Alle inzendingen over voorbij gaan

voor mij… hoeft dat niet ik maak me hier niet populair mee dat deert mij niet diegene die mij kennen, weten… mag deze beker vandaag dus aan mij voorbij gaan ik zwelg even mag toch wel? * Liselore Gerritsen: Nou, voor mij… hoeft het niet!…

Waar ‘t teder licht vredig schijnt en geluiden aan mij voorbij gaan Kom ik weer langzaam overeind kan ik weer op eigen benen staan Waar ik zwelgen kan in het licht en ‘t dromen lange vergeten ben Zie ik je eeuwige schoon gezicht zie ik dat ik jou van vroeger ken Waar er stilte rust in eeuwigheid en waar ‘t serene wordt gehoord Daar woont…

Onderwijl zie ik surfers op schuimkragen razendsnel voorbij gaan. En boven zee meeuwen die scheerlings een duik nemen en zo een visje pakken. Als de avond valt kan je de zon in zee zien zakken. De meeste mensen zijn reeds naar huis gegaan.…

Als ik door Utrecht loop, dan zie ik Hendrik Marsman en Ina Boudier-Bakker aan mij voorbij gaan op de Oude Gracht. Voor het voormalige huis van Ina zat ik op de drempel port te drinken. Hendrik ontfutselde ik pikante details over zijn vriend Jan Slauerhoff. Best teleurstellend. De lul was meer bezig met zichzelf.…

De tijd blijft wij zijn het die gaan...…

ochtend wakker Alleen lig ik onder ons dekbed Waarom vind ik het steeds zo moeilijk Om alleen achter te blijven Dagen loop ik te huilen Het is moeilijk te beschrijven Schat de tijd kan niet snel genoeg voorbij gaan Totdat jij weer in mijn armen ligt Ik mis je met heel mijn hart Speciaal voor jou is dit gedicht…

Ik droomde je zoende m'n hele lichaam keek naar me begeerte in je ogen ik droomde over jouw heerlijke lichaam en keek naar je Ik verslond je met m'n ogen In m'n droom liet je me zien wat lust, sex en passie was wist niet dat het zo heerlijk kon zijn en deed mijn ogen dicht deze droom mag niet voorbij gaan je verwent me van top…

gaan' dat zich afspeelt in Den Haag.…

Opgesteld Adembenemende ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Art in 't Uffizi In 't voorbij Gaan de dagen. Geweest Schrijvers dichten. Pasta. Brood. Wijn Dag na dag. Uur tot uur Florence/Firenze/2009…

Vaak, als ik geen gedichten schrijf, dan denk ik aan jou aan de liefde die tussen ons bestond en aanwezig was, merkbaar, en volgens mij nog steeds bestaat want jij bestaat in mijn hart en ziel, en ook waarvoor jij staat en bovenal nog wie jij bent, zo vredig en liefdevol als ik jou heb gekend.…

Een pintje pakken in stad liet je aan je voorbij gaan. In periodes van minder activiteit bleef het respect voor elkaar groot. Je kon dagen na elkaar geduldig in onze gang staan. Wachtend op het volgende uitje. Als ik jou voorbijkwam, kon er wel eens een knipoog van af. Dit alles is nu voorbij.…

gaan En eens zal ik voor je staan Mijn armen weer om je heen slaan Dan zullen we samen weer reizen Samen weer gaan genieten in die tijd Samen in alle eeuwigheid…

Grijs aangrauwend ontwaakt de dag die druipend opstaat uit de nacht het huis ademt nog de kilte van het duister en de stilte die ik dromend voorbij gaan zag met hun ziel verlammende kracht die mij ‘n ogenblik verziltte en mijn levenslust verviltte grijs en grauw verloopt het etmaal druilerig zonder zonnestraal huizen huilen langs…

Vogels jaagt hij zo op de vlucht, die gaan naar warmere landen wijken. De winter kondigt zich nu aan, de lampen zullen nu vroeg al branden. Snel zie je een fietser voorbij gaan, terwijl hij blaast aan zijn koude handen. De natuur is grauw, de bomen kaal.…

De klok deelt met zijn wijzers wat wij vergeten als je wijst naar het verleden dat we weer beginnen met het vertrouwen dat we niet meer alleen verder gaan.…

