Alle inzendingen over stem OR vieren OR plezier

Vier jaar maar, fluistert de verbetenheid. Millennia waren zij jager en wild en ’t nadert nu, gekleed als zij in vilt. Ze speelt graag zee en weigert de rivier. Zij schenkt het niets met tranen van plezier. Haar zucht verlucht de geur van een ander, doch in dit zilte nu verspreekt het hier: het wordt weer ik, en blij als geen ander.…

als de lucht vloeibaar is en lucht is altijd vloeibaar is het niet meer als een gebaar laat het los laat het gaan boven je de zon maan laat het lopen de rivier van feiten plezier lopen door bossen van goud van jong tot oud van donker blauw tot het eeuwige jouw vatos loco 4 ever never forgotten never remember…

Ik uit mij super graag op papier En doe dit met veel plezier Anderen mogen dit lezen En het zo mee beleven Ik kan met woorden en zinnen Elke keer weer een gedicht verzinnen…

TV West op zijn best Den Haag opeens een heel vreugdevolle stad door wat Sinterklaas en geaccepteerde andere Pieten kindvriendelijk op en top heerlijk geen agressieve volwassenen journalisten nu ook weer blij ook voor hen stonden spanningsvolle kinderen in een dikke rij super interessant toch waren de interviews…

ik gooi water in de lucht zwaartekracht sliert druppels in een vlucht ze ronden naar ovale vormen buigen van het licht egale kleuren uit het wit de verte zingt Florence in de zon water valt nu andersom spat op witte broeken de aarde is verrast door het luidruchtige gebed van elementen in hun liederlijk gespet de zon kijkt…

Het grote plezier in het leven Is doen wat mensen zeggen dat je niet kunt doen Is gaan waar mensen zeggen dat je niet kunt gaan Is zijn wie mensen zeggen dat je niet kunt zijn Het grote plezier in het leven Is leren wat mensen zeggen dat je niet kunt leren Is maken wat mensen zeggen dat je niet kunt maken Is dromen wat mensen zeggen dat je…

We krijgen heel wat lijstjes voor de kiezen Dit jaar was er van alles een top tien Maar nu, heb ik bij ´t inloggen gezien Moet deze site zich ook daarin verliezen Het kan toch zonder cijfers ook niet missen De beste dichter dat is Driek van Wissen…

In een klein dijkhuis staat, ziet hij door ’t uitvergrote raam, het oude orgel bijna naakt. Over de toetsen ligt een loper. Tussen de twee koop’ren kandelaars staat een gezangboek open. Hij hoort weer het astmatisch steunen: loflied of klaagzang – eender zeurt deze muziek, tot hij die deur snel weer vergrendelt. En toch, o mocht…

Dat cijfer vind u cryptisch hier, terwijl ik mijn ontsnapping vier.'…

hoor ik weer de Scala di Milano Luciano Pavarotti ti adoro Napolitaans tenorgezang op vier ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ Sander speelt is een program op vier op zondagavond zes tot acht, voor wie klassiek wil horen met als specialiteit (doet-ie wel vaker) een intermezzo met de Kringloopkraker…

Ik moeder van vier heel mooie kindjes die zitten op de bodem van mijn put Ik weet waarom ik ga scheiden van jou Omdat vertrouwen, veiligheid, plezier, passie en respect voor mij heel belangrijk zijn.…

Beeld Steen is ouderwetse plastic harder en ook zwaarder nu lopen lichtvoetig haastig de mensen geen indruk is bestendig Recreatie Fijne dag slampampen eten op het strand in de bossen kuieren ’s avonds futloos humeur en afval blijven liggen Pensioen Vier decennia succes of catastrofe verplichting of plezier hoe dan ook…

gelopen seizoen stormen weg met de wind naar het zuiden, de laatste wolk kijkt lachend achterom ziet hoe genagelde planken gekoesterd en ingepakt worden, terwijl dromen verdwijnen in het schuimen der golven en uren rollen langs cirkels in het zand het ruime sop is gekozen om ooit weer gevangen te worden in die ene schelp waar vier…

touwen lonkend wandrek onder druk doe je alles zelfs met z'n vieren door het midden…

gevierendeeld en dwarsgelegen kom ik jullie overal tegen minkukels die hun lippen likken als ze een viertje kunnen prikken schrijven is mijn lust en mijn leven maar voorlopig niet meer hier dus verlaag jezelf gerust nog even en plemp maar weer die eeuwige vier…

de storm in haar gestild handen ineengestrengeld het ritme van de kaseko ruist in haar bloed de stem van Lieve Hugo je tong in mijn neus je tong in mijn oor glimlacht tot schaterlach je draait me zo van links naar rechts de smaak van chocola kleurt in haar ogen de geur van old Spice weerkaatst in haar hart…

het gaat om een wereld die traag wordt althans in mij ik pluk appels uit een boom, leg ze rond de stam wrijf met een zakdoek over hun huid het dwingt tot geschreeuw dat niemand mag horen dan schik ik ze naast elkaar jaar na jaar vanaf wanneer wil ik dood ik begin vanaf zes en til alles op, eronder liggen kindergebedjes…

