Alle inzendingen over oordeel niet

Geblinddoekt, onbevooroordeeld oordelen over recht en onrecht; hoor en wederhoor, wikken, wegen, en dan vlijmscherp een vonnis vellen. Weg die blinddoek, zie de waarheid onder ogen, neem verantwoordelijkheid voor je woorden, daden, schulden en veroorzaakte schade, om zo de harmonie te herstellen.…

glimlachend wendde zij zich af weer had ze in de spiegel gekeken zichzelf vergeleken met toen naar een oordeel werd niet gevraagd en toch ontdekte zij voordeelpunten als reactie op die lach ja haar sterkste troef ontwapenend bij inzet en afrekening nog zwaaide spiegel de lach terug in afscheid met koesterende aai…

er is iets vreselijk fout gegaan in onze maatschappij bewust kapot gemaakt waarvan wij nu de brokken moeten rapen vertrouwen heeft snel plaats gemaakt voor negeren en geen ruimte laten in kijken naar elkaar zonder te praten begint al het voor oordelende haten zeker waar geweld het licht getinte van grote groepen meldt…

zonder vooroordeel bewonder je of maak je af datgeen geschreven staat redenen te over maar wel oprecht objectiviteit berustend met geloof in jezelf arrogantie te over als liefde wordt gegeven niet op het werk maar op de man af het oordeel klaar goed onderbouwd naar eer en geweten dat is ideaal…

Tegenwoordig zijn we zo gauw aangebrand wees toch een beetje tolerant sta niet gelijk klaar met je grote mond hoe kort is hij jou lont het is makkelijk om gelijk te gaan schreeuwen of over iemand anders te oordelen maar wie ben jij om daar wat over te zeggen denk daar maar is over na, begrijp je het dan hoef ik ook niets meer aan je uit te leggen…

Je leeft alleen nog maar in gebroken dromen weer kreeg je niet de erkenning die je zo nodig hebt langzaam druppelen je laatste krachten uit het lichaam je voelt als koud van binnen uit dood denken is zo buitengewoon vermoeiend dat velen oordelen en daarin hun eigen voordeel zien…

Ze zit altijd alleen maar weet wat ze wil kijkt nooit om zich heen is altijd stil ze lijkt op jou heeft dezelfde lach dezelfde stralende ogen maar weet je wat ik vandaag zag mensen oordelen zonder te weten wie ze echt voor zich zien ze lijken anders, maar zijn gelijk ze zien het alleen zelf niet.…

Dit alles daalt neder als een troostend beeld: Het azuur dat boven het oordeel uitstijgt. Zielloos siert het wantrouwen zijn eigen graf.…

vandaag las ik over een van hen hun muren sluiten me buiten maar hun deuren zijn niet gesloten hier moest ik lang over nadenken dat zal dan wel poëzie zijn huppelde blij verder door gedichten land inspirerende poëzie of muziek droevige gedachten houden me in de ban slechts voor even dan want ik moet de mijne nog verwoorden dan het oordeel…

licht te geven door veranderingen van de spanning lichtten moleculen op als zij elkaar raakten en zo een mensen spoor achter zich lieten dat langzaam doofde en in de loop der tijd opgeslagen werd in het silicium van zand dat zeeën en oceanen omkransten als werelds database voor het feest van de opstanding en het laatste oordeel…

Gedachten Tot zwijgen gebracht Door andermans Openlijke hoon en chagrijn Over ieders bestaan In diens eigen domein Oordelen heimelijk vermomd Als veroordelen Niemand wordt meer zo Als hij eigenlijk graag Zou willen zijn Inspiratie: Daniel Lohues, As iederien nou zo was zoas wij mussen wezen - (c)…

Is het oordeel Los te laten En daarmee de vrijheid Om te voelen Ontstaan? Wat moet ik Met een traan Als die valt In niets Dan een volgend lijden Of… Kan ik dan In liefde die pijn Uiteindelijk glansrijk Doorstaan. Laat ik maar gaan.…

Alsof er geen dood, geen oordeel, geen ellende meer te vrezen is. Ik heb je gezien en goed gevonden, en dat zal aldoor blijven. Ik heb in het wilde bos de paden beetje geveegd.…

(neballat) ik loop hand in hand met leven en het oordeel van de dag geven ligt in licht dat ogen opent uit een sprekend hart hoezeer is smart de bijbel van de ziel? ik viel en stond op stepping stones de berg is hoog en ik sta klein volledig mens te zijn…

Zo graag laat ik mijn gedachten De vrije loop - niet piekeren, Niet tobben, maar liever De goede kant uitdenken, Overpeinzingen die alleen in gedachten nog tranen met Met zich meebrengen, die ook In mijn denken niet zout zijn, En ook niet zilt; En het oordeel over mijzelf Over alles dat ik gedaan of Nagelaten heb is niet langer…

