6324 resultaten.
avond
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 122 vurige vingers
glijden van
de rand van de wereld
gloeiend is de zon
er bij
lichtend op in onmacht
en verdwijnt
als een dief…
Als de avond spreekt
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 39 Stilte verschijnt
aan de blauwe avondhemel
de natuur in rust
Hoe laatste restanten van een dag nog even
aan mijn huid blijven kleven op hetzelfde moment neemt
avond langzaam de overhand in mij waarin er een prille stilte vestigt
Uitdagend zorgt het daarbij horend licht- en schaduwspel voor mooie verstrooiing.…
waar niets verder gaat
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 301 sommige avonden vallen pas
wanneer de liefde
zich heeft neergelegd
in het niemandsland
van mijmeren
verstopte dromen
die niet verder gaan
dan de volgende slok
of een lopende zin
om toch nog de kunst te verstaan
dat te verbeelden
op een krimpend eiland
waar niets verder komt
dan een kort weekend…
Zomeravond- verlangen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 170 De oranje gloed achter de bomen
kondigt de avond aan
door geruisloos zachte schemer
is geen donker of licht
Witte zwanen statig
vergrijzen in het niets
het water met lange stroom
vloeit naar de einder
De kelken dichten hun hart
wat blijft is de geur
stemmend geroezemoes
verstomt, de stilte valt
de schakering regenboog
tinten, als…
Luisteren (1)
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 301 hoe avond maakt
dat ik je stappen hoor
jouw bijzijn speur
in verre tonen
als van een late gast
je stilte proef als
het legen van mijn glas
een onverklaarbaar
zwijgend weten
dat het zo is zoals het was
jouw vragen worden
dan mijn eigen woorden
ze stellen mij gerust
op mijn papier
verstrooi ik ze als as…
Ik gooi wat blokken op het vuur
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 236 Angèle heet ze, Angèle
Haar wijze witte haren
geven haar een aureool
van onoverwinnelijkheid
Als de avond de ruimte vult
met stilte en verwachting,
krult de kat haar rug
tot een boog
en vlijt ze zich bij het haardvuur
Dan sluit ik de gordijnen
en breek abrupt de dag af
De stilte voelt vertrouwd
Ik gooi wat blokken op het vuur……
Die avond
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 493 De kaarsen brandden
muziek klonk zacht
De kinderen lagen op bed
Zij zat te spinnen op de bank
Dit was het juiste moment
dacht hij en kwam,
sluipend als een roofdier,
langzaam op haar af
Deelde zachte tikjes uit
speelde open kaart
het was hem overkomen..
wilde geen geheimen voor haar
Ze sloeg niet terug
stom en lam geslagen
In bed…
Avond
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 107 De duif zit en kijkt
een kraai vliegt krassend voorbij
de avond nadert…
Roep van de uil
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 23 's Avonds op het pleintje
begint het. Frisse lucht
De palmen ontspannen zich
Zacht licht van olielampen
Een uil roept, de slangen-
bezweerder fluit de manden
open. Tumult in de bomen
een vogelparadijs.…
Als de avond is gevallen
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 883 De avond is gevallen
wolken spelen nog even met de zon
die langzaam ondergaat
en haar rode gloed
aan de horizon achterlaat
verliest de onzichtbare wind haar kracht
en het groene kleed van de bomen
roerloos laat hangen
als bevroren watervallen
vogels nog zingen
vertederend zacht
en ons nog een moment tot luisteren dwingen
dan wordt het…
Liggen in het gras
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 471 De avond is aan het vallen.
Recht omhoog kijk ik nu de hemel in.
Aanstekers steken de eerste sterren aan.
Mijn gedachten zijn gaan zwerven.
Kindertjes zijn in bed en dromen.
Gelukkig en voldaan.…
Lange avonden
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 167 De lange genoeglijke avonden,
met kaarsjes al dan niet,
maakt dat je de sombere dag van vandaag
in een heel ander lichtje ziet.
De avond viel, geleidelijk zacht
en bijna lief.
De donkerte bezwaard me daardoor
in het geheel niet.…
in de avond
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 50 overmand door wat zich aanbiedt
en gevangen in de valse schijn
lukt het mij tot nu nog steeds niet
om eenvoudigweg mezelf te zijn
en de onrust houdt zich nimmer stil
bezield door een verbeten zucht
alsof ik mezelf niet kennen wil
en voor mijn eigen schaduw vlucht
maar in de avond valt het zachte duister
als het leven om me heen verstart…
[ 's Avonds rekt het licht ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 21 's Avonds rekt het licht
zich langzaam uit, even nog –
raakt het alles aan.…
[ De reiger wijkt weg ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 27 De reiger wijkt weg
met een trage vleugelslag –
de zon gaat onder.…
Avond
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 128 Met de gordijnen doen we de dag toe
De avond pakt ons langzaam in
Gestaag gaapt slaap ons moe
De radio zwijgt opvallend
De TV sluit haar venster
Computer zoemt zacht
De deuren gaan op slot
en de verwarming tikt zich stil
De wereld raast buiten door
We draaien het vuil van onze tanden
en spuwen het terug de aarde in
Ons gebit is nu om…
De avond
snelsonnet
3.0 met 7 stemmen 146 Dan klokt van ver de avond die haar wacht -
hij landt haar dromen, kust het meisje nacht.
