Alle inzendingen over vuile ruiten

dat hij afstapt van het veelbesproken systeem met "de ruit"...…

Lieve wil nu nog de ruiten niet sluiten Voor wonderen fijn. Zweeft met zijn zingen geen geur van seringen In ons kleine huis? De ziel der dingen lijkt binnen te dringen Met bomengeruis... Hoort ge die vogel daar buiten niet fluiten Zijn liedeke klein? Lieve wil nu nog de ruiten niet sluiten Voor wonderen fijn... 1910…

Een zucht bedompte lucht Een ritselende krant in een hoekje gestrand Kijk voor je uit of in de spiegelende ruit Nachttrein…

De regen valt buiten, maar het druppelt ook binnen zet mijn hart in de zinnen terwijl ik kijk door de ruiten…

De kliklijn is anoniem dus ook voor die stillen anderzijds ook subliem slachtoffers staan aan de Zij - lijn te gillen witwas goed is te witten als je in de vuile was komt te zitten…

Laat me mijn eigen gang toch gaan Waarom mag ik niet naar buiten Vanachter een bureau met computer Kijk ik door de beslagen ruiten Laat me toch even naar buiten Ik wil door de stad heen lopen Ik zit achter beslagen ruiten Wil een bak koffie kopen De klok slaat twee uur De energie reeds in een toetsenbord verloren Werklust…

'k Moet niet klakkeloos meer denken, dat wat wij ooit meekregen van huis uit dit ook aan de jeugd men 't zou schenken want nu, nu lijkt de spiegel dus een ruit. Een ruit waarin men niet kan spiegelen slechts doorkijken, mits gezeemd een spiegel echter, voorgehouden is de toekomst niets meer vreemd.…

ik zag die vrouw die ik ontliep, in alle ruiten gaan. en keek haar s`avonds voor ik sliep... recht in de spiegel aan!…

vrieskoude nachten ijsbloemen op de ruiten tot de zon opkomt dan breekt de hemel open het morgenrood kleurt de dag…

Plaats ik voor de schone ruiten nauwgezet de juiste plant, al wie kijkt van buiten binnen ziet niks aan de hand.…

Er knalde een mus tegen de ruit Ik hoorde een soort van gilletje Waarom toch, Hemelse Vader Is er voor zo'n stakker Geen brilletje?…

De laatste luier die ik verving was onder ‘Den Uyl’, veel vuil en gehuil Weldra waait er weer een nieuwe wind!…

Welke pislip Vuile graftak Rotte goorling Vieze slet Durft GVD te beweren Met zijn rotkop zelfs te zweren Dat ik iets heb Met La Tourette…

de zon weet het nog niet maar de maan heeft verdriet om wat ze hier op aarde ziet de mooie blauwe dame is vuil heeft koorts wordt ziek ze zingt haar zwanenlied en de tweepoters die zien het niet…

Slagveld van spetters op de ruiten.…

mijn huis kent glazen wanden spiegels met de blik naar buiten mijn nagels hebben zwarte randen zij krabben de dood van ruiten…

geef me dan liever een aangereden duif wit natuurlijk als de vrede op weg naar weer een dag bij het naar huis gaan eendimensionaal onherkenbaar vuil op een bekende plek…

geen lijn is onbezet alles hangt buiten wit en onbevlekt wind speelt met lakens wappert laatste restjes weg neemt mee wat ooit vuil was…

sop zeept verzachtend ik krijg de kleren trommelend heen en weer voor de zoveelste keer boen ik het vuil wil ik vlekken weren sta mij toe dat ik mij verschoon en dat ik hier was…

ik gooi de ramen van m’n hart wijd open sleep afgunst wraak en haat en al het slechte naar buiten ontsmet de be- en aangeslagen ruiten en richt m’n huis opnieuw weer in en iedereen die meehelpt met alles weer opbouwen die mag er straks zomaar in zij zijn het die ik voortaan weet te vertrouwen die ik in mijn hart toelaat…

Vuile regen die de lucht bemist En de mensheid zeurt Zeg mij, waar al het vuil is Waar is ‘t gebleven? Zeg mij, waar al het vuil is Wat is er gebeurd? Zure regen in groene wildernis En de mensheid zeurt Zeg mij, waar al het groen is Waar is ‘t gebleven? Zeg mij, waar al het groen is Wat is er gebeurd?…

schaduw schuift over de muur bloemen sluiten zich in schemer donker schurkt een oude boom takkentaal schampt verlichte ruiten…

Vandaag verdeelt de buit van gisteren vandaag vereelt de huid van jou vandaag beslaat de ruit al gauw met de adem van de angst.…

Iedere keer wanneer ik me afvraag zou het mooi weer worden vandaag kijk ik naar buiten slaat de regen al weer keihard tegen de ruiten.…

Wat is de regen zonder ruiten en een binnenste zonder buiten?…

technisch is dit een muur die ruimte doet splijten in binnen en buiten hoewel niet van steen is de vrijheid gevangen in gedachten achter ruiten…

in de kamer zit een vrouw starend de muren om haar heen zijn vuil het behang gescheurd haar ogen dof en gesloten ze begrijpt het niet alles heeft ze hem altijd gegeven haar handen haar ogen haar geest haar lichaam en nu na jaren van dankbaar gebruik heeft hij haar verlaten ze voelt zich vuil haar gevoel verscheurd ingeruild…

Of zijn belastingdruk en vuile lucht De redenen voor vlucht in ‘t onbekende? Vijftien mensen hebben het bekeken en zijn naar Belgarije uitgeweken.…

mij is het hart benauwd alsmede eveneens en ook het hoofd gedachten vies en vuig gaan door het vuile water van mijn perfide geest mij rest slechts de vaat van het eind maar dat is zoek…

Naomi Campbell was in Leidschendam om te vertellen wat ze had gekregen: “Drie vuile stenen”(had ze eerst verzwegen), “maar ik weet niet van wie dat pakje kwam.” Ze heeft die diamanten onderschat, want zij zag niet dat er nog bloed aan zat.…