Alle inzendingen over klaar

Alles ging in kannen en kruiken het klare water klare wijn Alles wat geschonken wat gedronken vocht, vloeibaar De kruik als het ranke lijf van een vrouw Nu is daar: de fles, het drinkpak de bidon, het rietje waaruit je lurkt Het waren kannen en kruiken waarin alles te gebruiken, te bewaren.…

Het oude jaar is weer klaar Het was een veelbewogen jaar We sluiten af En laten gaan Wat niet meer is Wat dierbaar was Wat pijnlijk was Wat vreugde gaf Het is niet meer Een heel nieuw jaar Staat voor ons klaar Onbeschreven Maagdelijk wit Als verse sneeuw Onbetreden…

Vol verwachting en klaar om het op te schrijven: het noorderlicht, ginds!…

Vrienden zie je niet, Want ze staan achter je, Ook al zijn ze er niet, Want ze staan altijd voor je klaar.…

drainagepijpen hangen werkloos aan de kant klaar voor opname…

in het luchtkasteel maakt de luchtfietser zich klaar een hemels gezicht…

JA ook voor Jules Deelder de grote verbeeldert is het klaar met oudejaar…

Het werk boeit me tot het klaar is, dan weet ik weer -- dat het niets voorstelt.…

de kleuren staan klaar nog even, dan is het herfst lievelingsseizoen…

Ik heb weer eens ‘De pest’ ter hand genomen Een boek waar ik destijds de pee in had ’t Was voor de lijst, je Franse woordenschat Je voelde de ellende binnenstromen Pak ook dat boek! Herlees het en bewonder Niet iedereen gaat aan de pest ten onder…

Tsjilpt de jonge mus Dan ziet `t dons mij staan Rondgedraaide granen bolletjes Liggen klaar Mijn fluiten geeft het teken Het snaveltje opent wijd En in mum van tijd Zijn de bolletjes verdwenen ‘Tjilp!’ ‘Ja kleintje de nieuwe liggen klaar.’…

Ik ben klaar voor te herrijzen Ik heb geleden en gestreden Mijn leven was down en onder Ik kwam terecht in zonde Zo werd ik weer gemaakt Zeker mijn gevoel werd geraakt Weer op eigen benen gezet En ik was klaar met de wet Nu klaar voor het toen in nu Niet bang meer voor de klu Lopend door het vuur Hotellova getekend op de muur…

Tien vingertoppen, Miljoenen fonkelingen En mijn huid komt klaar.…

Zij strekt een driehoek Daarna daarvan een spiegelbeeld Klaar om uit te gaan…

‘Wanneer ik in Uw ogen staar, Geliefde, Dan wordt mij het Mysterie klaar Der Liefde.’…

Helaas heb ik vandaag niet veel te zeggen ´t Is klip en klaar maar toch niet uit te leggen…

het rijpe koren de halmen zwaar gebogen klaar om te oogsten…

ingevulde plaatjes oude patronen vergaan klaar en afgedaan…

Koffer staat al klaar Geniet met volle teugen Onderhuids bij mij…

klaar wakker!…

Hij stond voor iedereen klaar Zowel in woord als in daad Niets was hem ooit teveel Hij stond altijd paraat Zo hielp hij veel gezinnen Met klusjes en problemen Men vond het heel gewoon Om hem daarvoor te claimen Tot hij ziek werd op een dag En alleen lag op zijn bed Hij belde naar zijn buren Maar die waren al bezet Hij belde naar zijn…

Als klare klanken klinken in een helder kristallen glas kun je jezelf verdrinken Aanzwellingen van gevoel volmaakt Uitstromingen van wondere klank in de diepste ziel geraakt Dromend op muziekwolken drijven Klankenrijkdom in volle kleur momenten van eeuwig blijven In vergetelheid verlangen waaiend in lichte geluiden door golfjes klank…

rust ontbreekt om alles laatste oordeels klaar op te leveren de nodige bescheiden zijn niet compleet of vergeten…

toch raadselt iedere keer je lach het is de kracht van het moment dat onverwacht lieve vrolijkheid kent in subtiele dingen vinden je ogen kleine herinneringen weven gedachten plezier je mond krult woorden die vorm en kleur geven aan de kleine voorstelling een etalage die tot leven komt in geest en gebaar het applaus ligt al klaar…

Kan er niet aan wennen, je kaart staat klaar, ik schreef hem in een impuls, je bent er niet meer maar toch, schreef ik je kaart echter heeft opsturen geen zin, de hemel heeft geen brievenbus.…

van de grond we vliegen met velen ik hoor de geluiden van stilte verdwijnen gekraak en geruis wieken van vleugels de stroom is er eventjes uit een glijvlucht in koude en warmere sferen een botsing van lucht turbulentie is niet te bezweren de vlucht slaat uiteen in geruchten we laveren waar eens onze richting heel klaar…

de zon is daar mijn schip ligt klaar ja, dus varen maar de mannen aan boord hijsen de zeilen lichten het anker met wind in de loef zetten we koers in de richting van de zon we varen nu heel snel vijf knopen wel trotseren hoge baren we zeilen nu al uren en het blijft maar duren met het ontwijken van alle gevaren…

de dichter in gepeins verzonken vindt plots het woord waar hij naar zocht in puur geluk zowat verdronken raakt hij aan klare taal verknocht niets kan het lieflijk vers nog stuiten verwonderd kijkend door de ruiten ziet hij het kant en klaar gedicht zomaar gedrukt op haar gezicht…

klaar sprankelend licht omsluiert het hemels Kind engelen zingen…

Ze wast haar rimpels van haar gezicht geheel klaar, als nieuw; op toekomst gericht…