Hij is er niet meer, maar wat doe je nou, wanneer hij, die jarig geweest zou zijn om dit feit, wat voorheen heuglijk was, te herinneren? Wat doe je, in zulke gevallen? Zeg je: Gefeliciteerd, zeg je Gecondoleerd, of zeg je niks? hij is er niet meer, maar ZIJ is er nog wel! En HIJ wordt gemist!…

Wanneer op de verjaardag van de een, een geliefde overlijd, wat zeg je dan in dat geval, dat wil ik even kwijt! Ik feliciteer de ene, terwijl ik de ander condoleer, hoe moeilijk is dat, want ieder jaar weer, krijg ik de confrontatie van een felicitatie alsmede een condoleantie op een en dezelfde dag. Ik huil met de een, lach…

Het leven te vieren in je eentje met z’n tweeën tienen of z’n allen Er zijn honderden manieren maar soms weet je er niet één…

Dat jij driekwart eeuw leven mocht en mag het lijkt niet veel maar is het wel vandaag de dag, in deze tijd vol spijt en gekkigheid, liefde, nijd en kwijt. Dat klokslag middernacht één van de vrienden schrijft samen te willen komen Dat 's morgens héél vroeg een héél vroegere vriendin van ver feliciteert Dat als je de deur uitstapt daar een…

De regen maakt een geluid van verre stemmen Of zitten die stemmen in mijn gedachten En vragen ze weer mijn aandacht Om me te doen begrijpen Wat je werkelijk tegen me zei. Want ik ben nimmer in staat geweest Om ook maar één woord van wat je zei te vergeten.…

Ik word verliefd, verlegen van een aangename stem maar het valt vaak tegen als je ontmoet, haar of hem. Uiterlijk is niet belangrijk meer als je elkaar hebt aangehoord het komt hier dus op neer 't is de stem die mij bekoort.…

Ik houd me doof en blind, vergeet het zingen en vrees mijn stem , gedwongen in een kind Ik open mijn vuist, laat woorden ontsnappen, open en dicht, de betekenis ontwricht Mijn mond breekt af wat mijn lippen verzwijgen, zo veel, zo weinig, mijn tong blijft drijven Een zin klimt tot in mijn keel, doof en blind, zoals weleer,…

jouw stem is een donker water, waarin zilveren spiegels boten met gehesen zeilen, de belofte van verre eilanden je stem is de dood die ik vergeef, de klok aan de hals van een kruis naar de stad loopt een woestijn, straten herinneren zich niet zichzelf in je stem worden zonen overhoop gestoken, en huilen alle moeders je stem is het…

Is hier iemand roept iemand; niemand antwoordt: hier is niemand…

het rood van mijn tong speelt op tonen uitslijtend in een stem van uitgeknepen poëzie het zijn de oude woorden klinkend in de kelken van oude wijn sommigen zijn gegaan, gedreven door zinnen en door de golfslag van het bloed…

Ik luister naar jouw stem zie in het blauw van je ogen de warmte van de zon het geruis van de zee de mystiek van de wolken de wereld aan mijn voeten maar niet te lang en niet te vaak want het grijpt me naar de keel en het verlangen het verlangen doet zo'n pijn…

Ik zie mijn spiegelbeeld in het raam zachtjes hoor ik mijn naam ik kijk om mij heen maar het geluid verdween komt het omdat ik aan je loop te denken of moet ik er geen aandacht aan schenken of zit je stem gewoon nog in mijn hoofd gelukkig is het nog niet gedoofd ook hoor ik in mijn gedachten nog steeds je lach denk nog vaak terug aan je sterfdag…

vertel me waarom waarom woorden klinken zoals ze zijn je stem zo dichtbij krachtig warm doet verhalen klinken zoals ze zijn ik voel jou en voel mijn pijn laat me laat je woorden zijn zoals jij bent en blijf mijn lief blijf onbekend…