9289 resultaten.
Vergeef je!
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 535 straatgeschreeuw zo graag vergeven, want het was niet
werkelijk jij, maar de nare gevolgen van je proces,
wat ik triggerde, gek genoeg, liever deed ik het
volkomen tegendeel, maar ik zat gevangen in je web
van aantrekken en afstoten, de macht van je schoonheid
en je sterke heksenmanieren, die mijn ziel betoverden,
lieve evenzeer gekwetste, ik vergeef…
vergeef
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 510 sterke armen
strekken zich uit
strelen mijn rug
de wereld leeft
mijn hart ademt
en ik zweef
in een gedicht
van blauwe wolken
die niemand kent
onrust
als ik doorloop
naar de hoek
van de straat
waar ik jou niet meer herken
alleen
in mijn gedachten
keren tranen
terug…
Vergeefs
gedicht
3.0 met 3 stemmen 4.009 Het plan was eenvoudig:
wij zouden stelen
hun blijdschap
om een onverwacht
goed gezwegen moment.
Armen en benen in de maat
zouden we ver komen
en alles hier op onze berg verzamelen.
De hellingen met schuim bedekken,
handhaken plaatsen waaraan vrijpostige lieden
door ons opgehesen worden;
van die toeristenverrekijkers
waardoor je voor twee…
Vergeef me
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 152 ben ik, jij bent jij, bij elkaar zijn jij en ik wij
Vergeef me omdat ik mezelf ben
Omdat ik al vergeven ben door mezelf
Gesterkt door mijn fouten en mijn ongeluk
Ben ik mezelf geworden, zonder het te weten,
Heb ik geleefd
Vergeef me daarvoor niet
Want enkel ik weet wat ik wil
Vaak voel ik me verdwaald…
Vergeefs
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 347 Al was alles vergeefs
alles vergeefs,
dan deed ik toch alles
voor jou,
lieve priester van mijn leven
goede herder
en alles voor jou,
lieve God
alles voor jou.…
Vergeefs?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 146 Vergeefs heb ik je naam gevraagd
om in jouw erbarmen te graveren,
verdrink me in het eenzaam zijn,
zaaigoed uit de morgengloed
doet mij bezweet ontwaken,
een vurig nachtveulen heb ik
aan de blindste en tevens
de laatste bieder verkocht
kloppend in het uurwerk van het
lot, zal het masker van het hart
kleur bekennen voor het bloedt…
Vergeef me
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 33 Vergeef me
Steeds maar de vraag waarom leef je
In mijn leven een nieuwe start
Het Leven heeft me getart
Ik zeg het niet vaak maar het komt uit het hart
Eindelijk een comeback van Danny van Strien
En een hele nieuwe start…
met een steunstok voor houvast
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 163 noemde men mij
vroeger
een kilometervreter
vandaag
heb ik halverwege
moeten opgeven
omkeren
naar wat was
ging niet meer
heb dan maar stilzittend
met herinneringen
naar de toekomst gekeken
waar ik met steunstok
voor houvast
op de tast zal verdergaan…
Oktober
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 118 Late vogels vluchten
langs blauwe hemellichten
richting grijze horizon
oktober is op zijn mooist
wanneer ik je wil kussen
meer afscheidsbrief
dan ik letterlijk bedoel
voorgoed voorbij die zomerdromen
er dansen fraai gevormde schimmen
ritmisch in leegte van herinneringen
het zijn de vroegere mensen die van mij
hebben gehouden, om…
Geheugen verlies
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 609 Ik kwam aan in mijn herinnering
Ik stapte uit waar ik dacht te weten
Ik liep richting vroeger, het was er wel veranderd
maar ik herkende het beslist
Wat jaren op mijn netvlies had gezeten
was uitgewoond door eenzaamheid
Wat er niet meer was wist ik
Opende mijn ogen van verborgenheid…
Volk van weleer
netgedicht
4.0 met 28 stemmen 56 ik zag hoe
jij verschoot
even voorover
boog in een
klein moment
van contact
er sluierde
al een lach
in je blik die
ik meteen
vertaalde tot jij
hebt het gefikst
ik wist van
jouw vluchtige
ontmoetingen
met leden van
het kleine volk
van weleer
zij zijn
eigenlijk nooit
weggeweest
hebben eeuwen
in schaduwen
van jaren geleefd…
Geen tranen
netgedicht
3.0 met 355 stemmen 151 zacht wiegen
watergordijnen
hun nattigheid
tegen de straat
guur slaat de
wind opspattend
water tegen een
troosteloze muur
weg is de zomerse
scene met een
zonovergoten hangplek
vol schaarse kledij
daar was toen
geen corona in al
zijn varianten met
contactbeperkingen bij
ze hebben het hart
uit het vrijen gehaald
van de anderhalve…
toen
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.014 wat vroeger was,
zal altijd zijn.
