Alle inzendingen over wenen OR troosten OR traan

Ik zal bij je blijven Huil maar uit Het kon toch niet uitblijven Ik troost je waar ik troosten kan Maar huil nu eerst maar uit Je komt er echt weer overheen, Dan kun je weer vooruit!…

De weemoedige Weense weende hete tranen in haar danspartner’s hals net toen het erom ging verpletterde hij haar ~ als een wals.…

De warme lach van je liefde is mijn wens als ik naar je kijk en al mijn tranen niet durven te vallen zonder je diepe stem om een echo te vragen…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Op liedjes van troost dansen we de wals van verdriet Ik ken de stappen net zomin als jij maar huil voor ons de maat en we dansen op je tranen…

Van je oprecht gelach En opgedroogde tranen Wensen die je werkelijkheid worden En ik je dan niets meer wensen hoef…

tranen je hebt het soms moeilijk en laat zomaar een traan emoties komen los met de beweging in het gezicht ook is er wel eens troost als het even mee zit maar als de zon schijnt en het is gaan regenen komen gedachten en emoties kleurrijk bij elkaar…

een wonder is geschied de verglaasde ogen van Maria nee, zij huilen niet geen traan of druppel bloed mirakels! het is de sanseveria die wenen moet…

Geeft niet. Eigenlijk vind ik het fijn, hoe Moederdag dit jaar herleid is tot de essentie: De kinderen zelf als mooiste cadeau. Met hun bezoekje, bij sommige mama’s voor het eerst in weken. Met hun liefde en genegenheid, de schoonste dingen in het leven. Ik heb er meer van gekregen dan ik ooit had gedacht. Weliswaar, nu we toch bezig…

Een parelsnoer van tranen. Oude tranen, nieuwe pijn. Schaduwen overkoepelen mijn herinnering! M'n op hol geslagen hartslag vergaloppeert zich in de tijd. Mijn geest, mijn ziel, ze hunkeren naar troost. De littekens, de hunker, verdwijnen niet. Maar in de tranen aan het snoer weerkaatsen regenboogkleuren! Ergens zomaar...…

En waar moest ik nu met mijn verdriet en tranen, zij was het die mij altijd en in alles troosten kon eigenlijk zou ik mij heel diep moeten schamen omdat ik die nacht niet zelf aan haar sponde stond……

Vlucht in wegen van eenzaamheid huil, huil, huil en laat je tranen stromen weg is de zaligheid van geborgenheid liefde en geluk. Ik voel en leef met je mee maar kan je niet troosten je bent zo ver van hier en alleen mijn stem kan nog iets verdriet uit eenzaamheid en tranen om dat te laten zien.…

waar intens verlangen zichzelf zoekt in tranen een nacht vol dromen geen voldoening schenkt is liefde verloren zoek in verdriet zal een ster niet bekoren door de wens die zij biedt verdwijnt hoop in gevallen tranen het diepste verlangen op zoek naar een roos die bloeit voor een leven samen met mij gevoed door tranen tranen van…

‘k nog nauwlijks zien kan, wenen dikke tranen. ---------------------------- Wulle: breiwol…

laat mij jou leiden doorheen het geluk waar tranen verenigd vergaan in een lach verdriet van ons samen herleeft in hoop liefde hernieuwt in armen van troost…

Hoe kan ik helpen jouw tranen te stoppen? Wat moet ik zeggen als woord van troost wat kan ik doen om jouw pijn te verlichten wat.......? Zoveel vragen maar geen antwoord. Alleen 'n luisterend oor kan ik je bieden.....…

Ik vroeg haar of de wens al was vervuld, maar kon de hint niet vatten. Je bloemen spreken over; niet vergeten. Dat alles zou nog blijken het lag nog in 't verschiet. Ik zag met spijt, de bloempjes plots verkwijnen, één kleine troost; want ik, vergeet dit niet.…

Gedaan en gegaan verdwenen in heden ontstaan een blaam in nieuw verleden gegoten veel tranen van het wenen en krampen in spieren van rennende benen…

de bomen druipen van verdriet ellende moddert tussen wortels tussen tenen sompig riet, ween niet ween niet wolken zwelgen van de tranen en het regent open kranen van een somber droevig lied dat geheel geen uitkomst biedt waarom niet jij wiens wil geschiedt…

Zoals het openen van een verkeerde deur haar aankijken op het goede moment Verontschuldigen, haar tranen zien haar troosten met de harteloosheid van een vriendin met haar vriend Zij wil naar huis gebracht nu Onder dekens zoeken wat zij heeft en terugvinden zal…

Tranen van intens verdriet, in een glas rode wijn ziet men die niet, zelfs geen weerspiegeling in het glas van de droefenis die er ooit was, noch van de nooit geboden troost, het fonkelt enkel maar ‘proost’.…

Je tranen van verdriet zie ik nog steeds rollen Over je wang langs je neus naar je lippen, mooie volle Ik veeg ze voor je af en troost je zo ik kan Je weet niet wat je wilt maar ooit word ik je man…

bewandel het mozaïek van je ogen voel je wimpers troosten ze stroken tegen het blote van je bange ruggengraat en spoel je voeten dan in je tranen en was je handen en je hoofd gedoopt ben je verdoofd beloofd een herborene…

Het breed gewelf, door rosse gloed beschenen Is ruig van stugge pegels, grauw en goor, Die wenen, wenen, duizend eeuwen door En tot het eind van duizend eeuwen wenen. En 't kromt zich over warrelrotsen henen Waar elke traan, die viel, een traan verkoor Om tot albast te worden en te schoor Aan nieuwe smart, die kegels wordt en stenen.…

Oh, zo teer en breekbaar lag hij bij haar op het bed Net zolang als zij het wilde was hij bij haar neergelegd Oh wat was zij aan het wenen aaide zacht steeds met haar hand over haar doodgeboren kindje waar zij zo mee was verwant Nooit heb ik iemand zo zien huilen Nooit zoveel tranen zag ik ooit Zo ín en ín wanhopig Dit verdriet... zo…

Diepgeworteld in mij Schuilt Mijn hart Die in duisternis kiest Naar Een wens Gebonden naar vrij Tranen van de geest Vervullen Mijn ziel Overheersen Mijn lichaam Binden Mijn leven…

een kind in tranen verbergt stille wensen huilt zacht zijn dromen onvervuld het reikt naar sterren droomt van de zee ontdekt zijn angsten aan het eind van de dag waar duisternis valt in gesloten ogen tranen verdwijnen zijn wens verschijnt…

nachten gehuld in tranen stil verdriet ontwaakt liefdeloos verlaten huilt hij zich in slaap vindt zijn troost in dromen lacht de sterren toe verscholen in het duister verdwijnt de eenzaamheid…