Alle inzendingen over kater OR kat OR wit

Een poes in de tuin ligt te soezen in de zon pakt dan ras een muis.…

Mijn kat was weer vannacht van huis en kwam al waggelende thuis. Er zat van alles in zijn baard, had voor dessert een muis bewaard. Was nog een beetje in de war, want hij kwam uit de katerbar.…

Soldaat, je bent mijn kameraad, De vijand zoekt zijn wit; Heb jij je laatste pijl verspild, Dan zoek je schut onder mijn schild. Soldaat, je bent mijn kameraad, Mijn naaste in ’t gelid. Soldaat, je blijft mijn kameraad, Is ons gebeent' eens wit.…

ondertussen adverteert mijn staat en lonkt met avontuur naar een jonge klant ‘Word Marinier’ lees ik op een groot plakaat ‘Weten waar je mee bezig bent’ Het riekt naar grote verantwoordelijkheid En toont een vrouw die acteert als vent Maar de woestenij van treurnis, die wedstrijd in verschrikking wekt enkel verlangen naar saai en naar een dikke kater…

Ik zag een vette kater jagen op een mus maar dat was voor die dikzak nog een hele klus. Om die mus te grijpen bij zijn mussennek want ook die mus die keek wel uit dat beest dat was niet gek. Zo had die dikke vetzak op die mus geen vat vroeger was hij vlugger toen hij nog ballen had.…

Toch blijft er één ding over en wel de kater van één nacht.…

Enkel nog verschroeide stenen langs het afgelegde pad -héél de route liep verkeerd- Daar is nu het licht verdwenen blijft het voortaan koude nacht maar hij had het zó geloofd Waar eerst enkel zonnen schenen kropen nu, hij zag het veel te laat -door de liefde blindverdoofd- slangen langs vermoeide benen voelt hij de pijnen in zijn schenen…

mijn hoofd zit vol met muizenissen soms laat ik het wat hangen zet valletjes met brood en kaas zij laten zich niet vangen neem nog maar een flesje wijn daar kunnen ze niet tegen als ik de volgende dag een kater heb dan komt hij zeer gelegen…

Krolse katers op een kluitje in de tuin. Poot opgeheven kop wat schuin. Ze bakkeleien heel wat af. Vallen aan intimideren, en druipen weer af. Dit alles om ons poesje Te kunnen beminnen. Maar helaas heren, er is bij haar íets mis van binnen. Het is al zó vaak geprobeerd, maar ons katje is gesteriliseerd.…

de hoop is nat. is de hoop een kat? neen! de hoop is niet kat. de hoop was kat. de kat is dood. de kat is nat. de kat is dood en nat. kwak kwak gaat het wiel van de kar. de kar rijdt over de kat. de hoop kat is plat. de straat is proper. de kat is weg.…

Een poes die whisky dronk als water, ging uit met een gesneden kater, maar spijtig sprak zij na haar roes: "Zo'n kater is niet voor de poes."…

Ik moet aanvang maart al mijn nachtrust opgeven door krollende katers, op zoek naar een bruid.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Mijn oude kater, is een meester. Hij leeft in een wereld, die ik, zonder het te weten, verlaten moest. Mijn oude kater, is een meester. Wat hij doet, doet hij met aandacht. Hij kijkt, hij ruikt, hij proeft. Hij keurt en wikt en weegt. Mijn oude kater, is een meester. Hij betreedt ruimten, die voor mij gesloten blijven.…

Wie een kat bestudeert, is een bioloog. Wie een kat begrijpt, is een theoloog. Wie een kat aanvoelt, is een gevoelig mens. Wie van een kat leert, is een wijze filosoof. Wie leeft als een kat, is verlicht.…

kom laat in deze stille nacht ons dansen op de daken als kat en kater; alle pracht van heldere maan straalt daar alleen voor ons; wij lachen over hen beneden die niet vermoeden dat het leven heerlijk, mooi zijn kan en als wat steentjes op het water zo dansen onze dromen tot zij zelfs golven slagen in de hemel kom laat in wens van eeuwigheid…

Kat in zwarte tijd, ontsprongen uit de dans, verjongt uit negen levens. Ze wasemt poëzie nieuwe huid op een zwerftocht, woorden op de ruit. Prent van heilig dier verlies van oneindige liefde, maar ze mauwt niet. Cyperse kater haar bank bleef overeind, schijn aangelengd met water.…

De kater was groot.…

de nacht is mijn kat op trage poten ze woont in een wit kasteel met dikke muren die kluisteren als we buigen naar zware wind sterrenbeelden vallen uiteen in ovale ogen breder dan de maan het verre licht, fijn wit zand ooit valt alles uit elkaar zweeft alles zacht met iedereen ik raak de dag hij is van steen…

zijn weg versperd door tegenslag alleen een mist in zijn gezicht nog nazwaaiend met de witte vlag en zijn ogen op de toekomst gericht was alles opeens verdwenen als de lucht in een ballon die, wanneer men erin prikt niet snel genoeg ontsnappen kon grote katers in zijn denken door een bom van ongeluk hij viel neer in het verleden maar…

Tracht altijd in het leven voor anderen iets te zijn, dan breng je in je omgeving beslist veel zonneschijn! Het zijn soms kleine dingen, die maken 't leven goed: een woord, een stille glimlach, een hartelijke groet! Mijn ziele heeft naar 't grote gehunkerd en gehaakt, maar 'k werd in 't leven meestal door 't kleine blij gemaakt!…

Dat zijn dus mijn vier katten, Een leuk stel apart, Ik leg ze graag in de watten, Maar ja ze hebben dan ook mijn hart.…

(die katten, is het niet fijn)…

Als straks mijn energie wordt platgelegd Dan zit ik hier met een enorme kater. Ik haal wat kattenbrokjes, bier en wijn, Ik en mijn kater hebben het best fijn.…

speels pak ik weer de hand aan van de toekomst omdat het morgen is, omdat het regent en omdat ik graag de rest vergeten wil de vingers in de oren en de ogen sluiten de oren volgestopt met proppen was een zieke schaduw van mezelf zal zich vertonen het dennenbos is bruin en niet meer groen de zon gaat nog mooi onder ‘net…

de schaduw van gespreide vleugels komt dreigend op haar af haar blik en lijf verstarren dan vlucht ze weg van 't raam tevreden strijkt hij in de dakgoot neer niet elke vogel schrikt van groene ogen…

verstomd staan gapen met die ogen zo treurig die wit blauw geschapen op een heide zo fleurig het gras laat je smaken een stukje wilde natuur geen harde noten te kraken op deze wei, vol passie elk uur ik slenterde verder... wat doelloos langs die bomen en heide geen rook en geen auto's, alleen... een koe op de weide!…

De lente komt er nu toch aan dat merkt ook kat en kater. De kakkerlak,de rode mier, het ijskonijn,de padden zien weer de zin van het bestaan nog meer dan ze al hadden. De pissebed en regenworm, de egels die ontwaken willen al heel voorzichtig een nummertje gaan maken.…