ik leef nog steeds toen,
toen ik niet leefde.
ik adem in,
uit.
ik ben slechts lucht
die het voortbestaan
vervuilt.
morgen is gisteren
en vandaag onbestaand.
ik leef
herinneringen.…
Vroeger
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 551 Samen reden we
over het strand
zagen we mensen lopen
hand in hand
overal hartjes
getekend in het zand
Overal was liefde
nergens was pijn
maar nu jij hier zo ligt
je niet beweegt
zie ik geen hartjes meer
nergens mensen
hand in hand
maar jij in dit bed
en niet op het strand…
[ Mijn kindertijd is ]
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 43 Mijn kindertijd is
nu een verhaal, met een lach --
verteld op een feest.…
Grijzig zwart
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 149 grijzig zwart
smeult nog het vuur
licht rood op
in vlaagjes tochten
waar eens de
vlammen schroeiden
het blauw en geel
afwisselend gloeiden
daalt nu de
hamer van de smid
vormt het
zachte ijzer tot een hoef
het slaan der gaten
voor het koelen moet
om wat extra te houden
op de nieuw beslagen voet
diep in mijn herinnering…
Kleinschalige geborgenheid
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 77 ik heb me teruggetrokken
de brokken leven zijn
even veel te groot voor mij
zij spatten in duizend
stukken uiteen
gevoelloos als steen
ze gaan mij voorbij
het bestaan komt in
vergeten niet meer langszij
ik heb de troost van
herinnering van hoe
het vroeger allemaal ging
nog is er het ambivalente
van kleinschalige geborgenheid…
Zes
netgedicht
3.0 met 32 stemmen 2.912 meer dan een beeld
is mij bij van wit en
zwart in kleur gedacht
als het groen van ons in
het grasrollend oliedrum
vrienden voor mijn leven
met jou de heuvel neer
leven bevatte wat het kon
- blik liet niet verder zien -
van schoon en kwader goed
zoals het wassend water wit
in teil ons altijd deed
buiten op de stoep
- nog…
Huis vol gedachten
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 101 ik ben de trap
op gegaan in het
huis vol gedachten
het was me te veel
werd meegenomen
door sterkere krachten
in confronteren
wilden zij mij
hun meningen leren
ben die chaos
nu even ontvlucht
voor wat stilte en rust
had alles op een rij
was blij dat ik vroeger
achter me had gelaten
maar met de sleutel
in het slot schrok alles…
Archief van lief en leed
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 190 ik ben vandaag
het pakhuis ingegaan
vol afdankertjes uit mijn leven
heb er nooit
naar omgekeken zoals
anderen struinen in herinnering
toch kwam ik tal van
onverwachte zaken tegen
die mij niet goed zijn bijgebleven
met die oude kinderwagen
heb ik bij weten nooit gereden
was zeker ooit mijn oma’s heden
tussen stof en grijze raggen…
Herinneringen aan een liefde
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 317 In mijn herinnering
ervaar ik vaak de tederheid
van al dat zachte diep in mij.
Al is mijn hoop en het gevoel sindsdien,
door vele zomeren verlopen.
Toch was die liefde toen zo groot,
dat ik je nooit vergeten ben.