Dit is een snelsonnet in de vorm van een luchtfiets.…
[ De avondzon giet ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 24 De avondzon giet
een dagvol diepe kleuren –
uit in de vijver.…
Avond
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 154 weer valt de avond
plichtsgetrouw raap ik hem op
ik kan niet zonder…
[ In de schemering ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 44 In de schemering
krimpen de straatgeluiden,
de huizen, ikzelf.…
avondkout
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 71 Steunen is ook dragen
vertel je me maar luistert men nu echt
naar iemand die droomt dat oma sterft
wanneer je er even niet langs zal komen en
zat je daarom in de kruiwagen
en zorg ik daarom elke dag voor fruit op je bord
spreek je tot de antieke herinnering
waarin ze lager hangen lager dan ooit tevoren
dan vloeit de schande sluipend door…
Dans de herfst in
gedicht
4.0 met 5 stemmen 6.899 Dans de herfst in, de bruinkleurige, spit
de aarde om, je velgen bespat met slierten
in een Ford zonder olievlek de avond in.
En antwoord zonder spot, Jack, ontneem
de nacht zijn wijzers, voor jou de wissers,
vuige kledder over de beslagen ruit,
nu bewijzen zich de pedalen en
daarmee uit.…
Naar een verre hemel gaan
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 148 Het is er volop herfst maar, mijn God,
wat heeft de natuur zijn best gedaan.
De klimop is nog steeds aan het klimmen.
Tjonge, wat ben ik trots op onze braam.
De avond valt, ook al is het late middag.
Alles wat ik hier hoef te doen is bijna niets.
Ik kijk wat rond en ik luister. En ook,
ik steek genoeglijk een Davidoffje aan.…
Niets is voor eeuwig
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 435 Alles is tijdelijk,
je wordt geboren
bent tijdelijk baby
voor je 't weet ben je peuter,
kleuter, puber en groot.
Zo snel kan het gaan.
Zo snel gaat het ook.
Bij een verbroken relatie
een nieuwe partner
die samen met jou
en de kinderen het leven voortzet,
tot ze de deur uitgaan,
zo snel gaat dat ook.
Alles is tijdelijk.…
HET FEEST VAN HERFST
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 289 Met herfst
beginnen ze te geuren
de peppels,populieren
Met herfst
beginnen ze te zingen
westenwind als goede vriend
Met mij
hebben ze
wat te vieren:
FEEST VAN HERFST.…
actie in de herfst
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 216 bladeren ruimen
het gazon bemesten
verzorgen van tuinen
doen wij als de besten
met de herfst in het land
treden we nu best in actie
alle rommel langs de kant
werk voor gans de familie
het plankier wat schuren
met zeep of bleekwater
het groen van de muren
geen zorgen voor later
iedereen is druk in de weer
vele handen maken…
Het licht
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 113 Het licht, het licht lijkt
zachter te schijnen.
Zachter, zou vriendelijker kunnen zijn.
Maar minder warm,
buiten tenminste.
Zou de zon ..
even rust willen nemen?
Trekvogels vliegen ‘s nachts over blote bomen en pas gevallen bladeren,
willekeurig verspreid over het koude gras.
En wij dromen als die vogels vliegen
van warme zomers.…
Herfst
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 97 Geuren en kleuren
steeds weer een ander accent
de pracht van de herfst
Kleurrijk geritsel
op de tonen van de wind
klaar om te zweven
Rijzend uit de grond
als een blinkend schoon sieraad
draag je het najaar…
levensavond
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 611 ik omhels je met de warmte
van een zachte zomeravond
strijk de rimpels glad die
de tijd tekende in je gezicht
de kleur van de herfst reeds
in je ogen te zien stemt droef
het wordt later en later en ik
zou de tijd willen stoppen nu
hulpeloos zie ik je bladeren
vallen en winter sluipt nader
kou zal je wortels bereiken in
de avond en je…
Zij
poëzie
3.0 met 26 stemmen 6.428 Zij wandelen deftig en stil
en schuiven langs de huizen
en luisteren, liefst in de herfst,
naar de populieren die suizen.
Zij nemen geen ruimte in
gelijk zij die verguld zijn op snee,
en als de tram gevuld is
is hun plaats op de tree.
Gisteren nog leidde ik zo iemand
naar ’t station. Het was
een avond vol mist en vroege kou.…