Alle inzendingen over herinnering OR tranen OR hart

natuurlijk huil ik om het gemis nu maar meer nog vloeien mijn tranen uit dankbare herinnering…

Als ik wegloop om mijn tranen loop ik weg met mijn tranen persoonlijk vocht door eigen verdriet Dus tranen van en voor mij en niet van en voor anderen Ze zouden niet weten, waar ze aan toe zijn als ze ook nog zouden dienen voor jullie En troosten dempt vooral de put die veel dieper reikt dan dieper Dus laat je eigen tranen komen snik…

Vlak naast elkander liggen ze vreugde- naast verdriet de traan die biggelt verraadt het antwoord niet. Of je verdriet, verlost door een traan te laten vloeien of een lachbui die hetzelfde kost vlak naast elkander 't Is de emotie die 't 'm doet.…

door die ogen in de spiegel staart zij in haar jeugd op zoek naar toekomstdromen haar verdriet nog te gaan waar herinneringen vervagen in verdwenen helderheid een keuze ooit gemaakt haar wil ontneemt te leven en zij bevrijd van alle tranen zichzelf verliest in het staren breekt het geluid van spelende kinderen haar hart een laatste…

dat het mooi is zoals het nu is Ik heb geen tranen meer…

vreemde gezichten achtergelaten in de straten van mijn stad zielen vergeten op de uitgesleten wegen van mijn hart wie ik lief had zo lief zijn achtergelaten op het pad van mijn leven bewaken mijn geluk mijn verdriet mijn tranen om even soms kust kust hij mij waait voorbij als een herinnering aan mijn vergeten zielen en rust…

ik kan tranen vergieten omdat je weg bent maar glimlach omdat je hebt geleefd ik kan mijn ogen sluiten en hopen dat je terugkomt maar openen en om alles te zien wat je nalaat mijn hart kan leeg zijn omdat ik je niet meer kan zien maar het is vol van de liefde die je deelde ik kan morgen de rug toekeren en gisteren leven maar ik droom…

Ouwe liefdes uit ons verleden die we nooit kunnen vergeten, de keren dat ons hart was gebroken, de keren dat mensen tegen ons logen, de keren dat mensen ons bedrogen, de keren dat er tranen liepen uit onze ogen. Herinneringen uit het leven, mensen die we hebben verloren, kinderen die worden geboren, doelen die we halen, dingen waar we in faalden.…

Herinnering. Zonder tranen gaat het niet. Maar door de tranen heen blijft liefde levend, vind jij jezelf terug. Herinnering. Alleen wie om kan kijken, kan vooruit zien. Wie tranen zaait, zal licht en toekomst oogsten.…

strand twee persoons strandlaken Herinneringen te meer die een vloed aan tranen losmaken Vaarwel pensionkamer waar herinneringen begonnen Herinneringen te meer door haar schoonheid verzonnen Vaarwel mooie, lieve vrouw vaarwel de tijd gedeeld met jou Herinneringen aan mijn "Mädchen" we hielden zo veel van elkaar ik mis haar warmte…

En de tranen die vallen Zijn als het meer dat voor me ligt Met die kleine puzzelstukjes, Weggedreven en verdronken Een foto van je gezicht... Laat dit een nieuw begin zijn En dat jij verdronken bent Dat je ergens ver in mijn hart zit Een herinnering, een voltooid fragment.…

Mijn hart tot berstens toe gevuld met vreugd en groot verlangen. Ik wist er van de liefde niet, toen ik jou trouw beloofde. En jij mij meenam op een reis, die heel ons leven duurde. Ik wist er van het leven niet tot jij mij leven leerde. En heel jouw leven aan mij gaf, mij alles gaf, wat ik van jou begeerde.…

Ik had een broer, hij floot altijd. Niet omdat hij vrolijk was, oh, nee, integendeel... maar omdat hij bang in 't donker was. Door altijd te fluiten, als hij 's avonds onder stergeflonker, van zijn meisje kwam... voelde hij zich niet meer zo alleen, met al die schaduwen om zich heen. Ja, hij heeft wat afgefloten, zijn hele leven lang…

Tranen Tranen van verdriet, vaak voelbaar en begrijpelijk in het leven. Je moet verder, zonder die persoon, die jou liefde gaf. Een ding is zeker De mooie herinneringen blijven je trouw.…

