Alle inzendingen over peperdure huur

Dan rest de achterstallige huur. Gekken Onder melancholie geplet. Kaartjes, briefjes, foto’s: De herinnering aan seks in het hokje op centraal. Zij spreken Engels, Duits noch Nederlands. Verzonnen ooit een eigen taal.…

toereiken lijkt al te risicovol Mag ik er toch een beetje bijbouwen Iets kleins, jij mag kiezen En als je het wat vindt Zou je mij dan misschien gaan vertrouwen Kan er later een tuintje bijkomen Waar je kan rusten en alles kan vergeten Waar tijd is om even te dromen En je even niks over onzekerheden hoef te weten Zou ik ooit een kamer mogen huren…

Je lag daar als een vraagteken aan mijn zij je maanblanke huid een spandoek van verzet want liefde was geen lust, zei je geen lijfelijk libretto van uitslaand, uitheems vuur liefde was sudoku met zijn twee op de bank bij regenweer maar waarom dan,liefste lijkt je lichaam op een katern met woonideeën staat het te huur in de koopjeskrant…

beslissen over de kleur van de vaas de plek op het dressoir een stoffige foto van oma een bitterbal voor de deftige dame laatste slok voor dat wijf met de pet voordat de stoelgang om medelijden vraagt en de hoer met de heer opstaat uit bed buurt in jouw spelonken te leven voor het bestaan een belangrijke tred buurt zolang het duurt huur…

Gooien we de mens voor leegogige, gladgeschoren leeuwen die om het bestaan van een dagboek slechts geeuwen, dan zijn we niet die betere verre vriend of goede buur, al kleden we ons naar de tijd en betalen we zuivere huur. Er zijn slechte buren geweest.…

je ziet mij wel denken alsof ik aan iets aandacht wil schenken maar zo zit het niet het is een pose om te turen kijken zonder het denken te sturen leg ik het zichtbare in de luren en droom van wat niet is of ooit zal komen is het een gemis, kan ik het kopen of huren daar ben ik niet uit het hoort bij mijn kuren en voel dat het is, zo…

donkere wolken en vang luchtig het enige licht dat jou nooit meer zal raken narcissen lijken te grijnzen, harteloos loopt geel over in wit, kou trekt op langs duistere klanken ijzig staan ijzeren letters geschreven op een plaatje bij het gat voor struiken die blijvend groen kleuren naast jou is nog een ruimte te huur…

de dame in het zwart Hij draaft maar rond in minderende kringen op minderend zand – niemand splijt nog wateren niemand schept een pad voor hem Grijs de dagen zat van regen de akkers nooit vol de zee en 's avonds waait nog van verre fijn zand in hoeken en gaten Ik wil de kust overzien van Eems tot Zwin en dat kan als ik vleugels huur…

hemel mee met de aarde en de werelddelen stomen naar elkaar op door de zeven wereldzeeën - een processie van de progressie - wind gelijk honing stroop tussen de personen de meest frivole tronie van de adem het meest idolate gelaat van de eenzaat - mimicry als leitmotiv het gelijk van twee bokkingen op een bord in een kamer te huur…

Onverwijld ga ik met vijftig eurocent een winkelkar huren, het geld roept nog: Tuuttuut, hé mag ik niet mee? Maar nee, stomme vent die ik ben, ga gedachteloos de schappen langs: boterhamzakjes, Becel, zure haringen, ontbijtkoek… Bij de kassa trekt mijn beursbodem nog steeds een grimas.…

zij kwam binnengeschreden een godin, hautain op torenhoge hakken, in vuurrood avondkleed met bijpassende accessoires: hangers aan de oren parels om de hals en een peperduur merktasje dat ze demonstratief op de toog plaatste ze was verblindend blond en mooi en elegant maar ongenaakbaar arrogant installeerde ze zich aan de bar,…

waarom moet je rijk zijn om een huis te huren ? waarom niet gewoon simpel en vrij ? waarom moet ik dit steeds verduren ? waneer maakt iemand mij eindelijk blij ? steeds als ik halverwege ben met een huis.. dan voel ik het al aan.. dan is er weer iets niet pluis. dan kan ik op den duur weer gaan. het gevraagde lever ik aan.…

