Alle inzendingen over rivieren OR verlangen OR zoeken

Dat wat ontstaat ontstaat, omdat het moet schijnbaar blijkbaar Ooit zullen antwoorden komen zegt een oude wijze man die als wacht de rivier laat stromen Als een kern is ontgaan langs het oog van de mensen zal dit nieuwe ruimte slaan en kan men blijven zoeken naar zelfontwikkeling en nieuwe grenzen Totdat een reis ophoudt en de…

Een diep geworteld verlangen, om gevoelens te uiten. Een dwingende noodzaak, om het onvindbare te zoeken. De urgentie, om ontdekte inzichten te delen. Verlangen, noodzaak en urgentie, maken van een gedicht een gebed, dat ook door atheïsten wordt gebeden.…

Ik zoek mezelf, moet mijn eigen pad zien te vinden nou, Ik zoek mezelf, laat me wennen aan een wereld zonder jou. Ontdek zelf, de wereld om ons heen, Ontdek zelf, wij zijn niet iedereen...!!!…

Gisteren, vroeger en nog levens ver wil ik je weer ontmoeten verlangen onstilbaar, meer en meer ik wacht zo'n duizend jaar, echt waar je zal me vinden en herkennen mijn ogen, hart, totale wezen zien rivieren vloeien samen, onvermijdelijk het tijdstip volgend dat het juiste is.…

Wanneer de merel zingt zie ik je flaneren jouw lijnen als een landschap vormen rivieren in hoopvol verlangen jouw lichaam houdt mijn drift in toom als de vleermuis vliegt koester ik mijn dromen aan jouw boezem jouw lichaamsvormen mediteren mijn gedachten.…

in het rood van de maan zie je wolken schuilen... in de stilte van de nacht hoor je wolven huilen... de bloedmaan beheerst de kilte straks wordt alles donker en duister voor eventjes maar... dus luister, luister naar de echo van de stilte je hoort je hart zo minzaam kloppen je voelt het bloed naar je hoofd toe stijgen je mond valt open…

laat mij verlangen naar verlangen laat mij verdwalen, naar vlees en vreten zoeken dolen, zodat ik weer moet horen, zien, ruiken vooral laat mij binnen, met mijn modderpoten, zwarte nagels, ongevraagd en ongeschoren…

niet langer zoeken we de weggewaaide kaart de gemiste afslag evenmin doelloos dwalen we langs het stroompje dat uitmondt in een brede rivier overgeleverd aan de inktzwarte nacht zetten we voet voor voet door onbekend gebied is er een weg terug?…

Wat doet avonturiers verlangen, tot voorbij de horizon? Wat bezielt ontdekkingsreizigers, om naar zichzelf op zoek te gaan. Is het heimwee dat ons doelloos drijft, terwijl we veilig bij de kachel zitten? Is het verlangen naar verlangen, om weer op weg naar huis te gaan?…

ik klieder op het doek wanhopig de scheppingsdrang waar ik naar verlang en telkens zoek is het abstract is het kunstzinnig ik verf strepen met gemak liefdevol en innig uren later dan kijk ik naar het doek met verbazing van: yes! dit is wat ik zoek.…

na vandaag in zoet verdriet naar verlangen op zoek en de dag verschiet in geuren gevoel kleuren alsof ik jou herken in armen die me troosten me liefhebben herinneren aan wie ik ben in zoet verdriet op zoek naar ach lief naar wat niet…

Rusteloos zoeken handen in de koude nacht, vinden de leegte van vluchtig warme naaktheid die verlangend naar me lacht!…

Een rivier van geluk Sprankelend in geluid Het kan niet meer stuk De wens komt uit Poelen van verlangen Kijken me aan Aan elkaar hangen Naast elkaar staan Moerassen van lust Zichtbaar beneveld Je hebt me gekust Lieve woordjes gepreveld Woestijnen van gevoel Liefde als zand De zon schijnt zwoel Zet alles in brand Wouden van aandacht…

Zoek het water nu het kan nog in begaanbare rivieren laat ze kolken rond uw hart waarvan U wist dat het U diende en omarm er de lucht opdat U weet wat liefde is…

Als een rivier Die nooit stilstaat En altijd bochten kent Als een rivier Die onregelmatig Zijn regelmatigheden toont Als een rivier Die eindigt In een zee van gedachten Als een rivier Die stoppen wil Maar dat niet kan Als een rivier Is mijn liefde voor jou Oneindig en pijnlijk…

