klei een pissebed ben jij, 'k heb een hekel aan jou druiloor in de kou slijmbal in korte mouw je bent aan lager wal geraakt zo, ik begin de week met een schone lei zeven naakte dagen voor mij mijn zelfbeeld…

* Het is zoals het is, Je bent zoals je bent Er zijn er meer als jij Maar wat doet dit met mij Je proza-poëzij Je egowoordenbrij Je zelfbeeld op een rij Schip zonder averij Bloem zonder honingbij Wat doet dit beeld met mij Zinloos, je mijmerij Autist-rijmelarij Leg lege huls opzij Aan leegte ver voorbij Leg eens een beter ei…

ik heb de kussen armzwaaien en samensmeltingen in alle omhelzingen geteld waarbij in het amen van samen de kwaliteit van de feestelijkheid aan de orde is gesteld met stip vonden wij de geboorte van het kind het unieke moment omdat ieder mens dat ooit van zichzelf heeft gekend en nu opnieuw beleeft in een andere tijd met zelfbeeld…

Verschuilend achter een fabel waren daar knabbel en babbel die aten je resterende zelfbeeld op. Wat is het leven toch top, of is het je eigen strop. Als een klein vogeltje spuug je in het rond. Denkend dat je het hebt gemaakt Ben je nog niks veranderd daar sta je dan alleen met spuug druipend uit je mond.…

wij in onze nopjes het geluk is nooit van het heden schamper en amper is het altijd snellend weer voorbij maar van een niet geleefd leven ligt het speelverdriet al lang in het verleden lang en langgerekt zichtbaar het dralen dat in het gezicht ligt het verdriet heeft vele plekken trauma in de halve glimlach knikkende knieën het valse zelfbeeld…

Onzekerheid is een struikelblok en daar zit een laag zelfbeeld bovenop. Dit wordt mij verteld en daarna door mijn hoofd duizend keer versneld. Kids, werk, man, huishouden zijn mijn prioriteiten, toch hebben ze er allemaal onder te lijden. Mijn humeur verandert per seconde en dan begint er weer een nieuwe ronde.…

“Je lijf verbouwen vind ik echt te dol! Aan zoiets zal ik nooit een cent spenderen; zoals ik ben, moet men mij accepteren.” Aldus de mening van mevrouw De Mol. Héél goed! Maar jammer dat zoiets gezegd is door iemand aan wie toch al weinig echt is.…

van God ontkend voor al die soorten die zich zelve mensen noemen wellicht kan God zich niet vergissen maar moeten we op andere planeten vissen naar wezens die zich op hun Goddelijk beeld in alle eer en deugd kunnen beroemen al lijkt dit het woord van een pessimist het is beslist van een gedreven analist die even de aansluiting met het zelfbeeld…

in de haarspeldbocht van de tijd zie je daar jezelf omkaderd daar sta je dan in je pose van antiheld je onschuldiger, onwetender zelf zich naar de toekomst te zenden voor toekomstig bewijs dat, objectief gezien je dit ooit ook was en nu je vastgelegd bent in het felle licht één milliseconde vastgepind in het gouden uur moest ik een paar…

het motto tegenwoordig van de vroegere sexbom Brigitte Bardot 'fransen eerst' is zeer pijnlijk ze voegt er namelijk in één ademtocht aan toe 'vroeger was alles beter' logisch dat die haantjes gallisch worden…

onomkeerbaar verloren is schemering sterft weifelend, ver beneden hemelse lichtbakens ten afscheid bereid...dans jij met mij gouden tijden willen jou niet laten sterven 's nachts zo dicht, zie ik het levendig voor ogen afgewend van het volle leven sta jij in al mijn dromen onder de hoge lichtblauwe horizon in de verte, het al zo wankele zelfbeeld…