Alle inzendingen over donker OR licht OR duister

Over het licht en de duisternis Als het licht de duisternis verlicht Verschijnt alles voor ons aangezicht En heel misschien Gaat u dan zien Wat de schepper heeft verricht. De schepping die op ons is gericht, Hoort daarom in het volle licht.…

De dagen hebben zoveel duisters in zich. Nee, dat hebben ze niet, maar jij ziet het zo. Je merkt het licht niet meer op en zo wel dan is het te fel en doen je oren veel pijn door de buitengeluiden, soms zelfs door vogelgeroep.…

Met het afscheid van het duister, in de omarming van de nacht; maakt dat 't dempen van gefluister vervliegt in 't geheel,fragiel en zacht. En in de geleidelijke overgang van het duister naar 't licht; brengen de ontwaakte gevleugelden gezang, in 'n gedachteloze taak die wordt verricht.…

’t einde van de strijd daar is op elke vraag ’t antwoord Waar ’t teder licht immer straalt en het geluid onmetelijk veraf is Daar vind ik het gevoel vertaald dat er tòch licht is..na duisternis…

Je ziet weer bomen door het bos, en dit licht is geen licht maar inzicht: er is niets nieuws zonder de zon. En toch is ook de nacht niet uitzichtloos, zolang er sneeuw ligt is het nooit volledig duister, nee, er is de klaarte van een soort geloof dat het nooit helemaal donker wordt.…

alleen en voel ik de dood naast mij staan In ‘t duister zachtjes fluisteren nu eenzaamheid mij verscheurt De dood praat stil; ik luister en zie dat zwart tot licht verkleurt…

in roodwarme stralen overpeinst de zon de lange zomerdag zakt in het eigen licht als nacht haar donker baart met schemering als tijdloos wisselkind waar eendaags leven overgaat in dood het geboortebrood voor hen die in het duister hun bestaan vergeten…

Mijn ziel is gevangen in een duistere grot In het labyrint zoek ik een uitweg Maar ik dol maar rond Ik zie het licht en voel de warmte Een innerlijke stem wijst mij de weg Maar ik wil niets zien, ik wil niet luisteren En ik blijf maar dwalen In die koude, eenzame, donkere grot…

Moeizaam vertragen de uren In de schaduw doden vergeelde boeken de tijd Diffuus licht schildert nog kleiner voor wie de nachtrust niet kent en op de duistere dagen ervoor waant iedere stilte zich alleen Is het donker zo diep dat schaduwlijnen opgaan in het niets…

In de kelder heb je lang vertoefd, het was er duister, donker, benauwd, met een klein kaars- licht om je overeind te houden. Gelukkig dat hoeft niet meer, je bent boven komen drijven -…

Eenzame weg zonder aandacht het duister als de overwinnaar gaf creativiteit maar licht En maar wachten op iets de nacht is de meester daarom loopt hij Die hatelijke donkere straat waar hij zo van houd een lege straat zijn straat Ooit lukt het hem weer dan zal hij weer ideeën krijgen dan zal het lof hem weer toewaaien Tot dan loop…

ik was erbij toen hij de wereld schiep ik heb me er niet in verdiept of hij er eerder was dan wij hij stak de zon aan tussen maan en sterren ik schrok en zocht vergetelheid licht wilde mij kwijt ik donker in de liefde hang zwaar aan stil verdriet een lichte zijde heb ik niet wel zorgen over morgen duister heeft mijn licht…

jij maakt het duister lichter door het op te nemen met je hand je ontsluiert zo het donker doordat het oplicht aan de onderkant daar waar de zon geboren wordt en schemer dauwt in barenswee kus jij zacht mijn gezicht en breekt het licht de nacht en dag in twee…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

de dag is licht naakter wit maakt kijken wat verlegener passie vrijt met donkere blik in de nacht brengen anonieme handen het verlangen naar het hoogste punt, uitstel is het duister wel gegund ogen volgen ronde bogen op de tast de tong is zonder mond te gast op lippen die zich welvend schikken licht sluiert geen lust geeft ruimte…

