Alle inzendingen over muziek OR verleden OR loop

De band is weer bij elkaar muziek en de gevoelige snaar sluit ramen en deuren want het gaat weer gebeuren decibel gaat door merg en been gewoon de muziek samen lopen we er doorheen de noten zijn geen probleem want het is ruig en hard en de drank vloeit moeiteloos door de aderen heen en de grappen worden steeds slapper en de teksten steeds…

ik vraag me af waar ik ben als ik hier niet blijf over duizend dagen zijn alle vezels in mijn lichaam vervangen zal ik nog herkend worden als ik door onbewoonde straten loop klinkt er nog muziek tussen oren voordat noten ontluisteren overal is verte, nergens nabijheid zeven dagen lopen ommuurd is dan ook alleen ons gemeenschappelijk…

Een ochtend en een avondtraan Laat maar lopen laat maar gaan Verdriet in een neergaande lijn Gebroken rood, hart vol van pijn Een ochtend en een avondtraan Laat maar lopen laat maar gaan Vervlogen al je mooie dromen Waterlanders die blijven stromen Een ochtend en een avondtraan Laat maar lopen laat maar gaan Ooit wordt dit leed weer verleden…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

toen dansten we nog vanzelfsprekend door de muziek geleid naar hogere sferen waarin niets of niemand nog bestond alleen wij en de muziek het voortbewegen leek zo gewoon een eeuwigheid geleden dat we dansten we praatten toen vanzelfsprekend in woordeloze stiltes naar toekomst en verleden over alles en niets alleen wij en de stiltes…

Stil rollen mijn tranen geruisloos Wetend dat mijn verleden een puinhoop is En laat mij troosten door de muziek "Lief, ga dan mee en omarm me, omarm me.." Stilzwijgend laat ik me meeslepen In de heerlijke woorden van de muziek Die zuiverheid laat mij in liefde omarmen Verzadigd in troost vind ik mijzelf weer terug Wetend dat ik mijn verleden…

Een trumper is een aanhanger van trump Maar ook betekent het bazuingeschal Als synoniem voor machotaal, gebral Van ego's die ik haat en 't liefste dump Zoals Ooit in het Westen, lang geleden Het Goede Slecht was, met Duister verleden Als in de westerns van Sergio Leone Op muziek gezet door Morricone…

Ik leer zien wat belangrijk is door na te doen hoe jij kijkt Ik voel wat jij voelt door na te doen wat jij voelt Als een brabbelende kind volgt mijn kennis mijn lichaam dat jouw bewegingen volgt Hoe dichterbij hoe beter mijn weerspiegeling is maar nooit precies hetzelfde zelfs als het water glad is en dat is weg zodra ik erin duik…

Ik krijg betaald en ik koop het bed waarin ik wil liggen in het land van mijn keuze het land van de revolutie, van vrijheid ....en gelijkheid waar iedereen weg moet ....die zegt of steunt dat anders beter is het land zonder mensen ....die huisgenoten en buren uitzonderen ....om hun afkomst, geslacht of liefde het land zonder volgelingen…

Raven op mijn schouders om me de weg te wijzen en mensen te roepen om hen te ontmoeten De jongen die op het strand tekent met kleurige keien, tweemaal daags en ze natelt voor hij weggaat wetend dat de vloed komt met golven die langer zullen leven dan hij De man in de kamers vol tafels met kwartsen uit de landen waar hij zocht naar heiligheid…

Samen op het bankje onder de kersenboom de aflopende dag langzaam de nacht in laten zakken Weer een avond samen onder de kersenboom Denk niet romantisch aan de fonkeling in een glas het vlammetje van een kaars in de schemering intiem samen onder de kersenboom Dat zou surrogaat zijn en ons geen ruimte laten te voelen wie we vandaag…

De snelheid van de trein trekt voor mijn ogen de massa uit de wereld, vormeloze strepen tekenen onwetenschappelijk de formule van Einstein op de ramen Soms is even in beeld wat het is, als je stil staat Dan kun je zien wat het is, iets tijdelijks in zijn raadselachtige vlucht van schijnbare illusies Alles bestaat onwetend hoe…

