MOEDERS AFSCHEID
’s Nachts zag ik haar aan mijn bed verschijnen
gekleed in een stralend wit en lang gewaad
ze zei: mijn kind ik kan niet langer bij je blijven
ik hoor hoe in de verte reeds de eindklok slaat.
En toen ik helemaal van schrik wakker werd
schokte mijn hart en lag ik stil te wenen…
Nog voor de morgen had zij haar reis ingezet
moedig en alleen ging zij hemelwaarts henen.
Moeder, zij was stil komen afscheid nemen
Midden in de nacht, midden in mijn slaap
Ik moest nog zoveel met haar bespreken
zij ging te vroeg en ik kwam te laat.
En waar moest ik nu met mijn verdriet en tranen,
zij was het die mij altijd en in alles troosten kon
eigenlijk zou ik mij heel diep moeten schamen
omdat ik die nacht niet zelf aan haar sponde stond…
Geplaatst in de categorie: afscheid