Tranen Als ik gestorven ben laat dan jouw tranen over mijn gezicht stromen. Het geeft aan hoeveel, je van mij gehouden hebt. De liefdestranen zal ik niet meer voelen. in jouw gedachte raak het mij ziel. Tranen, herinneringen, verdriet en de liefde, die je met mij had. Vergeten doe je ze zeker niet.…

Je sluimerde over het pleintje het was nog vroeg en de bomen fluisterden jouw ogen droomden een verscheurd gevoel de zon kwam gestaag door het wolkendek De wereld leek te draaien op een paar vierkante meters en je hart klopte verleden weg maar de pijn die bleef Ik lag in bed roofde de laatste geuren die jij achter liet Mijn tranen…

Hoop op een dag je te kunnen zien zonder dat tranen in mijn ogen ontstaan en het verdriet om mijn verlies van jou voorgoed zal overgaan....…

Hoe komt het nou dat jij vaak vindt dat ik méér wil dan jij me op dit moment kunt geven en dat ik er tóch heilig in geloof dat jij een plek in mijn hart hebt voor het leven...…

Wij plengden Ongemeen gemeende tranen Stonden oog in oog Voelden onze liefde tanen Ons hart nochtans verstoken Van tere, warme liefde Door die rappe, scherpe pijl Die ons dierbaar hart Niet slechts raakte Doch geheel doorkliefde…

…En de oceaan zal door tranen drijven omdat je hart niet kon blijven Handen bijeen kan geen zee behouden ondanks dat je het leven vertrouwde……

Tranen stromen, maar jij ziet ze niet Ik vraag om hulp om een lach of een kus Maar ik krijg het niet Ik vraag alleen om liefde Maar je geeft het niet Ik vraag je om te spreken Me niet te breken Maar je kon m´n hart wel laten kloppen Je kon het ook weer stoppen…

Regen valt omdat de wolken het gewicht niet meer kunnen dragen Tranen vallen omdat het hart de pijn niet kan verdragen Soms is het allemaal eventjes te veel Je hart huilt, jankt en gilt, het doet pijn, je voelt verdriet, het moet er uit Tranen lopen over je wangen, je kunt het niet meer tegen houden Ze stromen uit je ogen als een regenstorm, je…

Degene die jou een glimlach kan geven is ook degene die jouw tranen tot leven kan brengen. Degene die jouw hart kan helen is ook degene die het weer zal kunnen breken. Het is de macht die we iemand geven als we iemand laten toetreden diep van binnen.…

voorheen Ik ben op zoek naar al die dingen Maar mijn hoofd is leeg,en mijn hart lijkt van steen Emoties zoeken een weg naar buiten Ik huil van binnen maar laat geen traan Ik kan mij nog niet uiten Want dan moet ik jou echt laten gaan…

Met een gezicht uit zuiver goud geslagen, Zoals herinnering mij heeft gebeeld Naar al de nachten dat wij samen lagen En lach en traan gelijk hebben gedeeld, En mond aan mond en oog in oog verzonken De adem en het licht hebben gemengd, En van die volle liefdesbeker dronken Ons aan elkanders hart hebben verzengd;- Naar die herinnering, in…

wanneer in het duister mijn tranen treuren dringen de herinneringen van de momenten samen als zonnestraaltjes daar doorheen…

want toch komt er telkens een moment dat het je hart raakt omdat het niet is uit te wissen en een leven lang in zachte herinnering blijft hangen…

de prachtige tuin staat alleen missend die haar koesterde de bloemen bloeien nog steeds zoals de zon steeds nog schijnt de regen echter voelt als tranen voor hen die zij achterlaat de schoonheid van de tuin geurt mooie herinneringen bij wie haar moeten laten gaan omdat haar de tijd gekomen is om in onze harten te blijven om…

Er waren ook tranen van het lachen mooie momenten die ze koestert en voor altijd in haar hart zal bewaren.…

En toen was ik plotseling alleen de liefde liet jouw hart verhuizen met de waarheid als een blok aan mijn been begint mijn leven nu te vergruizen Alle mooie herinneringen aan jou zijn in gemeende tranen gezonken maar gevoed door jouw pijnlijke ontrouw zijn ze nog lang niet verdronken Mijn vertrouwen is door jou verduisterd en wordt door…