Alle inzendingen over een ode aan..je geliefde in het zonnetje zetten na een ziekte dus moeilijke tijd.

Een moeilijke vraag Want niemand die het vermoeden kan Ook al willen we het nog zo graag Maar eigenlijk weten wij er niets van. Wij geloven zeker dat God bestaat Maar kunnen niet bevatten wie Hij is Toch zullen we Hem zien, vroeg of laat Na onze dood en onze herrijzenis.…

Een jaar voorbij...ik blik even terug Er waren weer voldoende rampen De mensheid nog verdeeld in kampen Zo sta ik peinzend op de brug Verschillen overbruggen tussen mensen Is wel het beste wat ik nu kan wensen…

Afgelegen in een dor land Alles strak op elkaar geplant Geen zicht van wat voor je ligt Opgeslokt in de menigte Lijkt de toekomst ver van je vandaan Weet je niet welke weg je moet gaan Losbreken van deze gevangenschap Zet je voor jezelf deze grote stap Mensen bloeien waar ruimte is Mensen groeien waar ze de ruimte krijgen Staan als…

Goudgeel gerstenat Van rijke kraag Voorzien, hemels Goud op aarde, Smaakt naar meer, Meer, meer, veel Meer, natte sporen Op wang en kin, Is toch normaal Want ik heb zo'n zin Om alle sores die Me kwellen weg te Drinken, zodat ze - In ieder geval even- Niet meer bestaan Nu zie ik pas Hoe diep ik ben Gezonken, nu niet…

Wanneer ik vraag: lekker gegeten zegt ze, de peentjes wel we aten bloemkool, zeg ik, ze kijkt me verwezen aan en zegt: die smaakte naar peentjes. Als ik in de lach schiet, biggelt er een traan, ze fluistert help me, ik vergeet zoveel. Mijn hart breekt.…

DWDD deed het prognosticeren In Pauw en Witteman de strategie Bij Buitenhof klonk wie het liefst met wie In Rondom 10 liet men het volk oreren Maar bij het sluiten van de alliantie Zijn die programma’s lekker met vakantie…

Een ziekte die met nietsontziend geweld Garant staat voor alleen maar narigheden. Wie kiezen kan waaraan hij dood wil gaan Moet Parkinson maar liever overslaan.…

een klein bruin hondje loopt aan de lijn hondje loopt en snuffelt meisje drentelt met hem mee vaal zonnetje schijnt opeens op hen beiden zet ze even in een vurige gloed het is me een parmantig stel die twee……

Mijn allerliefste zonnetje, jij bent mijn gezel. Jij bent mijn amazone, voor eeuwig in mijn soul.…

goed als het dan moet als het werkelijk niet anders kan laat dan het zonnetje maar schijnen als je mij maar niet lastig valt met positieve gedachten hendrik…

Je liet me zien hoe een vriend kan zijn jij liet me lachen zonder pijn Jij was mijn zonnetje in donkere dagen Terwijl ik maar zat te klagen In moeilijke tijden was je er voor mij Ook al was je ver weg, je stond aan m'n zij Maar die tijden zijn er niet meer en dat doet zeer Ik dacht...…

Maanden was alles dood Erg veel verdriet en pijn, erg groot. Nooit vermoed dat één mens mij kon verminken Er was geen traan om nog te verpinken. Liefde is heden voor mij een onbestaand woord De kerel van mijn leven pestte mij geestelijk dood. Heden toch weer even hartelijk gelachen Leven borrelde op, heus ik breng het weer tot glimlachen…

Moeilijk te begrijpen, dat onverklaarbare gevoel. Lasig om mee om te gaan, je snapt wat ik bedoel. We zijn verre geliefden, het enige dat ons scheidt. Dat ons weerhoudt lief te hebben, is een zee van tijd. Je gevoelens liggen zo duidelijk, verstopt achter je ogen. En mijn hart is eerlijk, deze liefde is niet gelogen.…

Handen aan een bed Handen aan een container. Handen aan een schoolbord. De handen gaan steeds weer uit de mouwen. Voor ons. Tijdens Corona was er geen veilige plek We zien niet altijd wat ze doen. Maar ze doen zoveel, en ontvangen zo weinig. Ondergewaardeerd. Onmisbaar toch vaak onzichtbaar Een podium voor deze handen. Waardering.…

na jaren van verlies van geliefde personen kwam er een betere tijd de tijd toen jij in mijn leven kwam en nu ik zo naar je zit te kijken denk ik het is een wonder dat ik jou mocht ontmoeten de troost die jij me gaf in die moeilijke periode was voor mij een openbaring na een tijd waarin ik op mezelf was aangewezen en ik me vaak verloren…

weinig zo moeilijk als lezen in de tuin de vogels zingen kwetteren schetteren de vlinders fladderen de mieren kruipen her en der uit de voegen een slak heeft een wereldreis voor de boeg en wat er op de bladzijde stond die ik net omsloeg ben ik al weer vergeten de natuur heeft dit op zijn geweten ik leg het boek maar neer en ben de…

net te lang Net op tijd voor mijn zwanenzang Tijd heelt vele wonden; deze nooit Deze draag ik mee tot mijn dood Te dragen last, maar veel verkloot Of 't regent, zonnig is, vriest of dooit Mijn bloed soms kruipt, neemt toe, verwart Maakt Po Vera-verhaal apart…