Je woorden klonken Bitter, zuur en wrang, Het liefst, zei jij, Plakte je mij achter het behang, De tranen die ik om jou Schreide waren eerst Zout, daarna nog wat zilt - Nu er al wat tijd tussen zit Is mijn oordeel over jou Niet langer hard meer, Niet negatief, maar Eerder al wat mild…

op het kerkbankje zitten ze naast elkaar zij in klederdracht hij in spijkerbroek zang en gebed onverstoorbaar gebogen hoofden naar God op zoek buiten is er oordeel om overtreden van de wet maar van het virus worden zij toch immers gered laat ze dan maar bidden op het bankje in de kerk als ondenkbaar onschendbaar want samen zijn…

Want oordelen en veroordelen is makkelijker dan je denkt. Het zijn toch de moeilijke tijden waarin je je ware vriend herkent.…

zij kende de vraag in hun ogen legde het antwoord in haar lach zij waren uitgenodigd werden verwacht helend luchtte zekerheid alle oordelen op vol liefde en warmte sprak hun hart zonder woorden verloren agressie en boosheid hun kracht lege handen zijn gedaan zij kunnen weer van elkaar op aan…

waar molens dwalen in het duistere labyrint van opperste gerechtigheid de oneer gaat schuilen in die prangende vraag van het schuldig waarom zoekt Justitia haar blind vertrouwen in het weken en wegen naar eerherstel velt zij oordeel in bewezen feiten zij hoort de partijen luister ernaar…

de jury sprak na conclaaf waarde heer het was gaaf ons oordeel hartzeer met jammer u bent meer dichter dan slammer we horen bij publiekswissel stoor van papier met geritsel u zij de raad gegeven er staat nu een stilleven met klasse en stijl gepolijst zoekt nu de erbij passende lijst…

Priester der bossen, Thans wil 'k verklaren Al u mijn zonden, De lichte, de zware Boven de pijnen de zonnegoudpracht, Oordeel mij zacht. Wonder verward weer, Voel 'k mijn geheugen: „Liefde, gij Godheid — Liefde, gij leugen, Tot uwe diensten ben ik altijd Lachend bereid.—…

acceptatie van elkaar, wat je ook bent, nooit oordelen, voor altijd bevrijd.…

Wie ben ik om jou te kunnen oordelen? Wie ben jij om te zeggen wie ik ben? Wanneer we ons kunnen bevrijden van dat eeuwig misverstand, kan de dialoog beginnen. Wil jij een dubbele espresso? Nee, geef mij trappistenbier!…

Loop eens mee door mijn leven dan oordeel je niet zo gauw. Ik vecht mijn strijd en ik zal winnen al zijn de bergen hoog. Ik vind de kracht en ik zal winnen en laat los wat mij bedroog. Dus kijk eens naar je eigen leven voor je oordeelt over mij. Want mijn bergen zijn beklommen. NU ik....en dan jij.…

uiteindelijk zijn het mijn eigen keuzes mijn zelf gekozen pad wat gelukkig maakt om wie ik mag zijn gewoon omdat uiteindelijk zal ik loslaten andermans oordeel een niet gangbare weg mijn keuze was het niet ook niet mijn pad al had ik eeuwig lief gehad geïnvesteerd, geïncasseerd gewoon daarom uiteindelijk keer ik om en wandel…

wat vandaag een waarheid lijkt blijkt gisteren een leugen het verhaal kent vele lagen vaak gekleurd door pijn voeg daarbij drie vleugjes ego die heeft iedereen morgen is er weer een dag van zoeken naar ontmoeting hoeveel schade is er door snel gesproken oordeel?…

ik droom je vergezichten omdat dichtbij te pijnlijk is oog in oog verbrand ik levend zoek je hand diep in het land raak de rotsen voel je stromen in steen weet ik weer van je dromen woordloos daden stellen omdat gedachten moeten aarden en hun eigen oordeel vellen…

Wat ik stiekem doe maar niet verborgen voor mezelf, de waarheid die ik niet wil weten maar toch soms zie in de vragende ogen van anderen, verbaasd of gekwetst, op de grens van een oordeel over mij is de waarheid in de ogen van…

Druk druk maken Ik zet mezelf onder druk Ik voel me al tijden niet goed Ik ben hard aan het werk aan het vechten om me beter te voelen en nu zet ik mezelf onder druk dat het eindelijk eens beter moet gaan Misschien eerst maar eens mezelf accepteren en eerlijk zijn naar mezelf zonder ontkenning oordeel…