269 resultaten.
Hartendief
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.626 Elegant
glijden vingers
langs lippen
van satijn
een zoete kus
van zondaars
ontvalt een blik
mijn lief te zijn
En langzaam
smelten wij ineen
een rode roos
gewild -ik blijf
een hartendief
besteelt mijn hartstocht
vreemde schokken
in mijn lijf
Al ik geef
is nog te min
voel ik meer nog
vaar ik klem
zweet ik rollend
in mijn…
Schuilen
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 338 De geur van jasmijn
Tedere schaduwbloem
Een droom van satijn
in zilver maanlicht
Er staat een vrouw
aan het stille water
De wind fluistert
in haar bleke haar
Zij zingt zacht
en de wereld luistert
O liefste
Grendel de poort
van de nacht
deze nacht
en schuil
schuil veilig
geborgen
in de heldere rust
van wenkende ogen…
Vliegen als een adelaar
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 771 Met goudkleurige kop
en diep zwarte vlerken
ben ik het symbool
van kracht zonder buigen
In 't hoge rotsgebergte
ben ik altijd thuis geweest
waar het verre uitzicht
mijn scherpe oog trotseert
Op weidse vleugels van satijn
laat ik me drijven
doorklief met trage slag
wind en hemelrijken
Waar het blauw van azuur
en ijle wolken zweven…
Eeuwig feest
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 518 Niet eeuwig duurt het feest
dat ik op aarde zou wensen
draag nog de stof
van velours en zwart satijn
de pijnen
zie nog de ellende die er is
en hoor het bitter klagen
kom leid mij voort
tot aan die diepe kloven
daar waar die brug nog is
waarover ik niet
de last kan dragen
van het lijden
snijd het dan af
ik zal niet klagen
maar…
Zacht branden
poëzie
4.0 met 6 stemmen 2.565 Zacht branden van de teedre lenden:
een wiegeling, een wit satijn
aan mijne handen, de gewenden,
die met haar leest verzameld zijn
tot éne slag en in het stuwen
des bloeds niet laten van hun wit.
Die stem, die stameling bij 't huwen:
wie zijt gij?…
Hoogtepunt...
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 879 Dansend laten we ons weven
In een touw van liefdeskoorden
Het ritme laat ons verliefd zweven
Over toppen van zalige wellust
Dansend laten we ons vervoeren
In een droom van wolkend roze
Het drijven naar een samensmelten
Maakt ons tot een zalig genot
Dansend laten we ons wikkelen
In een satijn van strelende handen
Het voelen naar het ultieme…
Impressionisme
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 448 een vleugje satijn
meer is niet nodig
om te bedekken
wat ik ga onthullen
misschien nog een hoed
en stoere cowboylaarzen
om de aandacht af te leiden
van mijn rusteloze handen
muziek kleedt de ruimte
in een ontspannen sfeer
“you can leave your hat on”
opgelucht haal ik adem
als ik kijkers zie binnenstromen
die betalen met belangstelling…
Droomvlinder
netgedicht
3.0 met 46 stemmen 3.131 Op tere vlindervleugels van satijn zweeft ze over de wereld, nog eenmaal overziet ze het allemaal.
Dan raakt ze de dorre grond en met een lichte trilling nestelt ze zich tussen de anderen.
En zo is het goed.…
Tovernacht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 201 In die satijnen zomernacht,
als geritsel zelfs lawaai is
en de versgestreken lakens
een zweem van rozengeur verhullen.
