Alle inzendingen over stad OR leven

. - ) Ik wacht en voel 't immense van mijn leed, wijl ik slechts vaag weet mijn leven inkompleet. 26 mei 1916…

Meenge mooie meid heeft door de domme, lange nacht, naar het naakte bijzijn van de minnaar smartelik getracht, zij heeft in de grote leegte van haar wit bed, de peluw gekust, als wilde ze zijn matte hoofd in rust gesust. Haar hoofd was ongerust te midden van de wilde harengeur, haar armen grepen, bang begeren, om 't onzekere genot dat zich…

Daar gaat mijn nieuwe liefde waar noordwaarts der stad de straten saamlopen op dokken, stroom, kanalen en stapelhuizen en zich weer in eindeloze dokken splitsen en verbreden, 't land in.…

aan P.B. Bayens Heel licht is het geluk: niet saam te dringen. Een woord is nooit zo licht als 't wel behoort; vleugels die wijd opengespreid zijn, trillen in de lucht, maar afstandsloos van de huizen, waaieren open, in breder vlucht en verdwijnen zonder spoor. Maar het geluk blijft daar aanwezig, al is geen spoor ook merkbaar. Geluk…

De zwakke muren zijn de sterke dam tussen dood en leven. Bij 't even openen der deur, klinkt wat daarbuiten is, de trem, of 't geroep van een venter, als een onheimelike stem: heel even. Dan herneemt 't orkest zijn razende galop. 14 - 21 januarie 1917…

Veni Creator van het leven: vreugde om de vreugde! Voel ik nu niet rusten de lippen van mijn geliefde op mijn mond? Alles stroomt naar mij toe, - gelijk het maanlicht schept een zee: haar eigen leven, - nu ben ik een beeld der volle vreugde.…

Een rapper, die rapt over geweld, Over de droefheid van het leven, Over de macht van het geld. De nacht, zijn geluiden. De mensen, hun stad. Waar sluimer nimmer slaapt, Maar een ritme heeft, Die in een ander overgaat. Het wit en het zwart, Van de stad in de nacht. De weemoed van het heden, Die niet tot morgen wacht.…

De stad is geboren in het ochtendlicht met zicht op een eeuwig leven. Haar geschiedenis bepaalde wat zij nu is; Heeft aan haar ziel een eigen identiteit gegeven. Ik ben haar burger en word benijd, Enkel om het feit dat ik deel uitmaak van haar leven…

het leven gaat nu verder de poort is gesloten vaarwel dode stad tot al de sneeuw is gesmolten vaarwel dode stad ik heb van je liefde genoten…

Ik ben voor de leeuwen geworpen in deze te luide stad ik heb het wel met hen gehad dan kom ik tot het besef al was ik thuis gebleven te durven leven vereist nu eenmaal lef.…

Westerhaven Vrij Lees ik dagelijks Op het electronische Bord hier schuin Voor mij - Parkeergelegenheid Die pas geschapen Is en er zo nodig Komen moest, een Ongekend stuk grond Dat vrijheid was In de grote stad Werd opgeofferd - Nu staat het Elke dag vrij te zijn, Wat zou ik graag Met haar ruilen…

door de stad…

De stad heeft zich weer gemeld de balkondeur geopend, straatgejoel zwelt aan door jengelende logistiek, scherp gedrein van tramrails snelt door de sirene geest van ijle lucht de linden werpen met een hoofse neiging in hun kale kruinen elkaar de zwarte jassen van de kraaien toe boven de daken in een verbale dramatiek schildert een…

Zeker, de stad blijft, ook na de corona crisis de plaats van de kicks en de beleving. Jongeren hebben meer nodig dan bos concerten van onze gevederde vrienden. Hoewel het platteland net zo spannend is. Benieuwd hoe steden reageren. Steden opteren voor fietspaden en speelstraten. Dat maakt leven in de stad fijner.…

van levend hout in de steeds maar kalere stad waar steen en blik overheersen en het leven kunstmatig in leven wordt gehouden met een open haard vol dood hout…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…

