Vergist
in de kamer zit een vrouw
starend
de muren om haar heen zijn vuil
het behang gescheurd
haar ogen dof en gesloten
ze begrijpt het niet
alles heeft ze hem
altijd gegeven
haar handen
haar ogen
haar geest
haar lichaam
en nu na jaren van dankbaar gebruik
heeft hij haar verlaten
ze voelt zich vuil
haar gevoel verscheurd
ingeruild
voor drie bier met z’n maten
en een of andere del uit de kroeg
‘t is stil om haar heen nu
maar van binnen schreeuwt ze
huilt
schopt en slaat ze
voor rede is het nu ook nog te vroeg
later
als de storm in haar geluwd is
en zij beseft
dat hij niet is
wat zij mist
zal zij hem verlaten en zeggen
‘ik heb me vergist’
Geplaatst in de categorie: emoties