Ik van je lippen nog de warmte ken.
En jij het bent waar ik aan denk;
wanneer ik eenzaam ben.…
Vader, hier zijn de kleine
poëzie
2.0 met 31 stemmen 16.417 Vader, hier zijn de kleine
Bomen waar de mandarijnen
Groeien van het plezier.
"Het is als Perzië hier."
Ja, vader, de witte
Kleine Arabieren zitten
Lachende bij de fontein.
'Weet je nog waar we zijn?'
-----------------------------------
uit: 'Verzamelde Gedichten', 1996.…
't herinneren van
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 1.325 onder de naakte voeten
liggen nog de scheuren van vroegere wegen
zei je niet dat het net dansen was
dat wij het ritme enkel opnieuw moesten voelen
’t leek zo eenvoudig
in de vaas naast de spiegel
waarin we giechelend
onze eigen passen bewonderden
werden klaprozen gezet
toen nog niet wetend dat ’t vurig rode
reeds aan ’t verrotten…
Zo herinner ik me
gedicht
3.0 met 32 stemmen 8.760 Zo herinner ik me de voddenkoopman
van de overkant. Ik was in deze ontvolkte
buurt zijn laatste klant.
Zittend aan het raam zie ik nog zijn volle kar staan.
Midden op de weg. Hoor zijn roep. Wat vrolijk
en somber stemt, want
als ik er niet meer ben, wie herinnert zich
dan zijn stem?…
Hulp
gedicht
2.0 met 25 stemmen 11.582 Vroeger kwam bij ons een vreemde vrouw
die jurken maakte van kapotte broeken
en soep van groente die was weggesmeten
die lappen breide van verdwaalde draden
en overvloed van bodems los kon schrapen,
die planten overreedde tot gedijen
en koeken vulde met een hart van spijs
en als het nacht was liep ze weer naar huis
en kroop in bed…
De zegen
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 60 In mijn bedje
vol zonnestralen
gevlochten uit
laagstaand licht
luister ik naar
winterse verhalen
uit een lang
verleden tijd toen
er nog rijm lag op
daken en herdertjes
bij nachten lagen
wij takken van de
kerstboom zaagden
voor het maken
van kransen in de
weken van advent
want ooit zijn wij
nog heiliger dan de
paus geweest was…
Moment van mijmering
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 97 zacht fluistert kristal
zijn transparante tonen
fonkelen in rode wijn
de vlammen van het vuur
lentekoelte vleugt
door openstaande deuren
bezwangerd met de donkere
geuren uit het late avonduur
een moment van mijmering
die in knusjes samen zijn
weer herinneringen roept
uit lang vergeten tijden
zonder haast en stress
rampspoed van berichten…
Als pantserglas
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 649 Teder kuste zachte wind het lover
en zo warm beminde ‘t briesje mij
Mij sloeg haar hartje alsmaar over
haar liefde kwam nooit dichterbij
Langzaam naderde een waarheid
door deze nacht, zo zwart als roet
Einde liefde streed de doodsstrijd
‘t einde kwam mij reeds tegemoet
Gesproken had deze zachte wind
van mijn lieve liefje van voorheen
Die…
Eenzaam verdriet
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 1.450 Eens dat de donkere nacht viel
viel de stilte der duisternis mee
Mijn innerlijk, ietwat onstabiel
deed mij denken over ons twee
In gedachten kuste ik je lippen
zacht, als waren ze van fluweel
Hoe jij mij ooit kon ontglippen,
kon ruilen voor je luchtkasteel
Tegen oude eiken zacht praten
om hen vragen over mijn schat
Hoe wij hier toen samen…
In flower powers piek
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 88 heb in zwart wit
fragmenten gezien
uit de film van mijn leven
geen ondertiteling
en overbodig commentaar
de regisseur riep draaien maar
de spelers niet geschminkt
in authentiek decor en
zonder spel wisselde het jaar
de buitenkant gordijnen dicht
deuren driemaal in het slot
samen eten van de geschafte pot
onzichtbaar bleef
de vrijheid…