Alle inzendingen over levensvreugd

de zomer was en de herfst van dit moment niet alleen afgestorven bladeren laat dwarrelen een eeuw geleden was al niet meer te benoemen en het stralende licht in haar ogen werd langzamerhand een schaduw van geleefd tot aan de laatste dag nu zit ik met jouw hand in de mijne samen kijken we naar de steen waarop schuingeschreven letters levensvreugde…

kerktoren gehoord Ieder zittend in zijn hoek met het goud omrande boek En zij zit daar als een knop uit een bloem ontloken Haar zingen is sterker als de haat en nijd Dat haar smaad en beschimmeld brood gaf te eten Tussen het vreemde volk in haar God verblijdt De wolkkolom vooruit waar het onrecht wordt gemeten Al die dingen eromheen dat de levensvreugde…

het zwierig kruid het roomwit wolkend Fluitenkruid de merels in de Hydrangea herhalen `t ouderschap in Dea het lieflijk blauwe Ereprijs kijkt met twee oogjes o zo wijs alsof het wijze woorden las vanuit `t omwaalde cirkelgras mijn hart springt op van pure vreugd `t seizoen gepaard aan nieuwe jeugd de mei mag voor mij altijd duren om levensvreugde…

Haar levensvreugde staat nog slechts op ~spaar~ Ze schuifelt wat en maakt haast geen geluid. Geen echte soep meer, slechts een Unox cup en daarmee houdt ze ’t dan weer voor gezien.…

zonder levensvreugde of vieren we toch uiteindelijk het leven grootse geschenk ons ooit gegeven zal ik mijn tekst als uniek terug zien? woorden nooit gehoord, nooit gelezen? die kans erop is verhipte klein toch ken ik iemand die het in zich heeft wat zeg ik?…

de koude afstand moet vereren de tijd waarin hij thans verkeert schreeuwt nog steeds om waardering die in het oude voorheen nimmer openlijk is getoond nimmer is aangeleerd zelfs vaak nu nog als kinderlijk wordt weggehoond of dat hij nog steeds het gelijk van het duistere geweten beloont zo leeft menigeen op haast niet op te laden levensvreugd…

waarmee je me glimmend de liefde toevertrouwt die ik kriebelend herken in het zwevend vliegen tussen innig kussen en versmolten wiegen in melodieus suikerzoet en zeeën ziltzachtzout Ik voel tederheid door het satijn van je lippen die de harde schaal van mijn gevoel doorbreekt om daar als een donzen nest neer te strijken waarin een kiem van levensvreugde…

zij springt van levensvreugd in het rond zingt van radijsjes mirabellen en bananen knijpt in perzik cox conference pompoenen vruchten zacht aan steeltjes om te zoenen ziet haar mango's teer omzichtig wegen die de stagiaire op schaal los vasthoudt om te verstillen ze mogen niet bewegen daar zij anders de uitkomst niet vertrouwt hij denkt…

Haar levensvreugde staat nog slechts op ~spaar~ Ze schuifelt wat en maakt haast geen geluid. Geen echte soep meer, slechts een Unox cup Het scheelt ook met de afwas, zo’n terrine. En voor het slapengaan bidt ze heel zacht: ~Ach Lieve Heer, als ’t even kan, vannacht.~…

boerenland weideland het thuis van vele vogels ieder voorjaar weer maar de vogels de vogels zingen niet meer* het leven is uit het weideland kapot gemaakt door gif en kunst- en de vele andere mest waardoor de vogels zijn weggepest al wat het land hen ooit aan levensvreugde bood helaas zo pijnlijk zo zeer – is niet meer is verdwenen levenloos…

Ja, we gaan opnieuw beginnen hoe verschillend we ook zijn liefdevolle vriendelijkheid sluit nimmer iemand buiten ieder wint aan levensvreugde als het lukt om met geduld ons hart van harte te ontsluiten zó jezelf en anderen nieuwe kansen geven eindelijk in vrede samen leven!…

De vreedzame tovenares ofwel lage godin woont met haar dienstbare nimfen op het onbekende verlaten eiland Ogygia soms ontvangt zij een god van het Olympusgebergte verwent hem dan gastvrij met smakelijke maaltijd blijft de eenzaamheid verkiezen kunstig spinnen en weven in de ruime grottenwoning geeft haar levensvreugde begeleid door…

’t Geemlijk oude–vrijersharte, Vol gemaakte vrouwenhaat, Voelt een wonderschone smarte: Peinst: het is toch nooit te laat. ’t Stijve bestje komt zich warmen, Lachend in de zonnegloed; En in ’t kluisje van Gods armen Daalt weer levensvreugd en moed.…

Hier beleeft natuur haar hoogtijdagen waarin ieder van ons proeft van achtereenvolgende geboorten en huwelijken Op hetzelfde moment fladderen of zweven vlinders in mijn buik terwijl oase van rust al haar geheimen en levensvreugde onthult in jeugdigheid en ware schoonheid.…

’t Geemlijk oude–vrijersharte, Vol gemaakte vrouwenhaat, Voelt een wonderschone smarte: Peinst: het is toch nooit te laat. ’t Stijve bestje komt zich warmen, Lachend in de zonnegloed; En in ’t kluisje van Gods armen Daalt weer levensvreugd en moed.…

gruw’lijk ondergang te lezen Nog rukken op de ruiters, het volk is reeds verdeeld want volgens de geschriften vergeten en vergeeld zou in het jaar van Gouden Aar een bond worden gesloten het Ochtend-dal tot Koninkrijk der Vriendschap aangesloten Deez’ duisternis der helmenglans op macht beluste krijgerslans is van een and’re bodem om levensvreugd…

O geef me van uw eêl gezicht De ziel die in uw ogen ligt; De ziel, die lijk een blom naar ‘t licht, Naar God en Vlaandren stond gericht, en leer het, zanger, leer het mij Door levensvreugd en stervenstij Te dichten simpel zoals gij, Gezelle, m'n meester Gezelle.…

vervlecht Geniet het allergrootste voorrecht Degene die jou op handen mag dragen Heeft zijn leven lang niets te klagen Kortom vriendschap met jou is als een reis Door het mooiste deel van het paradijs Om dat alles is jouw vriendschap intens dierbaar en soms emotioneel En verdien je van al het goede oneindig veel Ik wens je immense levensvreugde…

Gruw'lijk ondergang te lezen Nog rukken op de ruiters, het volk is reeds verdeeld want volgens de geschriften -vergeten en vergeeld- zou in het jaar van Gouden Aar een bond worden gesloten Het Ochtenddal tot koninkrijk der Vriendschap aangesloten Deez’ duisternis der helmenglans op macht beluste krijgerslans is van een and’re bodem om levensvreugd…