Alle inzendingen over humor boek dyslexie

verzamel boeken die je wilt lezen niet nu maar later als je oud bent en tussen boeken leeft uitzicht op een vijver maar weet ook dat ze ongelezen zullen blijven zonder leven zwijgt elk boek…

ik kijk naar al m'n boeken waar ik van hou Dostojewski ik heb het armoedige appartement gezien ik heb ook de brieven gelezen en ik schik nu romans en brieven in mijn bloedende boekenkast maar opeens schrik ik: zoveel jaren geleden is het al dat ik het las en heb het niet herlezen wie weet ben ik bijna alles vergeten en denk ik…

Mijn nieuwe thriller heet; 'De hond die blaft' Een moord, een mes, een man en enge kreten Je zit je van de spanning op te vreten Mijn foto en mijn naam vet op de kaft In alle eerlijkheid onthul ik even Dat het door J.K. Rowling is geschreven.…

Boeken. Vrienden zijn het. Mijn leven vormen ze. Mijn verleden. Mijn toekomst zelfs. Na mijn heengaan gaan ook zij. Naar andere tafels. Naar onbekende boekenkasten. Naar de harten van vrienden. Boekenvrienden zoals ik. Vrienden zijn sterfelijk. Boeken niet.…

De mooiste boeken die ik heb gelezen? Dat valt me om de bliksem nog niet mee. Beslist geen negenhonderd moet ik vrezen al zijn het er toch wel iets meer dan twee. Maar laat ik me in dit verband beperken tot een begrensde lijst van de auteurs -al schreven zij niet allen meesterwerken- die ik beschouw als kundige fraseurs.…

Dat boek... dat boek zijn wij!…

het boek is uit het verhaal verteld er heeft naar verluidt een lach geglommen een traan geweld en jij bent nu net als eerder die boom zonder genade geveld emoties zullen ooit langzaam verstommen het boek is dan wel dicht het verhaal gelezen maar elk boek verdiept schenkt je innerlijke wezen weer iets meer licht het boek is gesloten…

Toch vind ik niet het laatste woord in al de boeken die verschijnen want ieder is toch met zichzelf alleen en moet de weg in 't leven vinden. We zijn verschillend en toch één en kunnen eindeloos wel leren, maar ieder heeft een eigen pad op weg naar zin en vreugdig leven en 't lijden vormt en slijpt de ziel.…

Ieder boek Iedere titel Iedere letter Iedere kaft Is een heldenhaft Een boek is een spiegeling van de aarde Van het onbeschreven heelal Van de gestorven beschaving Die nooit meer terug komen zal…

Ik wil in de boeken duiken En de woorden ruiken De fantasie door me heen laten spoelen En haar voelen 'De pen is krachtiger dan het zwaard´ Dat motto is mijn leven waard…

een beduimeld boek overal ezelsoren  het liefst gelezen…

Ik ken een vrouw, Ik voel veel voor haar, Zij heeft humor, Heeft nooit het kind in zichzelf verloren, En is mooi. Zij is onbereikbaar, Maar ik weet zeker dat ik ooit haar spiegelbeeld ontmoet.…

Jij bent als een boek Een spannend boek Een boek dat ik nu twee keer heb gelezen Maar rustig nog een derde keer wil lezen Jij bent als een boek Een boek waarvan ik weet hoe het af zal lopen Een boek dat ik niet voor niets in de kast heb gezet En toch vanaf die kastplank lonk je naar mij Jij bent als een boek Een boek dat door mijn hoofd…

Ik leef mijn leven met humor en pijn Ik zal als het kan er voor een ander zijn Ik droom in dromen Laat gedachten vrij Ik sterf in mijn dood Maar die “laatste zucht” die blijft alleen van mij!…

In humor naar Britse begrippen begint de BBC te knippen. Dat huis is geheid zijn pedalen kwijt sinds bleek hoe Savile vrij mocht wippen.…

Hier zie je het voorbeeld Van kunstige creativiteit Gevoel voor humor En inventiviteit. Om jaloers te worden zoals dat mannetje kan tillen Het lijkt mij ook een hele toer Een mandarijn zo te kunnen schillen.…

