Alle inzendingen over broeden

macht en mystieke kracht van de machtspersonen die manipulatief bezig waren in het eigen straatje het verfijnde raderwerk synchroniseerde niet meer met de tijd en seizoenen hitte droogte en kou doken in extremen bomen en planten leden onder kaalslag de natuurlijk habitat van dieren werd vernietigd door honger en tal van natuurlijke broed…

Ik schrijf dit lied niet zonder reden niet achteloos en nonchalant Ik wil er dagenlang op broeden want er is iets aan de hand Ik zal zoeken naar de juiste woorden en zinnen die er echt toe doen Ik zal wikken en blijven wegen tot er staat wat ik bedoel Ik zal onvermoeibaar horens vatten en trefzeker koppen slaan In zinnen die de lading…

Vogels, bij honderden, zijn nodig om deze meisjes op te pikken: bouw nesten voor ze in het bos, ga broeden op hun huid zolang het zomer is en trek dan weg. Oneetbaar zijn hun ogen, zelfs voor kraaien.…

Nu de wekker star blijft steken en mijn ogen zwaar vermoeid halfbewust de droom vermijden die geheimen broeden moet dwaalt mijn blik naar ver gelegen speelt de Melkweg ‘ hide and seek ‘ Wil ik aan de nacht ontsnappen wachtend op het ochtendlicht dan zal ‘t zilverlicht weer spreken als ik ’s nachts mijn huiver dicht Canis Major te…

Bij het begin van de lente begint het in mij te borrelen, en dan welt spontaan een lentelied in mij op: Het is lente en we gaan naar buiten Waar de broedse vogeltjes fluiten, Waar de bronstige koeien luidop loeien En de paarden volop beginnen stoeien.…

Lopend over onzichtbare scherven, te klein voor pijn, ze moeten eerst broeden, maar wel al te groot om veilig te zijn, schaamteloos & verraderlijk als de giflegers van Bashar al-Assad slaan ze toe, toe maar! dat doet maar!…

aanfladderen het is haar tijd om te badderen even zitten drogen in de zon dat is goed voor haar vederjapon dan vliegt ze recht haar hokje in zij heeft het bij ons naar haar zin samen met haar knappe vent bouwen ze weer aan hun nest weldra is dat kunstig nestje klaar behoedzaam legt zij haar eieren daar eerst een poos om beurten zitten broeden…

Koor: het was een ander die heeft gedaan… haar broed vergiftigd… zie Euriplates nu wanhopig hij trek de haren uit zijn hoofd Hij: een ander? wie? … wat heb ik gedaan? (Hij valt snikkend op de grond) Hij: dit stof is mijn getuige het ruikt naar wraak en ik zal de mijne krijgen! zeg mij wie!…

Als de merel zingt in ‘t jeugdig groen mogen wij onze winterjas uitdoen… staat de tuin met blauwe druifjes schoon zont de poes zalig onder d’ oude perenboom je zou denken ze is aan ’t spinnen en ‘t ronken maar soms kijkt ze even met een loens oog wat hipt die merel op en af die stronken hij moet ergens broeden en dan nog zo hoog wanneer…

De ekster, op een top verheven, Waar de haag naar boven schiet, Laat zijn schalkse blikken zweven, Of zij hem een schuilplaats biedt, Om zijn vesting in te bouwen Met een kleine, open mond, Waar hij ver in 't rond kan schouwen, Of me' een aanval onderstond; Straks vlecht hij een dak van doren, voor zijn jeugdig broed beducht, Dat geen havik…

hij jaagt op vis, krill, plankton bewaart het soms in zijn krop voer voor het zilveren kuiken belaagd door zeeluipaard, pelsrob en orka bedreigd door olieplas en net, de jacht op ei en mest op het ijs waggelt hij schuw met lage heupen, de gehurkte pas tot hij voorover valt, de glijvlucht over een ijsflank ze lossen elkaar af, samen broeden…

En het vermenigvuldigen op school van vis maal vis, wiens zilveren lichamen broeden onder de schaduw van een boot. Zelfs aftrekken is nooit een verlies, voeg het gewoon ergens anders aan toe: je haalt twee mussen van de vijf mussen af en zet die twee dan in de tuin van iemand anders.…

Een schim beproeft zijn rijk, ik de snoekbaars die door appelketchup lauw de cantharel passeert, gestoofd het lichaam, en mij meevoert met zijn broed. Ik proef natuurlijk jou, weersta mij niet als ik je toebereid, je omsla, aantrek.…

daarin al haar vrienden mee die wegen hadden altijd wel een twist en kwam zij wonen in onze stad met Repairkid trok zij de wereld in leerde ieder kind, hoe te maken een schat deed ze ontluiken één voor één, trots als een pauw waren ze lieflijk lachte Cis, wat je ook gemaakt had Make It Art Worthy, daar betrok ze iedereen bij, weken kon ze broeden…

En 's winters krab ik zacht de lucht zodat de drarrel neer kan sneeuwen mijn bladerdak dekt dan de grond wat daar lente uit zal broeden Mijn groene kleur brengt pais en vree en troost vermoeiden en vertrapten brengt met mijn lover liefde mee die ik daar mossig voor ze tover De doden rusten in mijn grond waar ik hun schaduwdak zal wezen…

Ziet gij, daar omhoog aan ’t broeden, ziet ge, aan ’t blijde jongskes voeden, in uw pierende oogskes, iet dat elk mense niet en ziet? Zeg, of is ’t de zonne rijzen, dat gij ziet, is ’t buien bijzen; kwade wichten of kwa died zitten ievers, diepe in ’t riet? „’k Zie-’t!”…

nee, 't was geen spotvogel die ik daar zag dat moest dan de groene specht zijn met zijn LACH WERK is het nestelen maten en paren, broeden, op jacht gaan om tussen het pikken van helmgras en varen libellen en torren als lijftocht voor viermaal een maag te vergaren 'k BEWONDER uw oerdrift, uw drang t' overleven…