Netgedichten

netgedicht (nr. 70.424):

Coronavirus / Covid-19

Lopend over onzichtbare scherven,
te klein voor pijn, ze moeten eerst broeden,
maar wel al te groot om veilig te zijn,
schaamteloos & verraderlijk
als de giflegers van Bashar al-Assad slaan ze toe,
toe maar! dat doet maar!

Bedrieglijk – een kruiperig oog,
de droge hoest bij knoestige bomen,
koorts bij tengere stengels,
verdriet in het opschietend voorjaarsriet,
lentelied & verderf – stille erven, dode pleinen, verdriet.

Blaming & shaming: opgehitst tijdens wintersport,
bizarre zomermodepromoties & carnavalsfeesten,
na vermageringstijd, dik in de shit nu.

Verscholen stoertoeters klitten onverantwoord bijeen,
lichtzoekend, LICHT
dat na het baarmoederduister nooit werd gevonden,
opgedonderd! de pubernacht in, sikkelmaantje!

Bij dageraad ontwaakt het bestuur
& beantwoordt schroomvallig de vragen:
voorbereid? We steunen de helden, thuis,
een beertje voor het raam – lekker bezig!

Probleempje? Op ruime afstand, was je handen goed,
met (gehamsterde) onschuldzeep. Bevend.