inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 70.021):

bij mij blijvend

ik kan tranen vergieten omdat je weg bent
maar glimlach omdat je hebt geleefd

ik kan mijn ogen sluiten en hopen dat je terugkomt
maar openen en om alles te zien wat je nalaat

mijn hart kan leeg zijn omdat ik je niet meer kan zien
maar het is vol van de liefde die je deelde

ik kan morgen de rug toekeren en gisteren leven
maar ik droom van morgen vanwege gisteren

ik kan je herinneren alleen omdat je weg bent
maar ik laat de herinnering liever voortleven

ik kan huilend leeg zijn en jou de rug toekeren
maar doe als jij en open glimlachend mijn ogen


Zie ook: http://www.brondeherinnering.wordpress.com/

Schrijver: Peter Paul J. Doodkorte, 19 februari 2020


Geplaatst in de categorie: afscheid

1.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 92

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)