De nacht is vaak zo stil, zo donker om mij heen. Het duister brengt me vrees, ben angstig en alleen. Pas als de ochtend gloort vind ik een beetje rust. Het licht verdrijft het duister, de spinsels in mijn hoofd worden gesust. Ik weet wel wat je mij zou zeggen: “Ik ben er nu niet meer. Je moet nu verder zonder mij.”…

ik ben een kind van licht heb nooit van zwart gehouden waar zon speelde daar was ik het donker is niet te vertrouwen ik leerde kleuren al heel jong te onderscheiden bleef duister altijd mijden zag het licht weerkaatsen in vele varianten maar zwart bleef dood aan alle kanten waar zijn toch die stralen gebleven of zal het…

in sterlicht vergaan donkere nachten de schittering breekt het duister gevoel en schaduw verdwijnt in het licht der elfen jouw weg te gaan reikt naar een droom waar leven sluimert als een dag zonder eind onze liefde gegeven een eeuwigheid blijft…

Grenzende gedachten bij de tijdloze schemering, geroepen door prachtig donker, mooi als het licht Zonder spreken dichtbij de oudste waarneming, het niets een omhelzing van eeuwig vooruitzicht Terug zonder traan naar de zwarte filmrol, verzadiging van elk hunkerend begin In een duidelijker aards rock & roll, op een toneel zonder podium gewin…

de dag is licht naakter wit maakt kijken wat verlegener passie vrijt zijn donkere blik nacht brengt zachte anonieme handen het verlangen naar het hoogste punt is het duister wel gegund ogen volgen ronde bogen op de tast de tong is zonder mond te gast op lippen die zich welvend schikken licht versluiert lust geeft ruimte en…

wanneer ik jouw tranen raak kleurt al het grijs waar niets wat het lijkt in duister verdwijnt donkere tinten zichzelf hernieuwen gesloten ogen mij roepen in de nacht ga ik op zoek naar licht in vergane dromen laat de nacht haar tranen kleurt zij mijn dood…

Opnieuw een ster ontdekt uiteindelijk uit twee bestaat Zij blazen zich op in fel licht al zeventig dagen vergaat want anders niet ontdekt Zoveel helderheid die in het donker verdwijnt opgemerkt aarde bereikt De passie van een ster is het lichtsterktse te zijn het duister voorgoed weggejaagd, op de vlucht…

Het duister vol huiver spel van schimmen ......silhouetten Het is.... twaalfde maand maand van winter weghollend licht Hoop, dat mijn gedicht u allen bijlicht in deze donkere dagen Geniet van de balletten die tegen het vallen van avond tegen het decor van hemel zich afspelen met in de hoofdrol: zonlicht en wolken.…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Soms blokkeren we de stralen Door ze met jaloezie neer te halen Laten we blinden voor de ramen Om de duistere kant te beamen In het donker naar buiten gesloten Gedachten die gevoelens ontbloten Beelden worden getoond in negatief Beïnvloed door een hartendief Buiten wordt de dief gesnapt Zodra deze weer in het licht stapt Juist…

Om middernacht verandert licht in donker, verdwijnen sterren aan de hemel en lost het dwaallicht op. In het duister verandert eb in vloed, ontstaat een stromende rivier bestaande uit zoute tranen In gedachten verdwaal ik door mijn web gesponnen met de striemen van mijn hart Pijnlijke herinneringen ontwaken uit hun winterslaap.…

mijn schaduw wilde intenser leven heb hem wat meer licht gegeven trad in het donker nauwelijks naar voren wilde mij daar privé niet storen nog loopt hij gebogen danst en springt van lieve lust maar kijkt mij nooit in de ogen de schemering is favoriet in het lange lage licht krult hij melancholiek voor het duister ons versmelt helpt…

in het duister sta ik sta ik en kijk en kijk ik ik vraag me af hoe voelt de warmte van de zon hoe voelt de warmte van de zon achter de karmijnrode heuvels…

Gebroken beelden, hier in mijn huis op de slaapkamervloer Ze vervagen nu, ik fluister in mijzelf: ik voel het, zij staat nu aan het roer van mijn hart en brengt nieuw licht in het duister Gebroken beelden op de slaapkamervloer Ze verdwijnen Daar waar zij nooit in slaap zal vallen naast mij, ik fluister in haar oor: ik neem die…