Hartenkreten

hartenkreet (nr. 31.890):

Als pantserglas

Teder kuste zachte wind het lover
en zo warm beminde ‘t briesje mij
Mij sloeg haar hartje alsmaar over
haar liefde kwam nooit dichterbij

Langzaam naderde een waarheid
door deze nacht, zo zwart als roet
Einde liefde streed de doodsstrijd
‘t einde kwam mij reeds tegemoet

Gesproken had deze zachte wind
van mijn lieve liefje van voorheen
Die ik zolang, zo diep had bemind
dat lang erna mij geen zon scheen

Bedrukt verloor ‘t lief doodstrijd
de dagen waren al zo lange geteld
Ze verlangde zo naar haar vrijheid
dat ik eieren koos voor mijn geld

Zachtjes kuste de wind deze nacht
als ‘t tedere strelen van haar hand
Naar mij weerkomen kostte kracht
nu we in elkander waren gestrand

Zilte tranen op het groen mostapijt
door mijn liefde die gestorven was
Nee ik maak haar echt geen verwijt
dat ze harder was dan pantserglas