Levend helder in schimmig blauw stromend door ongeziene velden zoekend naar lager gelegen oorden verplaatsing van geërodeerde elementen voeding voor vruchtbare flora Aan de einder evaporerend met de zee…

de veerman bracht me zwijgend naar m'n doel gene zijde van een ijzig koude stroom daar wenkte -tussen lelies- een fantoom ik naderde, gedreven door gevoel hij vroeg met zachte stem z’n pad te volgen en leidde mij naar schimmen in het veld 'u wordt verwacht', zo werd me nog verteld vervolgens werd hij door de mist verzwolgen de schimmen…

zilveren breedte onder veeltintig grijze atmosfeer wind brengt huivering in de verte daalt de hemel in schuine strepen neer versluiert de sombere toren land en lucht spiegelen in de trage stroom die drast en sombert het land verwatert en regen ruisend meevoert naar de grijze einder…

Rivieren weerspiegelen beelden van hem en haar geboren uit liefdesvocht verliefd jong paar door zonlicht weerspiegeld stroom langs inheems geurende bloemensoorten voel neergebogen varens strelen zwem met gouden vissen en beleef de waterval als een parelend spetterfeest de echte watergeest drijf door regenbogen onbewogen…

alsof hij stilstond lag de rivier daar in de ochtend ik loop erover naar de overkant dacht ik onomwonden toen hoorde ik een schreeuw een ekster scheurde in een hoge populier het hemelsblauw ik zag de maan bijna doorzichtig…

Linten van zilver versieren groene velden verdrinken in zee…

de nachten verstommen in neonrood een laatste duwbak in de zilveren vaart der naties wat flarden van overkantse muziek rimpels in de tijd blauwe vaandels in de optocht van hebberige dwazen misthorens blazen de aanval dijken angstvallig op deltahoogte slapen de eeuw uit een sleper ploegt de voren van een nieuwe tijd ze zeggen dat het…

Je hebt het leven Je bent een druppel een druppel in een grote rivier je gaat mee in de stroom soms gaat het leven wat langzamer dan weer wat sneller dan gebeurt er iets wat je leven totaal verandert zoals een steen in de rivier die de route van jouw druppel een onverwachte wending geeft maar uiteindelijk komt iedereen terecht op dezelfde…

overdag en ’s nachts waren we bloemen en deden ons best zoals de rest we spraken die middag af voor een verschil ik zou het afgebroken woord weer terug brengen met een zuinigheid die deed zingen je nam mijn hand in de jouwe en fluisterde over de maan die verkleurde telkens wanneer we over de liefde spraken kwamen we terug bij de rivier…

glashelder spiegelt water met de matte gloed van glanzende vissenbuiken drijvend op kleurende olie, geel en rood en blauw glimmend van de dood waar riet omarmt, kringelt en bronst klotsend tussen afval en stank tot waar het land begint.…

de middag liegt de zon bevriest de dag gele bomen vol donkere vogels ik loop langs de rivier alle kinderen huilen troebele tranen vandaag, die lange, lange dag hier, langs de eindeloosheid doorwaad ik hun levens waar zijn de groene weiden vol wit leven de gele koppen van paardenbloemen die beloofd werden aan hen waarom zwijgt de merel…

Een een imam vroeg afgelopen vrijdag jullie christenen geilen op macht daar zit jullie macht ik antwoordde op diezelfde dag Wie bracht de profeet richting de berg tot op het bot en merg meitreya innana god is een kind iedereen maakt fouten in den beginnen nazi of jood palestijnen ooit ik schrijf misschien niet zo goed een tekening…

Het moet de Eufraat zijn geweest er is geen plein geen weg die nog bestaat geen smalle brug gaat naar de overzijde. Bij de moskee een dwergooruil en wij te laat om dat te zien het moet de Eufraat zijn geweest die zich bewoog maar nooit is weggeweest.…

Het is alsof ze de dood hoort fluisteren nu ze hier is, bij de rivier, die luistert naar haar woorden van stilte en verleden en in haar verdriet woont een mysterie vol eenzaamheid en wereldleed een gezelschap van droevige mensen op weg naar niemand, nergens is er leegte de leeghoofden hebben de ruimte verdoofd met nog meer verdriet van droeve…

werd een spel van kennen en herkennen van tellen en hertellen van taal en verhaal Wij zitten aan de rivier diep in jouw jas gedoken aan niets heeft het ons ontbroken Nog stroomt er die rivier en vloeiend.…