481 resultaten.
Storm...over Nederland
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 286 er zal
heel wat PK
voor aangewend
Mijn stam
aan mootjes
mijn takken
tot snippers
Ja, ik was
'n ouwe vent
met het uitzicht
op natuur gewend
Nu lig ik
languit....
op m'n eigen kluit
te wachten..... op 'de slachter'.…
Aangeraakte boom
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 35 Bewegen als klokjes
blaadjes in de wind
aangeblazen, betokkeld
opzij buigen, meedoen
de stam schudden
op klompvoeten
dansen, de maat stampen
mijn haren rondzwiepen
me aanstellen, klepperen
met de kleinste takken
en mijn wortelhakken
lichtjes laten roffelen…
Beschreven blad
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 88 Ongerept is de
Bladzij van mijn
Leven al lang
Niet meer -
Overal waarneembaar
Punten, putten
En butsen die
Mijn kant op
Kwamen in de tijd
En onrepareerbaar bleken
Telkens als de zware
Storm was geweken
Achterlatend de sporen
Van beschadiging door
Alles en door
Alleman en Jan -
Een beschreven blad
Ben ik nu, en met…
Voelde ´t op m´n klompen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 501 De populieren
zijn van gisteren
Vandaag zijn ze
geveld met
´n ongekend geweld
Gezaagd, geduwd
en getrokken
stam uit een stuk
Takken
te beginnen
uit ´n herfstige kruin
De populieren zijn
van gisteren geworden
hand in hand
stonden mens en machine
Wie is hier held?…
Licht geworteld
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 120 de stam
is licht geworteld
in onthechten
buigzaamheid
van twijg en tak
is wat verzwakt
toch straal jij
met trotse kracht
weerbarstigheid
de balans is fragiel
in confrontatie voelt
jouw weerstand iel
buig maar en
kom langzaam op
ook zo bereik je ooit de top…
Op de Veluwe
gedicht
2.0 met 14 stemmen 4.367 hij hecht zich aan de stam, tikt
braille in de lucht.
Alles kleeft.
Geen landschap onschuldig.
Armando, ho!
Bespieder gesignaleerd.
Een dier is mechanisch.
Ik, gecalculeerd
in liever kijken.
Rikketik, bis!
fluistert mijn hart.
--------------------------------------------------
Uit: 'Goed volk', 2004.…
Ik sta
hartenkreet
4.0 met 144 stemmen 44 Ik sta
als een stam in de grond
er is niets
enkel de takken die aan me groeien
Soms breek ik af
en komt er een nieuwe tak kijken
Ik wil weg
van alles
Want er is niets
hier of daar
Ik wacht
tot iedereen het ziet
Het gevoel dat ik het weet
Maar niemand durft toe geven
Ik klim tot
aan de top
Daar ben ik
Alleen…
middag op het pleintje
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 506 middag in het dorp
kortstondig klokgeluid
dakpannen glimmen
loodrecht mikt de toren
naar de zoele zon
stokoud zucht een linde
op het pleintje
het is alsof de stilte
zijn stam afkluift
over de kasseien
kruipt niet een gerucht
binnenshuis schudden
stemmen het overschot
aan woorden uit…
apart
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 209 uiteindelijk moet er één verhuizen
want* de eik en de cypres
groeien niet
in elkanders schaduw*
maar zo diep de wortels ingegroeid
hoe zal het scheiden
verlopen
wie overleeft
de snoeier draagt een zwarte toga
merkt met een groot wit kruis
de stam
verdwijnt
=========================
*kahlil gibran "de profeet"…
Topzieke rups
poëzie
3.0 met 3 stemmen 745 Topzieke rups, in 't stijgen
Van blad op blad, van steel op stam,
Denkt ge eindlijk te verkrijgen
Het veld van blauw, de witte vlam?
Te hoog! Ge kunt niet keren!
Hangende aan hoogste top,
Geeft ge, in verdwaasd begeren,
Nog eens u op.
--------------------------------------
uit: De getilde last (1927)…
Bleek en onooglijk
netgedicht
0.0 met 3 stemmen 167 de seizoenen
hebben je klein
en schuchter gemaakt
bleek en onooglijk
in het gezelschap van velen
op een noestige stam
maar vlak voor de oogst
gaven warmte en zon
alle kans om te rijpen
zwaar van de suikers
bolt jullie lach naar de boer
die geen grand cru had verwacht…
gedachte
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 61 ten eerste moet je
en dan ten tweede
zeg iets wat hout snijdt
je staat met een mes bij
een stam die heel oud is
en je snijdt met je mes
in het hout
de splinters zet je
tegen elkaar en je geeft
een vuurtje
dat brandt
terwijl je
je handen warmt
aan de eeuwen
oude vlammen…
In bladerkronen vlucht
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 448 waar ik
bomen schijn
zie jij de takken
waar ik
in bladerkronen vlucht
met blauw en zonneschijn
zie jij de stam
en wortels die hoognodig
eerst moeten ontluchten
jij bent mijn vruchtbaarheid
jouw zorg heeft ons al op
een nieuwe lente voorbereid…
dood verkleurt rood violet
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 356 ik sprak met
een klaproos
ze wiegde
cadans in de wind
haar antwoord
was rood
ik was boos
plukte het hart
haar bloem
zal niet bloeien
melkwitte tranen
verdruppelen de stam
dood verkleurt
rood violet
ragfijne bladeren
verlept in haar aderen
groen ingebed
hebben niets meer gezegd…
Van andere origine
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 51 het schuurde
ondanks plamuren
bleef het een
stug oppervlak
ik heb nooit
gedacht dat het van
andere origine was
een soort kwast
zonder gelaagde
overeenkomsten
maar met een heel
snelle uitwasgroei
heb ze altijd als
eenheid beschouwd
aan dezelfde stam
ontsproten en toch
eens zal hij ontbreken
door een stormwind die
zijn kracht…
Zijn toekomstbelofte voor een liefdesleven
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 1.122 Kan jij de lucht
Dan kan ik een arend
Wil jij de zon
Dan zal ik schaduw
Ik zal de grond
Dan zal jij een boom
Ik zal de stam
Dan zal jij de takken
Ik zal geworteld
Er zullen vruchten
Vallend kunnen we samen
Tussen zonnenstralen
Zon en schaduw zullen elkander
Een arend zal dalend
Een nest zal het onze
Zijn…
Fruitig fruit
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 1.320 Onder een droeve perenboom
lag een appel, enigszins verdwaald
en tegen de stam van een pruimenboom
een banaan, geheel verschraald
de citroen, zo u weet aan de zure kant
vond dit tafereel nogal genant
zij vroeg aan de kers:
'Vindt u dit niet pervers?'
