28329 resultaten.
Bovenmenselijk
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
249 Ik droeg alles
zolang ik het dragen kon
zolang mogelijk.
Totdat het ook voor mij,
niet meer te dragen viel
en ik het helaas,
wel loslaten moest.
Met pijn in mijn hart.
De ziel vroeg
dit van me.
Voor nieuw leven
te geven
en te gaan beleven.
Een zielsmatig streven:
stérker dan het lichaam,
krachtiger dan de mens...
bijna bovenmenselijk…
O gij, mijn lief
poëzie
4.0 met 9 stemmen
2.130 En ik, die u nu liefheb, begeleid
Uw zang met wederzang, ter harmonie
Van klare koren, kalme profetie
Van vreugde en liefde en innige eindloosheid.…
Gij hieldt mijn hoofd in uw handen
poëzie
3.0 met 4 stemmen
1.007 Ik hield u met bei mijn handen
En kuste de eeuwigheid die mij de liefde bood.…
Om wie ik liefheb
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
331 Je begon weer te twijfelen
of de afstand niet te groot
de treinen op tijd zouden rijden
de zon wel op zou komen en ondergaan
waarna de maan zich manifesteerde
de aarde daarin ook een rol speelde.
Dat je niet begreep waarom juist ik
jou geheel vervulde. Daarom weg
kon blijven met een vliegend tapijtje
bij de hand en duizend en één dromen…
Sneeuwvlokjes zijgen
poëzie
2.0 met 5 stemmen
1.205 Sneeuwvlokjes zijgen
rustig neder,
op de daken, op de twijgen,
maken laken en schoon weder.
Ik ging zo geern, heel ver te voete,
wist ik mijn zoete
in sneeuw te ontmoeten.…
Vaak bij dage
poëzie
4.0 met 2 stemmen
554 Vaak bij dage schuift een droom
nacht en woud vóor mijn gezicht.
Wij gaan saam, van boom tot boom,
door een troebel licht.
Droef zo droef breekt soms de maan
door het zilverig wolkenvlies,
dat ik u verloren waan,
eer ik u verlies.…
Begraven boeken
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
233 Je hebt een boek
begraven onder sneeuw
bedankt een overleden vriend:
Het hoofdstuk over liefde
bestaat slechts in wind
die waait en aait:
Een droom voorbij
de witte wereld verandert
jouw ratio in dat van een kind
je roept en schreeuwt:
Een eeuw nabij
je schrijft en blijft
ook zonder vriend
je voelt en streelt:
Jouw meeuw en…
Scheiden valt hard
poëzie
4.0 met 2 stemmen
757 Scheiden valt hard
voor wie zo teer beminnen.
Naar buiten straalt de vreugd. De smart
dringt reeds naar binnen.
Scheiden valt hard;
doch alle, alle dagen,
zal ik het bloeien van uw hart
in 't mijne dragen.
Scheiden valt hard.
Mijn lieve, laat u troosten:
al is de nacht vervaarlijk zwart,
eens licht het Oosten…
Was je .......
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
342 Was je mijn moeder, ik zou van je houden en trots op je zijn
Was je mijn vrouw, ik zou van je houden en trots op je zijn
Was je mijn dochter, ik zou van je houden en trots op je zijn
Je bent niets van dat alles, je bent meer dan dat mijn lief en daarom zal ik van je houden en trots op je zijn.…
Taal der liefde
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen
383 Ja, laat liefde in heel haar betekenis spreken!
Geen schaamte, schuld, noch status.
Geen woede, haat of oorlog.
Vooral ook niet leegte, afgunst of twijfel.
Enkel en alleen: laat zuivere liefde spreken!…
Delta van de dromen?