Ik kan niet leven in een stad Waar lawaai heerst en kwade dampen, Waar huizen als konijnenhokken Op elkaar zijn gebouwd van steen en beton Waar men geen zon aan de kim ziet rijzen Nee ik kan niet leven in de stad Ik kan niet leven in het bos Met zicht alleen op bomen Al ziet men stammen groen van mos En kan men zomers daar tot rust komen…

die tegen dode gevels kropen en omwikkelde je lijf met mijn slaap heimweeloos naar leven…

Knallend hard de geluiden de stad leeft zich uit drommen vergapen zich spoeden voort niets ontziend voortgaan gelijkheid in uiting allemaal tegelijk vergeten te kijken onregelmatig in gedrag terzijde gesteld in verwrongen idee naar de belangen zo voort te leven onbezonnen en kortzichtig brengt koorts monden bewegen gesprekken…

adres dat is hetzelfde als het mijne: Straat Ernaast Huis Ernaast Leven Ernaast…

Er is maar één stad Waar ik mezelf Echt in thuis voel Dat is de stad Rotterdam De stad waar ik ter wereld kwam Waar ik ook ga of waar ik ook ben Mijn Rotterdamse bloed zal ook Buiten Rotterdam door Mijn aderen blijven stromen Rotterdam is en blijft voor mij De enige stad, de mooiste stad Waar ik graag thuis wil komen.…

Mijn woning Slechts stenen met prachtige bomen eromheen De villa Ook leeg op zondag in oktober In jouw stad Leef je je eigen leven Normandie Op weg naar Bretagne zonder mij New York Slechts een dynamische stad Jij en ik Niet meer...…

Weg uit het hoofd, die de stad gedwongen heeft te zijn wat het niet alleen is. Terug in de stad, bedekte stad stil.…

Er hangt wat treurnis over de stad In vreemde cadans Wandelt nu leven Van achter gesnoerde monden Liggen woorden Geruisloos opgeborgen Als in een morgue Zelfs het geritsel van de bladeren Is hier te horen.…

Ik liet mijn stad zien Aan drie duidelijke mannen. De eerste zei: je stad lijkt op een arend. De tweede zei: je stad lijkt op een dingo. De derde zei: je stad lijkt op een slang. De poorten gingen dicht En de lichten werden zwart Door het zwijgen van de muren. Ik liet mijn stad zien Aan drie duidelijke mannen.…

Stad waarin je samen leeft…

Een totaalplaatje...met omineuze gevolgen voor boeren en hopelijk ook rehabilitatie van en eerherstel voor de biodiversiteit in ons kikkerlandje _______________________________ DEAL OR NO DEAL Het is - zo klonk hij ook - heel uitgekookt Met aanbevelingen voor Adema: Voor piekvervuilers enkel Canada Of Polen, waar hij boeren mee bestookt…

voor mij vieren Het leven en torenen Hoog boven jouw torens uit Hebben geen plek om in Jouw grootsheid te slapen…

t Is weer laat geworden Gisteravond, de hele nacht Door hebben we gepraat, Gepraat, zonder ophouden Gepraat in de stamkroeg Die ongemerkt onze Huiskamer werd - Totdat het morgenlicht Ons hierbij kwam storen, Ons vertelde dat het Mooi geweest was - En terwijl wij moeizaam De nieuwe werkelijkheid Van de maandag, Van de nieuwe…

Dit zal de einde van mijn wereld zijn, sluimerend en ontraadseld in heimelijke trouw naar wat vertrouwen gaf in een verloren strijd, ontleent aan een herinnering kijkdoos door een kinderraam wat rest als vroegste grens, de tijd ploegt de voren vlak in de muizentrap van leven, elke dag draagt vroeger sporen in een nieuw begin.…