Netgedichten

netgedicht (nr. 54.954):

Stad In De Nacht

Het wit en het zwart,
Van de stad in de nacht.
Het duister dat duistert,
Tot de dag de stad wakker lacht.

Een vrouw in een kroeg, die zacht,
Kirt om een grap,
Waar niemand om lacht.

Een man met een pet,
Met een keu in zijn hand.
Een stoot in een kroeg,
Drie over de band.

Een heilsoldaat met een boodschap,
Over het licht in de nacht.
Verkondigt de hoop en de liefde,
Die ieder eens wacht.

Een rapper, die rapt over geweld,
Over de droefheid van het leven,
Over de macht van het geld.

De nacht, zijn geluiden.
De mensen, hun stad.
Waar sluimer nimmer slaapt,
Maar een ritme heeft,
Die in een ander overgaat.

Het wit en het zwart,
Van de stad in de nacht.
De weemoed van het heden,
Die niet tot morgen wacht.