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
146 Oh, dat onvolmaakte verlangen,
zo met enig lot verbonden,
zacht ontaarde onrust,
spiegel in de tweedeling
van geaarde geslachten.
woeste drift van het
ongewisse in een warme
golfstroom, avontuur
gebonden…
Gratie
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
241 De liefde
die ik voor jou voel
is geen obsessie
maar een fascinatie
simpelweg gevoed
door jouw stijl, jouw gratie.…
Wonderen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
341 Dagen zitten vol
wonderen.
Het wonder
van deze dag
is
wat ik zag
bij jou, mijn lief:
een stralende glimlach!…
Fundament?
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
156 Kringloop van de vragen,
het gras waarop we lagen
heeft zich allang weer opgericht.
buigen sterren en de maan
naar dat kleine stukje grond
om de wereld even aan te raken,
het juiste woord te vinden in het
malse gras waaronder je ligt,
waaruit jij korrels vrolijkheid
blaast uit de toekomst in beide
monden, zorgen, zoet en bitterheid…
Buiten waait de wind
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen
221 Buiten waait de wind zachtjes om m'n huis
maar in mijn hart, is het net een kleine storm
terwijl jij buiten geniet van het bladgeruis
plagen mij vele.onbeantwoorde vragen
Iets zijn of iets worden in 't leven valt niet mee
op aarde leven, met zijn allen in goede tijden
is altijd een vraag, wanneer is men dan tevree
dat denk ik bijna nooit…
ZON ZIT BINNEN ONZE VREUGD
poëzie
4.0 met 1 stemmen
412 Geen slag, geen schok, geen ruk
kan liefde scheuren uit de hemel daar wij schijnen.
De ganse wereld mag verdwijnen:
Zon is de kern van ons geluk.…
Kindsoldaten
gedicht
3.0 met 3 stemmen
6.434 Ze hebben de liefde verloren
zijn silhouetten van onvoorwaardelijkheid.
Ze dragen dode ogen en
geweren vanaf hun dertiende.
Ze zijn een perpetuele plaag.
Sparta en Azteken.
Lodewijk en Napoleon.
Pruisische blindheid.
Nationaal Socialisme en Rode Khmers.
Birma, Eritrea, Syrië.
Columbia, Tsjetsjenië, Kosovo,
baardloze soldaten.…
Duizenden namen zijn er gewist
gedicht
4.0 met 7 stemmen
7.063 Ze zijn daar, de heertjes van het banket.
Ze pakken alle mannen mee en voeren kogels aan het volk,
verpakken dromen in vuilzakken en legen huizen.
Vliegtuigen brullen niet meer
en de kale stad biedt geen rust
enkel het gesis van lijden.
O mijn brandend vaderland.
Een radeloze trektocht werd het zonder begin of einde.
Angstige soldaten op…
het wilde paard
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen
284 hoefgetrappel
en gedonder
snuivend, briesend
een schicht komt
aangestormd
een schoonheid
of een
wonder…
ongegeneerd,
elegant
loopt het verder,
vederlicht op
vier poten,
zijn gangetje trekkend,
het bos
weer in.
grijs-witte kleuren
vervagen
naarmate het vordert
het wilde paard,
op zoek
naar zijn
haver!…
Peperkoeken huisje.
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
152 Waar een miauw en een waf waf me tegemoet komen voel ik me thuis
Geplof in de zetel erg dicht bij dat gepelsde zo lieve gespuis.
Dicht bij elkaar, fijn warm ook zo gezellig
Mijn vaste stek, toeverlaat, buitenverblijf zoveel is stellig.
Dat knusse peperkoeken huisje maakt me steeds weer blij ook vrolijk
's Zomers de speeltuin in met ijskoud…
Onzichtbare liefde:
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
85 Het visuele aspect van liefde is eigenlijk net zo belangrijk als het innerlijke:
Zo heeft de natuur het bedoeld en dat is zoals
leven voelt.
In balans is het altijd al geweest en zo zal het altijd blijven,
Dat gaan we ondervinden aan den lijven...…
Liefde
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen
82 We zijn in een warm veld,
ik staar haar aan.