Nieuwjaar, ik kies mijn wenkbrauwen Ster, Parijs of Prinses de lijnen van mijn geluk als de randen van mijn kijken en ik bescherm me met geuren ga nooit de deur uit zonder deze zekerheid van de zegen van boven, de rode loper op mijn bedachte weg Rekken en strekken met sierlijke bogen van liefde om te voorkomen dat mijn lichaam inzakt…

Woestijnroute Vertwijfeld loop ik door, Door de hitte van de woestenij Mijn schaduw achtervolgt me, de zon brandt op m’n rug Moet ik teruglopen, Naar de plek van mijn bestaan Of moet ik doorgaan En het risico nemen om van de hitte te vergaan….…

lopen. het park licht zwanen zweven zacht wat regendruppels op een verlaten bank en jij alleen zee in je ogen meeuwen om je voeten en ik loop langs je.…

En toen was het gedaan opnieuw beginnen maar voldaan tarwe graan velden zomers groen zwanen eenden duiven egels lopen over de nacht het plantsoen de kade verhalen een bocht in het magische bos meer vragen dan antwoorden de klos het pad door het landschap boodschap winkels mensen wensen herkennen realiseren aanbidden vereren…

Iedereen ziet me lopen . Maar zien niet wat er in me schuilt. Ze zien mijn lippen lachen. Maar zien niet dat mijn hart huilt.…

Geef 'het' vrijheid is enkel wat ik fluister omdat ik zelf ook wil lopen waar mijn pad loopt.…

Jij hebt de sculptuur de lopende man, Van Rodin, die hem zonder hoofd en Armen maakte, hij gaf hem een hart en Ziel, want zijn taak is lopen van de lopende man Het lopen is ook een soort verdoving volgens Rilke, een goede verdoving.…

Lopen voor m'n gedachten ze blijven dichtbij in de schaduw wachtend op mij Dus loop ik tot ik niet meer kan gaan tot m'n gedachten weer voor me staan…

onder je schoenen slechts onze luchtledigheid weggegooide hoop op een akkoordje gooien lukt niet zonder doelstelling…

Ik kijk naar mijn nieuwe rode schoenen en vraag mij af hoeveel voetstappen ze meegaan zolang ik ze kan dragen, denk ik zo ik til ze op en loop verder ...…

loop, loopt, gelopen elke stap is weer anders loop, loop doet leven…

intussen woon ik al zo lang in de beweging het lopen neemt de vorm aan van mijn lichaam nestelt in mijn hoofd maar waarom ik loop je zoekt in je gedachten vrijheid, verdriet, heimwee en herkomst en de eenzaamheid om bij de bomen, de zee, het veld, de hemel te zijn en niet alleen moest je vertrekken en aankomen de tussenliggende…

Oh, verlos me van mijn verwelkt verleden en de drang om hoge toppen te klimmen in de toekomst. Laat mij met aandacht in het moment leven waarin de muziek van de liefde klinkt. En laat mijn lied van enthousiasme vliegen zo vrij als vogels.…

iets wat bewees dat jullie niet samen hoorden Een ex is een ex voor nu en altijd Je kan het wel weer samen proberen Maar het verleden herhaalt zich in de loop van de tijd…

hij was geen clown want in zijn woorden klonk het leven als muziek met bloem en bolhoed het gezicht overbelicht zong hij zijn lied de wereld donker in décor de zaal met sterren in de ogen er bloeiden sprookjes uit de handen van de man die heden uit verleden nam zijn mimiek is generatieloos de woorden internationaal mijn troubadour…

vredig langzaam lopen we de dagen uit zwijgzaam zonder gedachten tot een minimaal verleden morgen zullen we onze handen weer nodig hebben om te grijpen wat gaat komen het mysterie van de dag…

zijn voel mij een hoeder die deelt in de sprankelende muziek van het samen als feest…

Fantasie van zuchtend landschap zonder zweet van verwarring argeloze creatieve heimwee toen het zomerde in de stad weer alleen in het verleden in de stralen van de zon met wuivende bomen muziek van natuur beschaving in stilte opnieuw vervreemdende erotiserende schoonheid langs niet bestaande wegen en onwerkelijke geschiedenissen…