Wanneer de melkwegsterren vallen
hel, als oplichtende bakens
dan is in zulke tovernacht
de hemel heel dichtbij.…
Gebroken dans
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 149 Knisperend rol ik de kiezels
onder mijn voetzolen heen en weer
de regen valt gestaag op het leed
dat ik op mijn schouders draag
In mijn hoofd dansen satijnen schoenen
een dreunend ritme op de houten vloer
pas de chat, pas de chat
pirouettes in het kwadraat
Melodie van roze geschulpte tule
speelt gebroken tonen in mijn oor
ik wil mijn last…
Zee van Liefde
hartenkreet
3.0 met 18 stemmen 3.125 Vereend met deinende golven
Overvalt de liefde ongemoeid
Onder fluisteringen bedolven
Wordt het hart verschroeid
Opkomende passionele driften
Profileren zich in duistere nacht
Satijn glijdt golvend rond de enkels
Maagdelijke rondingen pril en zacht
Drijvend op eeuwig deinende golven
Gewillig verdrinken in erotische vloed
Ongekende hoogten…
dino-wiegelied
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 302 met een donker gebaar
plooit de nacht alweer
een vouw in het bestaan
van onafgewerkte plannen
tot rust gekomen handen
hunkeren onder hun juk
van overjaarse lagen eelt
naar hun verleden satijn
dit heden en haar duisternis
kunnen niet bekoren noch
het ochtendgloren wekken
de tijd groeft een nieuwe stempel
en draalt verder op 78 toeren…
Het nieuwe jaar schreeuwt
netgedicht
5.0 met 20 stemmen 352 van schaduw vooruit
het baart en ontvangt
en vindt zijn weg vanuit het vruchtwater
in een vuurwerk van duizend–en-een-nacht
het sleept zich voort in een eeuwige glimlach
en etaleert zich in verzachtende beweging
als een jong meisje in nieuwe kleren
stevig en strak om haar lichaam
een wonderlijke parel in strelend satijn…
Lotgeval
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 331 in een equivalent moreel
Tracht een baby niet te laten huilen
als een ziel vragen sterfelijk te zijn
En je hart te verschuilen
in een camouflage van satijn
Want soms denk je zwart als zilver
en de trots erkent verval
Poetst goud na een schilfer
zonder toeval,het gouden lotgeval…
Knipoog
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 182 (In een haiku-treintje)
Kwetsbaar, gevoelig
is zij al vanaf dag één
Echter sterk in doen
Broos en sensitief
door de bomen nóg geen bos
Uiterlijk soms hard
Gecompenseerd door
fragiel, frêle innerlijk
Ingebouwd goed hart
Korz'lig, soms kribbig
delicaat, indien nodig
'k Herinner mij noen
Nacht in wit satijn
daarna een New-York-minute…
Sluiers...
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 921 Sluiers van mist
Hullen zich om ons
De wereld niet toelatend
Sluiers van mist
Als wit satijn
Gevangen in onze liefde
De tijd is zó ver weg
Alleen ons en niemand anders
Sluiers van liefde
Omsluiten onze lichamen
In zoveel passie
Vervullend onze gedachten
Sluiers van mist
Fluisteren het verhaal
Van een liefde tussen ons
Sluiers van…
Gebroken
hartenkreet
3.0 met 19 stemmen 1.508 al na de eerste vlucht
Van het gevaar was ik mij niet beducht
Ik probeerde weer te vliegen na een lange tijd
En vloog naar de wolken zonder enige vorm van behoedzaamheid
Drijven op de wolken blijft altijd mijn droom
Met jou wil ik vliegen zonder enige schroom
Alleen moeten onze routes wel dezelfde zijn
De wolken zullen dan aanvoelen als satijn…
OPERA SERIA
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 667 Omhult mijn hele zijn
in een perfecte symfonie
De eerste aarzelende streling
luidt een nieuwe ouverture
van zacht en teder liefhebben
dat mij eindeloos mag duren
Maar jouw regie van het libretto
trekt onweerstaanbaar mee
naar de hoofdact en zijn aria
in de triomfboog van uw Elysée
Die zich verstilt in een finale
gecomponeerd als zacht satijn…
Lichaam van haar dromen
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 416 Twee zachte borsten
lipjes uniek en fijn
warme huid om te strelen
haar spiegelbeeld in de maneschijn
oogt mooi als matglanzend satijn.…
De gemiste Vogel
hartenkreet
5.0 met 4 stemmen 499 Ik droomde van een gouden vogel
bezet met edelstenen en vleugels van satijn
Zij nam mij mee naar de hoogste sferen
om te plukten diamanten smaragden en robijn
doch mijn mandje had geen bodem
toch bleef ik plukken aards als ik was
tot ik vermoeid van onder haar vleugels glipte
en naakt terug plofte op mijn harde matras
Waarom…
Onsterfelijk
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 193 welzijn
van wie jou lief waren
Jouw zachtaardigheid in
het spreken dat nooit kwetste
Jouw kwinkslagen waarachter
de betrekkelijkheid school
die voor even de ernst
van dagelijkse zorgen verzachtten
Maar ook de attenties
zo eigen aan jou
die onze ziel glimlachend
in bewaring nam
Dit zijn de onsterfelijke parels
met zacht satijnen…
Lichtstraal
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 233 De nachten waren
vier seizoenen gekleed in satijn.
