Alle inzendingen over hoor

Ik hoor de woorden Die klanken zijn geworden, Ik zie je sprekende gezicht; Ik zing de noten die Je mij hebt toegeworpen, Gewoon hier, tussen de Regels van mijn gedicht…

Daarom is het soms beter om deze ene regel niet te vergeten Ik hoor niks ik zie niks ik zeg niks…

Toch was ik altoos triest: al bij ’t applaudisseren word ik bevangen door een plotseling verdriet en moet de juich’nde zaal héél snel de rug toe keren, terwijl ik huiverend snik: ‘ik hoor hier niet!’…

Het voelt alsof, er iemand met mijn oren luistert. Het is net alsof, er iets door mijn ogen kijkt. Het idee dringt zich in me op, dat er in mijn brein wordt meegedacht. Maar door wie toch. Of door wat?…

Ik zie jou Ik hoor jou Het maakt me blij Een brede glimlach op mijn gezicht Het maakt me blij…

In natuur zit muziek, voor wie het horen wil, voor wie het spelen kan. In het fluiten van vogels, ritme kabbelt uit een beek, donder rolt als solo, het krijsen van een arend door merg en been. Noten die gevonden willen, nog niet ontdekt, ontsnappen uit een eikelhoedje, een sprietje gras, met levenslucht als kracht.…

Welkom Laten wij dan naar Zijn roepstem horen En ons leven aan Hem toe vertrouwen Laten we met eerbied onze handen vouwen Hem danken dat Hij ons heeft uitverkoren. Welkom Aarzel daarom niet, maar kom tot Hem Hij heeft het goede voor met iedereen Hij blijft getrouw en laat niemand alleen Hoor dan naar zijn uitnodigende stem.…

Bij Hem kun je je woorden kwijt, God wil altijd naar je horen. Bij dag en nacht, tot in eeuwigheid, bij God ben je nooit verloren.…

Men hoort iets.... zonder 'luisteren' wat men hoort gaat het verder ongehoord onwetend gezegd zo wordt taal nooit uitgelegd worden woorden die nooit werden gezegd nooit het ware verhaal ... nooit écht…

wat je hoort maar niet ziet zijn de geruchten de fluisterstemmen om je heen die nooit schijnen te wijken wat je niet ziet doch nauwelijks hoort dat zijn de gezichten die boekdelen spreken…

voor K.Schippers soms kan je iets horen zonder het te zien andersom kan ook…

ik heb eindelijk de kleuren weer in hun subtielste weerkaatsing gehoord na jaren vervlakking lang heb ik gespeeld met contrasten in donkere tonen en ijle uitschieters in de hoogste regionen maar het samenspel in elkaar versterken heb ik al tijden gemist omdat die tonen in het gewone niet hoorbaar zijn er was even schrik over…

Een blind jongetje wandelt door de Efteling, geniet van klanken, schept een sprookjesschilderij, ziet het als niemand anders.…

ik zat er maar te wikken en te wegen raadselachtig de zetel leek een draaibank telkens afstemmen naar eenzelfde lijn horen, zien en zwijgen een gouden stilte maar, ik zie, ik weet nog steeds hoe het was de vervlogen jaren ik voel nog vaak hoe vreemd die waren…

Ik vind het fijn dat jij de kracht vind in en van de Here Jezus Christus ik respecteer dat geheel ik zelf vind de kracht in mezelf in wie ik was, ben en wordt ik respecteer mijn geheel ik koester het ook in werk en in de samenleving ik werk er elke dag mee…

Jouw heilige pensioen gaat nu omlaag. Dat werd verdikkie wel een keertje tijd. Je gaat weer terug naar de gezelligheid. Naar kaarslicht en naar bed met lege maag. Ach klaag toch niet zo want je bent er nog. En vroeger joh, was alles beter toch?…

Toch is elke dag de moeite waard te strijden ook al brengt ze veel lijden want de verlichting komt op een moment dat je het vrezen niet meer kent.…

