Netgedichten

netgedicht (nr. 10.553):

die azen zonder vragen

de dag is licht
naakter wit maakt
kijken wat verlegener
passie vrijt
zijn donkere blik

nacht brengt zachte
anonieme handen
het verlangen naar
het hoogste punt is
het duister wel gegund

ogen volgen ronde
bogen op de tast
de tong is zonder mond
te gast op lippen die
zich welvend schikken

licht versluiert lust
geeft ruimte en rust
voor een teder gedragen
alleen donker laat de beesten los
die azen zonder vragen