Marsmannetjes waren verzinsels van op tekentafels, maar nu is er een sprankeltje hoop, letterlijk. Zo weten we dat wij mensen water nodig hebben, een noodzakelijke voorwaarde voor elke vorm van leven. De NASA heeft nu water gevonden op de rode planeet. Vandaar mijn zotte gedachten en knotsgekke verlangen om snel eens naar Mars te vliegen…

hindernis, te streven naar de juiste strofen waarvan ik de inhoud nog niet zie mij op de private tekst verlaat, het ene verdicht de ander toe in de maat- en meetlint van de poëzie, kreunend riet herschikt zich aan de regels van de wind uitvergroot door een aangeboren verdriet, micro en macro verhouden zich in de microscoop van mijn dyslexie…

de laatste strofe, streven naar de inhoud waarvan ik de essentie nog niet doorzie, te veel op de private tekst verlaat, het ene verdicht de ander toe in de maat- en meetlint van de poëzie, fluitend riet herschikt zich in de wind als vergrootglas van een aangeboren verdriet, steeds verder en verbaasd, de scoop van een aangeboren dyslexie…

Ik klets in tien minuten een half uur aan elkaar loop vijf kwartier in een uur en bij de start ben ik al klaar. Ik doe de afwas na het drogen slapen wil ik overdag en met gesloten ogen was ik de enige die alles zag. Winkelen doe ik na sluitingstijd drink thee uit een koffiebeker en dat ik fantaseer dat weet ik wel heel zeker.…

'k heb witte wallen rond m'n ogen een rode knop-neus die zo glimt en brede lippen die soms mogen lachen, als de spot licht dimt 'k draag een broek die veel te wijd is, een ruiten jas die veel te ruim is, een valse bloem die maar wat schuim is, ze spuit soms meters guitigheid maar mijn grijns dat is slechts pose door dé traan naast elk…

'Waarom zo krom?' vroeg Kers. Nieuwsgierig was ze. 'Ik lach me krom om zulke domme vragen,' zei Bakbanaan. 'Ik hoor ze alle dagen. - En ook om beter in m'n schil te passen.' 'Je bent als Bakbanaan een groot komiek,' beweerde Kers. Ze lachte zich een kriek.…

't Bleef die dag somber zei de weerman op tv, de mist zo dicht, 't was bijna regen. Ik schreed met het doorweekte volk mee, geen woord teveel, er werd vooral gezwegen. Op 't kerkhof begraaft men niet overdekt, Bij regen houden de dames de parapluies omhoog, met het vocht dat uit de herenhoeden lekt blijft op een begrafenis niet veel droog…

Treur niet mijn liefste Wentelt u niet in ongemeend verdriet Stort geen valse nodeloze droge tranen Ik ben tot uw genoegen gekist zoals u ziet Het aanschouwen van uw opgepoetst leed Doet mij pijn in het verschroeide kille hart Hoor de gescheurde doodsklokken luiden En het gif verstijft in mijn gesprongen aderen En voor u de hof verlaat…

De humor is nat. Bij zo 'n bui staat de weduwnaar Loek in de regen. Zo kan Nathalie in een vloek en een zucht in de hemel een lachbui creëren. Met bakken komt dan zo een bui uit de lucht, maar die humor kan Loek niet waarderen.…

Uit een omslag, die het jonge paar op hun trouwreceptie kregen, haalde de bruid volgende bon: ‘Gratis bon, ter waarde van € 10,00, voor bezoek aan ‘echtscheidingsbeurs’…

Druipend komt ze aan, schudt haar regenkleding uit. "Nat hé?" zegt ze droog.…

In een potje op de schouw, meer stof erop dan erin, af en toe eens met een swiffer, ook al ben ik dan allergisch, en blijft het lood in mijn kiezen, toch kan ik niet niezen.…

Een extra canon voor de immigrant: De hooggeprezen humor van dit land.…

Staat de strop reeds opgesteld, moet het schavot zichtbaar zijn? Is wat men in petto heeft ondenkbaar, pure ongein? Waarom ik! Is de beul reeds op de hoogte, heeft ie zijn kap al klaar? Is datum al bekend, ach: roep het maar; Waarom ik? Zal het zwaard uiteindelijk vallen of valt het uiteindelijk mee, zijn de zaailingen elders…