Blijft weifelend staan Met de vogeltjes deed men de buren plezier De haan met zijn kippen gaan naar de poelier De kat denkt: hoe rustig, nu is alles uit huis Als 't stil is en leeg Vang ik eerder een muis Dan blijven nog over de mot in de kast En 'n bromvlieg voor 't raam Die zijn voorpoten wast Als alles voorbij is, komt 't bordje "te huur…

Rijtjeshuizen, prefab elementen steeds gesteggel om de centen goedkoop bouwen. lage huur enkel glas, éénsteens muur een kolenkachel beneden de rest van het huis koud dus een kruik goed onder de dekens de bewoners waren tevreden eindelijk een huis, trouwen kinderen krijgen toekomst bouwen de woning stond er pas zelfs een douche op de boiler…

'O, Karel, ga eens gauw de huur betalen.' Hij wou wel slecht maar kon het niet meer halen. 't Was gauw te laat. Hij bleef voor eeuwig goed. Maar op zijn sterfbed heeft hij nog gezeid: 'Ik was een beest, Lien. Maar ik had geen tijd.' ------------------------------------- uit "Fabriekswater" (1956)…

" en grijpt daarbij mijn hand ik sta perplex, zij is echt hier zoveel moeite gedaan om mij te vinden ze heeft enkel mij in het vizier als in die ene nacht, toen wij elkaar beminden samen rennen we naar mijn wagen rijden naar de stad, als gekken zo snel huren een hotelsuite voor tenminste drie dagen en vallen gestrengeld in elkaar op het…

reiziger uit Schagen ik zit hier morgen alweer dertien dagen lekker de weken doormidden te zagen kwam net terug van een weekendje Zolder via een gebroken bovenleiding in Den Dolder en een verkeerde belbus dwars door de polder compleet de weg kwijt, holderdebolder toen zestien strippen naar Camminghaburen daar moest ik een paard met wagen huren…

Het herfstbruin in de lenten, De spijzen peperduur; De woede in de elementen In mensdom en natuur. De strijdlust heet en heter, De strijd zelf onbeslecht; Naar toch een zucht naar beter, Naar billijkheid en recht. Ziedaar bij pijn en plagen, Bij roem en roof en ramp, De crisis onzer dagen, De dure vrijheidskamp.…

Het herfstbruin in de lenten, De spijzen peperduur; De woede in de elementen In mensdom en natuur. De strijdlust heet en heter, De strijd zelf onbeslecht; Maar toch een zucht naar beter, Naar billijkheid en recht. Ziedaar bij pijn en plagen, Bij roem en roof en ramp, De crisis onzer dagen, De dure vrijheidskamp.…

Dat kamertje waar je 9 maanden in verbleef, is nu te huur ofwel 't is léég, in ruil daarvoor lig je heel riant in een prachtig opgemaakt ledikant! En dat wáter waar je de hele dag in zwom, dat krijg je nu nog maar tien minuten per dag. Dat zwembad is verleden tijd helaas, je eerste diploma heb je al gehaald, dat van je geboorte.…

deze tijd waar we nu in leven hebben we geen cent meer om onze reet mee af te vegen Sinds de euro is gekomen gaat het hele land naar de klote Onze schulden worden alleen maar hoger we kunnen alleen het hoognodige kopen Werk is moeilijk te houden voor jou duizenden anderen Een uitkering kun je bijna niet van leven je moet kiezen betaal je jouw huur…

Gewone man vraagt bleu aan Jan Modaal: ‘Waar liggen eigenlijk die Malediven? Dat oord voor sloebers, (s)linkse progressieven, zoals dat mens van Barth en haar gemaal’ ‘Ver weg in zee,' zegt Jan heel onverdroten. ‘Bestemd voor Wassenaarse zielenpoten.’…

ziel vindt die hemel (en nu komt het engste) Waar stieren een zwaard in een mens kunnen Hengsten die zijn van een zeer edel bloed Etiquette derhalve die kennen zij goed Toch zie je hen vrijwel nooit eten met slabben Want dat jeukt in den nek, en een hengst kan niet ‘Krabben’ zei de zeegod, jullie wonen in mijn schaal Toch ontvang ik geen huur…

Nu laat de schout het schependom Opnieuw bijeen beschrijven; Het geeft de man zijn post weerom, En laat hem trapper blijven: Ook had men niet zo ras bedacht, Dat wel op 't budget was gebracht Een post van traktementen; Maar dat men, voor 's mans pensioen, Moest op de huur een omslag doen Van twee of drie percenten.…