Alle inzendingen over nacht OR zonden OR gebed

het ongeschrevene overtreden in stilte buiten het gesprokene getreden is het niet zonde een leven zonder zonden?…

als zonden zwaar weegt ieder jaar van spijt je oude stoel staart leeg en koel verwijt ik wil mijn leven in verhalen geweven kwijt stem zonder kracht verdwaalt in de nacht van andere tijd…

wordt er wel genoeg gebeden ? zit er geen oude zonde in de weg? of een misstap in het heden? je vast klemmen aan gebedsgenezing heeft pastoraal gesproken een groot bezwaar baat het niet dan schaadt het wel!…

Wat een domme vraag! Natuurlijk wil ik dat Ik wil het zelfs graag Als ze met een bleekscheet komt krijgt ze een pak slaag! Ik ben een trotse neger Een neger uit Den Haag…

Ik sta ingeschreven voor onteigening maar weet niet of verhoord gebed mij past. ----------------------------------------------- uit: 'Bekentenissen van de pseudomaan', 2001.…

Onder het raam, in de aarde, die sporen die me dierbaar zijn Toen hij kwam, wie zond hem weg? Ik zond hem weg: het deed geen pijn. Het deed geen pijn; maar iets verdwenen of dood in mij; mijn gedachten staan als soldaten gehoorzaam, in rechte rij. Op een nacht valt de sneeuw, maakt de aarde wit, maakt de aarde rein.…

Aan Louise Ik droomde deze nacht, dat, door de min verbonden, Ik de uwe als Adam ware, als Eva gij de mijn’: Ik weet niet welke snode zonden Er toen door ons bedreven zijn; Maar, toen de dageraad mijn zoete dromen kwam storen, Heb ik het paradijs verloren.…

Van de minaret klinkt een oproep tot gebed... Gebeden wordt er-5 maal daags- met het gezicht naar Mekka Eeuwen geleden ging 'de profeet' voor in gebed z'n volgelingen volgden Gebed, gezang Gezang, gebed... blijft onverlet dat hier klokken blijven luiden.…

Lijdend aan onvermogen,pijn en zonde. Mengsel van slijk en machteloosheid. Lichamen geketend door zonden. Nu in de diepe nachten en het zijn er zoveel in de gevangenis. Huilen deze gevangen mannen en schreeuwen ze van de pijn in een potdichte cel zonder vaas met bloemen. Alleen op blote voeten in een hok en achteer tralies.…

Ik laat deze laatste woorden vallen in je handen Houd ze voor me vast mijn adem, vluchtig als ze door het duister ijlt Nu lijkt de nacht te zingen in dit eindeloze gebed, geeft de hemel glans, een glimlach stilte klinkt nog ver na…

Heer wij bidden U voor gewas en arbeid Dat er ook dit jaar genoeg eten mag zijn Geef op Uw tijd regen en zonneschijn Zodat er sprake is van vruchtbaarheid. Mensen kunnen wel de zaden strooien Toch kunnen ze geen wasdom geven Ook al is dit wel hun doel en streven Maar alleen U kunt de groei voltooien. Wij willen U ook bidden voor de arbeid…

Mist omkranst novemberlicht strooit amorfe schaduwen over jouw en mijn gezicht stemmen doorprikken de stilte tot ook de laatste klanken doven in het verre uur waarin wij zwijgen en onze nachthuid plooit in de diepdruk van het donker naar een nacht die ons bevrijdt van de demonen van de tijd.…

over hemel sprak als je de zonde van vannacht vergat iedere dag het nieuwe hopen dat een ander eindelijk de wacht zou lopen een geschonden jeugd gediplomeerd met kerkelijk wantrouwen kun je zo ooit nog van jezelf houden…

nacht in werkelijkheid van verlangen zichtbaar in gebaren binnen haar tijd raadselachtig in nonchalance in het metrum van donker waar wolken haar oude gebeden dragen in vertrouwde tekens waarin de nieuwe dag op muziek wordt gezet naar aanleiding van gedichtendag…

Gebed om vergeving is in wezen een gebed zonder end met eindeloze ver/herhalingen van vooral ver(s)lavingen aan alles & iedereen maar vooral ook aan U, God die ik altijd en altijd zoek en steeds in gebed hervindt waar ik in de stilte van mijn leven altijd en heftig naar hunker: het gebed om vergeving door het kind zijn, door ons kind…

Je beoefent toegeeflijkheid, scheldt de ander “zonden” kwijt en veegt die onder het bloemtapijt. Dat gedoe over “zonden” heb ik altijd al “zonde” gevonden.…

