inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 859):

Het oordeel

Uzès, juni 2002

Daar over die muren heen,
Waar de avond niet meer naar vervulling hoeft te reiken,
Daar bevinden zich de zielen
Van alle kikkers die met inkt getekend zijn,
Van de libellen die hun licht verspreiden alsof het niet ophoudt,
En van díe vissen die nauwelijks zichtbaar zijn.
Zij hebben daar vrede.

Hier onder is de toegang tot een stad gebouwd.
Zie hoe hier de vrouw de man
Van achteren vastpakt, kijk die
Schim daar eens, op die gedroogde treden,
Waar iets waars op het toneel lijkt te staan.
Saturnus staat voor de poort met gordijnen om zijn schouders.

Dit alles daalt neder als een troostend beeld:
Het azuur dat boven het oordeel uitstijgt.

Zielloos siert het wantrouwen zijn eigen graf.

Schrijver: Annemarie Estor, 23 september 2002


Geplaatst in de categorie: emoties

3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 1.129

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)