Jij blijft mijn eerste lichtstraal
die duurzaam zal schitteren.
Met de ambiance
van de mysterie door jouw jasmijn.…
Eenmalig
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 233 Ik blijf schreeuwen van de daken
om jouw fluwelen huid op te roepen
onder een gekleurd satijnen laken.…
Decennia
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 434 Getuigen van jouw decennia
jouw eeuwige jeugd voor mij
de beleving van jouw vrijheid
gewikkeld in gevoelig satijn.
Jouw onschadelijke onschuld
straal je uit met innerlijke rust
geen verzoening kan verbinden
zoals ik in jouw wonder berust.…
DORIAN'S PORTRET
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 66 Een jonge god in kolos verankerd,
versmachtend
satijn -
ik ben de wereld,
gevangen in de ontberingen
van dit schilderij.…
Goudverniste slagpennen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.628 Stilte, uitbundige stilte
zweeft vloeibaar in het zwerk
over mijn woning en mijn kerk
vult oor en oog met kilte
op slagpennen met goud vernist
gleden schrijnend de wonden binnen
verscheurden de lach en het beminnen
en hamerden op de satijnen kist
de lamp Gods is niet gedoofd
al verliest de hemel haar heldere stippen
en is ook de dag van…
Waar het blauw de hemel sticht
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 489 In de verte
schijnt een licht
hoog boven
waar het blauw
de hemel sticht
Vol diamanten
en valt in plasjes neer
de grond bedrenkt
aarde vult
en nog veel meer
Stroomt overvloedig
als zoete wijn
en gulzig drinken bloemen
schitteren
als teer satijn
En dansen
wiegend in de wind
en glanzen
in brekend licht
door schoonheid…
Kyrie
poëzie
3.0 met 11 stemmen 1.980 De bloemen dringen om U samen:
De rozen koninklijk en rein
In rode zijde en wit satijn,
Edel van stam en hoog van namen;
In geur van meidoorn en seringen
Der duizendschonen stijve rij;
En werelds in bruingouden pij
De muurbloemen, de boetelingen.
Ach Heer, in dit uitbundig leven
Heerst reeds een onbekend gevaar.…
Slaap zacht
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 767 Ik zag een volmaakt gezicht
Geschapen in de wolken
Met een lach van satijn
En fluwelen lippen
Ik zag sterren stralen
Als ogen die fonkelen in de nacht
En ik aanschouwde je blik
Genoot van de intense pracht
Het was maar een moment
Ik dacht enkel even aan jou
En tijd had rust gekregen
Alles stond even stil
Ik heb liefdevol…
mijn nachtland
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 654 hoor de stilte van de nacht
mijn stem laat u zweven
op een kussen van satijn
zacht spreek ik woorden
waarin u even mag zijn
luister naar mij
ik spreek over weinig
slechts letters
met klanken
daartussen het lied
van zingende
elfenbanken
zij staan,
zomaar gewoon
dicht bij de grond
hebben geen weet
van mensendromen
zij kijken niet…