deze zei: 'Nee, hooguit een beetje pikant.'…
In spiegelbeeld
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 117 gestaag
drupt water
van blad op tak
de stam
wordt donkerder
door lange tranen
die in stroompjes
naar beneden komen
wegvloeien in de grond
tot die verzadigd is
en plassen blijven staan
waar in spiegelbeeld
de regen weer gewoon
in stroompjes terug
naar boven lijkt te gaan…
In ijzig raken
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 213 ze bloeit
de heldere hemel
geeft nog wat respijt
maar in de kou
van schemering
raakt zij haar kleuren kwijt
het hart bevriest
in ijzig raken
van de wind
bladeren krullen
in het wiegend
kraken van de stam
onder een volle maan
laat zij in eerste vorst
haar oogst aan leven gaan…
Ode
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 88 Het café verkruimeld
het schelle licht der zon
Geen blijven of gaan
van maan
Stam staan in kroeg
Twijfel zaaien tussen benen
De krijger, heraut,
Aan hem ode-…
naamloos
netgedicht
2.0 met 37 stemmen 7.146 Als straks de bomen weer gaan bloeien
en er twijgen komen aan de stam
dan bloeit er hoop in menig hart
gekweld door smart
die plotseling kwam
Dan durft men weer te denken
aan de tijd die komt
en aan het leven
dat soms zo onberekenbaar en vreemd
wreed neemt
Maar ook kan schenken en kan geven…
uit haikuhout gesneden
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 323 zo fier en blozend
bloesemen jonge twijgen
aan mijn oude stam
langs rijpend koren
droom ik lomer verzonken
in goudglanzend licht
het verwaaide blad
bedekt mijn aardse wortels
vol melancholie
zacht, nog ongerept
dwarrelt op mijn kale kruin
een sluier van sneeuw…
Van een deugzaam man.
poëzie
3.0 met 6 stemmen 721 Mijn naam, mijn stam, mijn ouderdom.
Ik bidde (op zo goed weerom)
Dat men mij daarmee niet en kwel.
Het zwijgen past de doden wel.
-----------------------------------
mijns moeders schoot - moeder aarde
op zo goed weerom - op belofte van wederkerigheid…
De wortels gaaf
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 444 er knapt
dood hout
en glijdt langs
takken die bewegen
nog zwiept de wind
een laatste keer
en valt wat
over is gebleven
niet volgroeid in vele
lentes magertjes gebloeid
na zomeren in schaduw en
nu aan aarde terug gegeven
toch zijn
de wortels gaaf
de stam is fijn vertakt
zij wordt nog niet gekapt…
Verboden vrucht
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 397 wist je droom
de kersenboom met
rood en witte bloesem
de knoesten in de stam
waar jarenlang jouw kleine
vingers steeds vertoefden
in eerst verbazen
dan vertedering omdat
hij jouw gevoel ontving
ja de verboden vrucht
het plukverbod was tijdelijk
maar de eerste kers bleef goddelijk…
Hart
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 62 Vol hart
uitgezaagd uit stam
van geknotte wilg
door kunstenaar
de holle vorm verwerd als uil
door hart heen plas
waarin zwanenpaar zwemt en koost
straks met kroost
doorboorde geknotte wilg
hoe jij gewillig
leven blijft jaar na jaar…
Behoeden
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 301 Deze boom
wil me
voor sneeuw behoeden
...bij nacht en dag
Voor wind ook
uit
het noordoosten
...z'n grimlach
Ik herken
haar kwaadheid
haar ingehouden woede
als wind 'r schudden doet
Ik zoek
haar stam, haar takken
zwart
van verkilde winter
Beschut me
behoed me
voor kou en neerslag
van betekenis.…
Hand in hand
snelsonnet
4.0 met 5 stemmen 235 Net Heintje Davids, hij duikt steeds weer op.
Want als je denkt: waar is ie toch gebleven
of zou die Dickie überhaupt nog leven,
dan zie je boven ´t maaiveld weer die kop
Hij trekt weer eens een clubje uit de goot.
Nee...Advocaatje is nog lang niet dood…
Herfstberk
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 801 Je stam een zachte, zoete zuurstok, maar niemand proefde je; behalve ik –
ik heb jouw alleenzijn verbrand in de haard en
samen zitten kijken naar gezelligheid.…
WAT HANGT HIJ AAN EEN ANDER MAN
poëzie
3.0 met 22 stemmen 5.012 Dank hebt, o wijngaard, oude stam,
dat ik een reis zo verre kwam
Dat ik mijn eigen wortel had,
En zoog voortaan mijn eigen nat.
Nu wil ik naar een ander dal,
Waar ik mijn eigen wezen zal.
De vrijheid is te grote goed,
De vrijheid is te wonder zoet:
Wat hangt hij aan een ander man,
Die van zijn eigen leven kan?…