Vier .....
Zandkorrels verwaaien
en verstuiven verhalen
van een gelopen seizoen
stormen weg met de wind
naar het zuiden, de laatste
wolk kijkt lachend achterom
ziet hoe genagelde planken
gekoesterd en ingepakt
worden, terwijl dromen
verdwijnen in het schuimen
der golven en uren rollen
langs cirkels in het zand
het ruime sop is gekozen
om ooit weer gevangen
te worden in die ene schelp
waar vier gefluisterde
woorden nog lang als een
echo zullen naklinken...
Geplaatst in de categorie: liefde