Alle inzendingen over blaren OR ring

Bij bomen komen blaren weer, zodra het voorjaar wordt, maar ik zit met een kale kop, kom haren steeds te kort. Aha, één ding heb ik toch voor bij bomen in het bos, ik zit nog vol met streken, die laat ik op u los. Daar ik ook als een slimme vos de passie goed kan preken, 'Bin ich von Kopf bis Fusz' vervuld van slinkse streken.…

De maansikkel maait de zieke zomerblaren in najaarsnachten.…

Weer gaat de herfstklok met traagheid tikken nu wij d' eerste blaren harken op het gazon verlepte bloemenharten en stengels knippen met heimwee naar hoe mooi het eens begon.…

Buiten ritselen blaren: de herfst tikt bladen vol met herinneringen voor in het archief van mijn geheugen. De regen bestempelt ze met "geklasseerd" en slingert ze in de modder, globaal.…

De blaren die getuigen, druipen af, stoetsgewijs.…

Laat me je vangen In een ring van liefde Waar jij met mij mag spelen Laat me je voelen In een hemels liefdesspel Waar jij met liefde mag spelen Laat me je omarmen In zuivere gevoelens Waar jij mijn gedachten weet Laat me je beminnen In het vuur van passie Waar wij samensmelten In een ring van liefde...…

Ik zal niet langer om jouw vergeving smeken Al mijn hoop is vergaan Er zal geen jij en ik meer zijn Te veel tijd is voorbij gegaan Niets zal achterblijven als herinnering aan jou Zelfs niet de ring die jij me schonk Spoedig zal alles verdwenen zijn Voor mij zal jij niet langer bestaan Stop die ring in de doos, doe de doos weg Doe het!…

Kijk- deze ring zit nu zo strak dat hij niet kan afglijden. Dat geeft niet. De jaren hebben mijn handen veranderd, maar niet mijn hart.…

Er rest mij soms maar deze éne behoefte, te rusten, en met een bloem tussen mijn tenen en een ring van zonlicht op een knie niets te zijn.…

gesmeed door ogen gerond door lippen wind je mij om je vinger gelijk een ring zit ik als gegoten oneindig…

en nadat ik mijn muiltjes uit deed likte ik de blaren van mijn voeten je bent een rots in de stroming ook het middelpunt van de rivier, leef ik om dood te gaan of om te overleven ik ben niet eerlijk, niet vrijgevig maar ik ben tenminste hier.…

De dauw hangt parelen aan takken en aan blaren in kettingen en snoeren; de kusmond van de wind, als hij ze aan wil roeren, doet ze ontstellen, sidderen zonder bedaren en stort ze allen neer, de wankelbaren.…

Met familie, kinderen en kleinkinderen, in kleine kring, geven wij elkaar een ring. 'n Ring zonder begin en eind, hopelijk tot de dood ons scheidt. Dankbaar dat wij elkaar vonden en weer samen een gedicht inzonden! Thea en Anne Jan.…

In water een prachtige weerspiegeling… de kern..omarmd.. door.. ring om ring Zonnestralen.. in warmte verdwalen zacht strelend helend.. kilte voorbij geluk…weer aan haar zij. Een regenboog omsluit haar geluk Sombere wolken verdampen..gaan eindelijk stuk.…

Een boom geveld gedachteloos de takken zijn geknakt liggend, langer dan rechtop terneergeslagen in dat besef gebroken bukkend, tel ik ring na ring jaar na jaar staren mij nu aan geboorte, oorlog, dood te lezen in zijn ziel gegrift zijn lief en leed gekerfd, een hart, een pijl een schok gaat door mij heen daar staat mijn wieg…

potverdriegroemetjes hoe kan het bij de post alweer zo'n leuke vrouw voor verbintenis in trouw aan de ring en de bloemetjes echtelijk bezet…

Een stoere bokser uit Schagen werd nooit de ring uitgedragen toen kwam hij een vrouw tegen zij heeft hem plat gekregen de liefde heeft hem verslagen…

Ze sturen foto´s bij het leven Sms-en tot de blaren branden De nieuwste games zijn nu voor handen Wap en kleurenscherm zijn het streven Ik zal je eens wat vreemds vertellen Ik gebruik mijn telefoon om mee te bellen…

Bandparkiet met ring nummer 27-GX-93 haar kinderen ophalen in het ballenparadijs ze piepen om het vrouwtje…

haar ring geeft haar net die extra klasse of juist extra ordinaire aantrekkingskracht, dat hangt ook af van de vrouw natuurlijk…

Laat ons de blaren van alle leed vergaren. De aarde, ook vermoeid, heeft nooit dode blaren gedragen. De aarde wondt om, in de driedagestond, te laten herrijzen onder de loodzware kus van de liefde.…

Zaten de blaren als vanen aan de takken? Dan is het herfst. -------------------------------- uit: Verzamelde Gedichten G.A. van Oorschot, Amsterdam…

Ring, ring, he waar ben je? Oh wat leuk wat doe je daar? Nee je meent het hij knipt een stuk van je haar? En daarna wat doe je dan? Ik kom nog even langs als ik kan Ring, ring, hé wat doe je?…

de hemel in de donkerte van de nacht de doorns waren te heftig voor in haar eigen voortuintje en de vrouw draait aan de ring om haar vinger…

aardse lijf, geen stof bezwaart De ziel die door uw ogen klaart, Als smalle ring, als gouden band Niet schendt de naaktheid van uw hand.…

De labium deur Van het huis van tingelingeling En belle bel Gaat voorlopig niet meer open Het trappetje is opgehaald De ziel van het huis stak de sleutel Aan een ring en die ring aan zijn riem Daarbij, de deur klemde toch al vreselijk Voor het raam hangen gordijnen Van het merk Retina Het huis heeft wat je noemt een schedeldak…

Hij kreeg het warm en koud En schepte in het zand, een ring van goud! Maar aan die ring daar hing een dode hand Na grote schrik heeft hij de hand die gaf Geschud en weer terug gelegd in ‘t graf…

uit oude open wonden schieten scheuten jonge takken nieuwe knoppen verse blaren bloemen een wandelende bloem boom tak vertakking bloesem knop kelk vrucht…

't Gras is gemaaid, de bloemen staan op stelen, de blaren hangen keurig aan de boom. De een heeft een huisdier wat te bevelen, iemand te strelen, iemand te slaan, de ander zichzelf om mee om te gaan. ----------------------------------------------------- Uit: 'Een hond van Pavlov', 1969.…

In Syrië komt het misschien van pas, Maar de bevolking zit er op de blaren. Ik zou geen mens persoonlijk willen grieven, Maar riekt dit niet wat veel naar recidive?…