LIEFDE EN WAARDERING Jij bent mijn sleutel en mijn slot Mijn alfa en mijn omega Mijn licht en liefde in een grot Mijn toekomst, heden en verleden Mijn Windows, mijn Word en mijn Wat-weet-je-toch-veel Fantastisch dat ik elke week de kranten met je deel!…

Langzaam kom je zijn leven binnen zonder te vragen of hij dat wil 'Waar liggen de sleutels nou?' Soms ben je weg denkt hij dat je niet terug komt dat het een vergissing was 'Hoe kan ik dát nu vergeten zijn?' Opeens ben je er weer dwingend aanwezig 'Wat was die náám ook al weer?' Je bent ongemerkt binnen in hem geslopen neemt…

die voorbij vliegen vergroten de afstand van dood naar leven voort ga ik met mijn bestaan En de gedachten die tollen voeden mijn gevoel soms de leegte maar ook kalmte en besef Want zo gaat dat in het leven van alledag waar smart en vreugde samenkomen in een hart dat weent…

Ode aan Anny Schilder Bzn heeft alles aan haar te danken Voor Anny Schilder stonden de fans op de banken Mon Amour waren prachtige klanken Anny Schilder zal altijd het Gezicht van Bzn blijven De band die groot is geworden door haar De Single Toen kwam jij met John de Bever was een groot succes Anny Schilder is en blijft Bzn.s enige echte…

Tot mijn opgestaan genoegen zag ik eenmaal nog genegen met mijn ogen er de Kaap mijn hartlam uit een erfenis en ik dacht terug aan affodil aan rookmis en die akkedis die appelkoos en kanniedood die wildebees -de wildernis Mijn Boesmanland werd Anderland mijn thuisland weer een overkant ik droom van tokkelossie dan als zon voorgoed verdwenen…

Dans met je vrienden onderweg om ze een leven lang te eren weef met sterrentouw de hemel als je in de regen staat span er het paard achter de wagen om het daarna af te leren wees zo dapper als je zijn kunt en verricht een heldendaad Neem steeds genoegen met genoeg en neem de tijd om haar te delen lees soms brieven van geliefdes die allang…

Je keek omhoog in de verlaten stad dronk de liefde uit alle glazen zwalkte als een prins vol heimwee belde bij het verkeerde liefje aan. Je kon dansen, zingen, huilen, bidden dromen in de randen van de nacht flaneren in de onderbuik van de stad die jou omhelsde en verstootte. Meer Amsterdam kon je niet worden meer vrijheid kon niemand aan…

jij bent een vader om trots op te zijn besefte pas later je ervaring, met pijn ik was een betweter, redelijk eigenwijs wist alles veel beter maar betaalde een prijs mijn jeugdige ik botste met zoveel van het ware leven zo'n schrik vele woorden stokten in mijn keel nu dringt alles tot me door vader zijn, is best wel stoer…

aan de verste rand van mensenleven aan aarde en tijd onttogen als de droom zijn diepte bereikt vliegt in de pracht van zijn vlucht een zwaluw tegen het raam ingenesteld in weke aarde een korte siddering pijn en poëzie in het kleine vogellijf…

Zo lief en aanhankelijk zo vrolijk en spontaan Ik kende je als hartendief zo jong zo ondeugend Zo geliefd heeft die waardeloze ziekte je de das omgedaan Het ongelijke gevecht, moegestreden ben je vandaag op Zestienjarige leeftijd overleden. Dag lieve meid, dit kon je niet winnen, ‘t was een ongelijke strijd!…

Zeker had ook ik met mijn gezin mooie dromen, maar mijn ziekte moest er tussen komen. En nu zit ik gevangen in mijn eigen verdriet en eenzaamheid. Soms weet ik niet hoe erdoorheen te komen. Het geluk heb ik verleerd, vertrouwen doe ik bijna niemand meer.…

Jij was zo groot Jij bent nu zo klein Zo broos en teer maar elke keer weer open je toch je ogen Ik wacht op de dag elke keer en dan droom je weer je knokt je rot je hebt het zwaar en keer op keer dan probeer je het weer en dan droom je weer ik gun je zo jouw droom keer op keer…

het valt niet mee bij 't zien van 't zonlicht buiten dat vrolijk schijnt door de ruiten tijdens de dagen van eenzaamheid verwarring en angst voor het onbekende dat besloten ligt onder de aardse zon 't valt niet mee bij 't zien van 't zonlicht buiten dwars door de dagelijkse dampen gesluierd in en om het huis bij 't zien van zoveel lamgeslagen…