Liefdeslalala’s in lavendelbrood in waterwolken, in stameldoosjes in hoelahopjes, in muziektranen liefdeshoera’s uit krantenmuziek uit honinghartjes, uit kalvermondjes uit kleurenvensters, uit rozentreintjes liefdesdromen met lentekersen met rozenvogels, met passiepepers met vioollichtjes, met sterrensprookjes overal liefdeskreten in met voor…

de vele momenten waar stilte praat gevoelens gaan zweven nachten herleven laten mij duizelen eindeloos lang beleef ik dromen onuitgewist draag ik jouw hart in trillende handen hoor je mijn liefde waar stilte verdween…

Verstopt achter langgerekte vraagtekens aan de windstille rand je oren te ver maar mijn echo houdt stand. De allersnelste woorden ijlen je achterna zelfs in het donker op de tast vinden deze klanken het antwoord dat bij je zwijgen past.…

je woorden zijn zo vol van alles dat ik niet meer weten wil ik kan me niet meer opdringen aan de liefde die ik voor je voelde geef me tijd, ruimte en de stilte want ik ben zo hopeloos verloren ik ben werkelijk waar verdronken in de liefde die ik niet kon horen…

natuurlijk nam de eerste minister u er tussen met zijn favoriete muziek uit mamma mia*) jesus christ superstar gelooft niemand madonna is uit den boze daarentegen de balalaika bij de balkenende'tjes dat is toppie maar ja daar gaan de poppekes in den haag van aan het dansen *)Mamma Mia is de Nederlandse musical van Joop v/d…

hoor en wederhoor het geweten credo en nog gaat het woord niet vrijuit, er zijn regels en ook hele coupletten een vers staat nooit helemaal alleen de gedachte uitgedrukt zwart op wit is soms mistig, ook wel te rauw om te verteren maar altijd onuitwisbaar in het geheugen gegrift wis en waarachtig onuitwisbaar dus niet altijd vergeetbaar…

De analoge stembus was een baken Een diesel met een gleuf en ook een slot Dat treft - TNT Post is al heel vlot Met brievenbussen vuurwerkwerend maken Zo'n bus in elke gymzaal aangevoerd En zilverfolie blijft onaangeroerd…

‘k En hore u nog niet, o nachtegale, en de paaszunne zit in ‘t oosten; waar blijft gij zo lange, of hebt gij misschien vergeten van ons te troosten?…

een boom, Annick, vier duizenden, Annick, zoveel als nodig zijn, een bos voor wat groeien moet nu jij dat niet meer kunt of ik je gekend zou hebben elke dag ontmoet ik je in een lach, in het geloof dat het allemaal mogelijk is de wereld voor de jeugd aan de jeugd ook jij, de wereld, zeker wel want je spreekt klaar, Annick taal die iedereen…

liefdeloos, het woord alleen te grof voor de dag die vuig straks op ons wacht het vuil te verneuken dat zelfs de regen niet kijk me in de ogen en zie dat wat ik zei op en top gemeend dus zwijg nu en spreid dat bed voor ons over deze nacht meer mag je niet en ik ook niet…

Hoor eens ik haat je, ik schreef dat je lief was en licht - en nog wat onzin over je gezicht maar nu haat ik je, god wat haat ik je. Die neus, dat hoofd, die paardenbek, die ogen en die gierennek dat kraagje en dat bloemkooloor met al je slierten haar er voor.…

De man voor mij in de file bleef steeds hangen in zijn spoor en liet zelfs de brandweerauto achter hem niet even voor Razend zwaaide ik mijn handen maar mijn rust ging snel teloor toen ik hangend in de bocht mezelf en mijn stuur verloor Twee agenten kwamen langs en zeiden mij na lang verhoor dat ik veel te veel gedronken had ik moest…

hallo, kun je me horen kun je me verstaan? word dan weer wakker en laat ons weer leven gaan!…