Alle inzendingen over still

je stopte was er in het stille wuiven van je opgestoken hand zag je schouders rechten snel schudde je weerbarstig haar weer scheidingklaar liep door met opgeheven hoofd jezelf vermannend in vage hoop het stille wuiven had slechts één getuige…

In het eenzaam stille duister slaat een trieste donkere klok wijl ik zachtjes om haar fluister dwarrelt ook een enkele vlok Over het koele donkere stille ligt een bleek en stervend licht Geheel versleten is al het prille zelfs ‘n traan op haar gezicht Langs de stilte van de oever klinkt het fluister door het riet en het stille wordt nog…

een gesprek in stille uren vertrouwen geloven rust een gesprek in verborgen uren een lach een traan gevoelens een zucht een gesprek in verwarmende uren een band onbegrijpelijk onbreekbaar vriendschap gerust samen een gesprek in stille uren een houden van…

schichtige vissen donkere silhouetten stille waterkant…

een file vrachtwagens staat voor de stille fabriek met een krulstaartje…

de stille muur hoort het verdriet en vertelt het nooit aan iemand door…

in stille uren omarmen levenslijnen tedere harten…

Stille aanbidding Voor de kracht der seizoenen Oorlog der kleuren…

stille zaterdag kil en koud en grommerig ook de zee…

Weinig geluiden Stille uren van de nacht Te veel gedachten…

Stille schildering Bij het dragen komt leven in de kimono…

mijn schreeuwend, bonzend hart is, in het niets, verdwenen het laat zich niet langer horen het vreemde, stille hart nam plaats ik wil het, niet zomaar, voelen wie behoort het eigenlijk toe ik mis het schreeuwend, bonzend hart al laat het zich niet horen ik tast naar mijn vreemde, stille hart…

Onze woorden waren reeds gestorven in stille eenzaamheid. Toch was er rust in mij, ik stamelde mijn Amen. Ik kuste jouw stille lippen.…

Stille getuigen ontbloot van enige schaamte, gêne. Stille getuigen zonder huichelachtig elkaar uitlachen. De schoft, die verkiest de materiële schade boven de immateriële pijn, verliest. Stille getuigen bijeen... de brutale personen verdwijnen. Een heel fel, stil helder licht blijft altijd schijnen.…

dichters componeren woorden tot stille stemmen, die deuren openen in menig hart zij raken met hun composities de pijn, die, gedragen in stilte, het leven soms verstart tranen wellen, ogen drijven in die zwijgzaam leest, die de stille stem, nu bevrijdend, eerst zo had gevreesd…

De liefde is hard- op stille zondagen blijf ik een ei tikken…

Getart door de zee Zwervend op stille stranden Verdriet aan je oor…

De maan weerspiegelt een stille traan en toont hoe koud de nacht kan zijn…

In de stille nacht roept het geluid van een trein eenzame echo’s…

ijsbloemen en sneeuw een stille witte wereld witter en stiller…

aardijkskundeles bali lombok soembawa verre stille kracht…

De zee komt en gaat fluisterende rolkeitjes op het stille strand.…

oren, ogen, stem leiden in de duisternis naar stille waarheid…

Een stille bloeier en niet één blad dat zich roert aprilse sleedoorn…

in stille lakens lag het treurvolle raadsel van een vroege dood…

Het stille landschap schitterend in de zonneschijn geeft een vredige rust!…

tussen de wieren verbleekt een zonnebloempit hij moet de grond in stille zaterdag…

in stille zomers laat een zwijgend bloemenhart schaduw verdwijnen…

in de stille tuin klinkt op bruine stapstenen geklos van klompen…

Stille eeuwigheid een oude ziel in droomtooi zwijgend in een steen.…