Een wonderjaar Komt nooit alleen Annus mirabili Jaren gaan voorbij Maanden. Kwartalen Daar tijd niet in jouw handen Is. Verglijdt met echt alles Schijn is dan vaak heilig Waargebeurde verhalen Voeren de boventoon Schone schijn met verdriet Een lach door tranen…

De engel viel aan Als Nachtvlinder En legde een Bom In de stiltes van mijn geheugen Een Antidote Voor een Stralend leven en sterven Voor een Patrones iemand die 75 wordt Dit zijn de dagen Van mystieke aard Puur natuur Als het je overkomt…

snelt geen job of school op je straatparcours En je ziet de schimmen die voorbij gaan op de groene paden ongeplaveide wegen van dat oh zo schitterend hoog gelegen zo godsallemachtig mooie loopparcours * Kalenjins: Twee belangrijkste etnische lijnen of tribale verbanden, die van de Kalenjins en Kikuyu's waartoe de vanwegens…

Zij gaan voorbij als een zucht die wordt geslaakt.…

Zittend op het Texels strand speel ik gedachteloos met het rulle zand terwijl de indrukken hier opgedaan in een visioen aan mij voorbij gaan. Dit eiland in de schoot van de Noordzee dient als buffer voor Neerlands ree is een schakel in een keten die te samen Wadden heten..…

liepen ze me vanuit de verte tegemoet een man een vrouw wandelend in het bos hij stil verscholen onder z’n hoed zij druk met armen gebarend kwebbelde er lustig op los vandaag liep ik in ons Blauwe Bos een groep vrouwen liep al giebelend en kwekkend achter me aan ze ervoeren niets van de natuur lieten waarvoor ze kwamen volledig aan zich voorbij…

En beeldend, de gevolgen aan me voorbij gaan.. Mijn of andermans teveel aan ‘goede willen’, Die deden me opnieuw uit wanhoop gillen In oog nu met de gevolgen, die In mij zeggen Zal ik nu “anders” mijn oor te luister leggen!…

Laat het feest van vreugde en licht, niet aan jou voorbij gaan. In de koude van de nacht, tussen sneeuw en ijs vertel het verder, laat het mooie verhaal bestaan!…

Alles bijeengenomen laat ik dit niet zomaar voorbij- gaan omdat ze een voor een als geluk zijn, dat ook zo dichtbij is Daarnaast leiden deze belevenissen in intensiteit en verwevenheid naar meer moois in het leven daar wanneer de eerste rust in het licht, vloeien zij samen tot dit gedicht.…

Mijn hart is zo Als 'n piano, Die luid klinkt en toch zacht Haar klanken strooit over de mensen, Die langs de vensters van het salet Voorbij gaan, in trage tred. De piano, zij klinkt alleen Voor de mens die haar bespeelt, Voor die over haar zijn vingers heen En weer laat lopen, haar bestreelt.…

Iemand toch zal toe moeten zien dat alles voorbij gaat. ---------------------------------------- uit: 'Al die mooie beloften', 1978.…

Dit is de herfst, dit zijn de mooiste maanden, maar ze ontgaan ons zoals ieder jaar, want wij zijn blinden in een wereld waar het blijvende niet geldt, alleen het gaande. Wij tastten in het duister naar elkaar, een oogwenk dat wij ons onsterflijk waanden, en zijn niet dan elkanders nabestaanden; het bed is ons niet nader dan de baar.…

Langgerekte schaduwen en de mensenschuwe straat verdwijnt voorbij de duinenrij, het naaldbos ginds maar keert via slinkse omwegen toch weer midden tussen de huizen terug in een verzonnen of net even te hardop gedroomde werkelijkheid valt een wonderlijke gloed over alles, de tijd moet de tegengestelde richting zijn ingeslagen om op deze vroegere…

Als zij loopt zoals ze loopt, zoveel benen en ik zie haar gaan en kijk hoe ze voet voor voetje werkelijk wordt, die schoenen die ze borstelt als ze recht voorover in het strooizout valt wil ze nooit meer uit, zo ben ik echter zegt ze, uit haar ene gang groeit haar volgende, zij doet maar raak (zomaar is ze werkelijk door mij heen en klaar…

Soms verloren dagen voorbij en stemmen die schreeuwen... Eeuwen gaan voorbij oneindig, maar de adem stokt op een dag. Vergeten alle wezens, alle dingen, het verdriet, ook die lach. Niets is er nog van dat alles, maar men plant zich voort. De adem gaat door evenals vulva en fallus, mens van vlees en bloed.…