Laat de dag van morgen zijn als de nadagen van de geboorte. Stille verwondering en vrede. Laat mijn ziel zich koesteren aan dampende kringen in de ochtend. Geef mijn bestaan de inhoud die ik eraan zou geven, Geef het lichaam terug aan de geest die verward is en vol van pijn. Laat de tranen het levenswater zijn van een nieuwe dag.…

Laat de dag van morgen zijn als nadagen van de geboorte. Stille verwondering en vrede. Laat mijn ziel zich koesteren aan dampende velden in de ochtend. Geef mijn bestaan de inhoud die ik eraan wil geven. Geef het lichaam terug aan de geest, Die verward is en vol van pijn. Laat de tranen het levenswater zijn van een nieuwe dag. Het razend…

hopelijk weet je dat al komen nog heel veel jaren,in mijn duistere bestaan `k zal de fijne momenten sparen,en verder met mijn leven gaan iedereen is met gedachten,bij zijn eigen leed en pijn lieve god wilt u verzachten,en ook mij ter wille zijn mijn gevoelens en mijn denken,hier op papier gezet zal vrede aan mij schenken,aan mijn woorden in gebed…

Dat alle woning mij is als een tent in de wind; dat ik iedere nacht tot de plaats van mijn rust moet klimmen als tegen een berg op; dat ik mijn ogen moet smeken zich eens een uur in het donker te sluiten - is omdat ik nergens uw plaats heb gevonden op aarde.…

Geef mij Heer, deze nacht een keertje vrij. Ontneem mijn angsten heel eventjes van mij. Heer wilt U alstublieft een beetje voor me zorgen? Ik kan het niet meer zelf en ik vraag het maar tot morgen. Morgen dat beloof ik Heer, zal ik het weer proberen. Met vallen en met opstaan zal ik het heus wel leren.…

Als ik er doorheen zit dan bid ik tot de Heer Heer helpt u nu even ik kan niet verder meer. Ik red het nu niet verder geheel op eigen kracht toon mij uw veelzijdigheid een beetje van uw macht. Laat mij hier niet zonder uw steun en hulp staan zonder dat u ingrijpt kan ik dit al niet aan.…

onze Vier die in de Vijf zijt uw Vier worde geheiligd uw Vijf kome uw Vier geschiede op Vier als in de Vijf geef ons heden onze dagelijkse Vier en Vijf en vergeef ons onze Zes zoals ook wij anderen hun Zeven vergeven en leid ons niet naar de Acht maar verlos ons van de Negen want van u is de Tien de Negen de Acht de…

Heb ik soms iemand doen wenen, deed ik misschien iemand pijn, had ik niet genoeg attentie om een luisterend oor te zijn. Was ik tactloos of brutaal, bracht ik iemand schade toe, vond ik iemands leed banaal of was ik even 'mensen' moe. Heer, dan help mij, kleine mens, wil mij leiden, wees mijn baken. Geef mij alsjeblieft de kans deze misstap…

Voor Jou Oh dit is mijn gebed Voor Jou mijn Vriend. Geef me de kracht om het leven te zien met humor als een spel van plezier en pijn als bron van blijdschap. Geef me de kracht om mijn liefde vruchtbaar te laten zijn voor al mijn verbondenen. Geef me de kracht om de stilte te vinden als essentie van mijn zijn.…

het gebed dat steeds moet klinken laat ons dromend in de dagen zinken zo vol van vrede zonder pijn ziet men het licht met de woorden samenzijn…

Dat Uw licht over onze Wolken op mag gaan en Dat Uw schijnsel ons Donk're pad verlicht Dat wensen wij ons Aan ' t begin van Deze nieuwe dag Die - zo maar gekregen - Voor ons ligt…

Ooit schreef ik mijn eerste gedicht Zomaar over mezelf mijn zijn en soms die kleine pijn Ik schreef over liefde en geluk En soms dieï kleine traan die mij bracht Van mijn stuk Steeds had ik wel weer een luisterend oor Een mens die begreep waarvoor En nu schrijf ik weer en lees keer op keer En soms doet ook mijn hart Samen…

Vreemd als een goede bekende, Versteld te staan, Van stonde en tijden, Scharlaken begroetingen, Vallen, staan, vallen, staan. Bevriest het verschil, Som, getal, sprake, Letters kneden, titels, Hoofdstukken, boeken. Geboren uit melk en honing, Het beloofde land, Beloofde mij het beloofde land. En ik graaf, en ik graaf,…

Terg mij naar behoren, sla mij stiekem niet terug, lepel het gedrocht nog even, wat zijn eigenlijk zoete gallemiezen. Oefeningen in stilte, zaaien, maaien, plukken, steeds niet op de vlucht, voor het vluchtend labyrint, steeds wel in de houding, voor het behoudend strijdtoneel, en wel terdege wat exercities, en wat grondwettelijk heden…