Diep in haar ogen,
onwetend waar ze naartoe zullen gaan.
Ze zijn zo blauw als het gras,
en zo groen als de lucht.
Er is een stilte,
er klinkt een zucht.
Ik verlang een kus,
en leun naar haar toe.
Maar ze geeft me een lik,
Bella, mijn koe.…
Nimmer meer
netgedicht
2.0 met 7 stemmen
150 In verstilde tussenspinsels
zweef ik weg
tussen steniging
dromend
van vrije lente
afwezigheid die
ik beween
een laatste beeltenis
kan ik je zenden
mijmering
je gulle lach
gemis van je lendenen
volledig universum
kim van ons samen
liefde, bedolven
woordenloosheid
het jij en ik, verstild
tijd tussen ons
de wil die te bevechten…
VLUCHTELINGEN-werk, kerk, huis en haard!
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen
229 Vluchtelingen worden door
met name particuliere christenen
als ´Jezus´ ontvangen
gastvrij in huis met haard
eindelijk iets geleerd van "de stal"!
Tweede Kamerlid Joël Voordewind
doet zijn naam eer aan
en zijn pragmatisch christen zijn
dwingt respect af
ik verheug me op kerst
en voor de tussentijd
op ´veilige´ geesten!…
Nooit zwijgen !
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
73 Zwijgt de liefde niet.…
Mijn God is enkel gloed en donkerheid
poëzie
3.0 met 16 stemmen
2.247 En dus heb ik mijn ziel u toegewijd,
Opdat ze in uw gloed mocht vergaan;
En stil verteren, zonder klacht, voldaan
Met zulk een liefde en zulk een éénigheid.…
Ik heb mijn hart ú tot een huis gewijd
poëzie
3.0 met 5 stemmen
1.668 Ik heb mijn hart ú tot een huis gewijd,
En midden in het binnenst heiligdom,
Waar de outerkaars in 't donker gloeit, verbeid
Ik u, mijn lief, mijn zoet sieraad alom!
Ik sloeg mijn ziel dit zoete donker om,
Alleen om ú te ontmoeten, die me altijd
Belooft te komen, in 't geheim, na stom
Eerbiedig beiden ene kleine tijd.
O kom, mijn lief,…
Ik ben een dichter en der Schoonheid zoon
poëzie
3.0 met 9 stemmen
1.574 Ik ben een dichter en der Schoonheid zoon.
Alles wat schoon is, is me een vreugd altijd.
Mijn hart is menslijk, maar of 'k lach of lijd,
Mijn lachen en mijn leed zijn beide schoon.
Ik heb de macht dat ik wat schoon is toon
Aan andren, door de taal die ik belijd,
Zodat wie leest bedroefd wordt of verblijd,
Maar zich bedroevend vreugd smaakt…
Haar lied is lang verzwonden
poëzie
3.0 met 9 stemmen
1.281 Haar lied is lang verzwonden;
Mijn hart is ongerust,
Maar van zijn leed bewust
Gevoelt het bittre wonden…
Haar lied is lang verzwonden,
Mijn hart is ongerust.
Het gloeit nog, als de vlamme,
Voor haar, die mij verliet;
O, kon haar spottend lied
Mijn hijgend hart verlammen…
Maar ’t gloeit nog als de vlamme,
Voor haar, die mij verliet.…
Zoals een vroom man in een heidens land
poëzie
4.0 met 3 stemmen
487 Zijn zilvren lamp met olie en 't gelaat
Wordt bleek bij 't geel brevier, dat openslaat
Met donk're bladen siddrende in zijn hand: -
Zó ga 'k door al het volk, op straat en plein,
Onwijsheid kwanslend, juist als hij en zij:
Sprekend met vreemden, die ik nauw versta:
Maar 's avonds lees ik in de gele schijn
Der lamp 't boek onzer liefde…