Alle inzendingen over zee OR strand OR zonsondergang

de druppels samen aan een lege horizon geven volop vuur…

De dijk, de duinen en de zee, rustig deinend water, kabbelend in avondlicht van ondergaande zon. De dijk, de duinen en de zee. De dijk, de duinen en de zee, aan de horizon een schip, silhouet in avondlicht van ondergaande zon. De dijk, de duinen en de zee.…

Vroeger Werd er na zonsondergang bij u aangebeld wist u, er is iemand in nood. Heden Wordt er na zonsondergang bij u aangebeld weet u, ik ben in nood.…

Zalige zilte zeewind waait over zee en strand door duinen omrand. Strandtenten vlak daarvoor, terwijl ik in de verte het ruisen van de golven hoor. Onderwijl zie ik surfers op schuimkragen razendsnel voorbij gaan. En boven zee meeuwen die scheerlings een duik nemen en zo een visje pakken.…

wandelen hand in hand langs het strand eindeloos de horizon als doel miljoenen lavakorrels rollebollen in de wind zachtjes klotst de branding het geluid kietelt mijn oren het wordt vloed een rode gloed de lucht bloedt hartverscheurend twee meeuwen vliegen schreeuwend de zonsondergang tegemoet vakantie een bewuste vlucht…

Het licht in de verte Kleurt door en door rood Door een zon die Doodvermoeid ondergaat ' t Doet mij beseffen Dat ik verder wil Daarheen, waar het licht Oud is, en rood, en warm ' t Hele leven ben ik Al onderweg naar verder Naar de verste verte Tot er opeens geen verte Meer is…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Pure schoonheid Ongekend, zo mooi Alsof ik zweef Over een helblauwe blauwe zee Met de roodste zonsondergang De zon die mijn huid prikkelt En het water zachtjes mijn vingers streelt Jij tilt mij Over mijn angsten en twijfels heen Jij tilt mij Naar onze oase van geluk…

Op het strand een slijmerig blubberding. In de zee een mysterieuze spookverschijning.…

Het omarmen van de zonsondergang is prachtig met de mooie zee op de voorgrond. Soms met rustig of bij minder weer, dat ligt er net aan hoe de natuur op dat moment is. Het is een genot om er te mogen zijn. Het brengt je even in een andere wereld, het is een zaligheid en het voelt vaak goed.…

zon en zee blijft het strand kil achter als het water zijn gram gehaald heeft…

Getart door de zee Zwervend op stille stranden Verdriet aan je oor…

de zon duwt de zee het water uit en de maan trekt haar het strand op…

De zee komt en gaat fluisterende rolkeitjes op het stille strand.…

Brekende golven waar de zee het strand ontmoet ..onophoudelijk…

Water naar de zee Luchtkastelen op het strand Neem mijn liefde mee…

Daar waar de zee kust rollebollend op haar strand geeft hij verkoeling…

Schijnt haar stralen op het strand. Schittering op zee.…

De prachtige zon spiegelt over de ruige zee. Op een bijzondere manier komt de gouden zon aan bij de kustlijn. Het is fantastisch, ze bekrachtigd de mooie herfstavond aan zee. De wind was nadrukkelijk aanwezig, het is tenslotte herfst en dan kun je dat verwachten. Heel weinig mensen lopen in de avond langs de zee.…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Zee en verlatenheid, ze horen bij elkaar. Het lijkt een beeld van een apocalyptische toestand, maar vreemd genoeg kalmeert het me. De zee en het besef van nietigheid. De golven die in een eindeloos ritme op het strand slaan. Brengen mij tot rust, turend naar een verte die niet te zien is.…

zee geeft helemaal nergens om Het houtje droomt nu maar van een strand Nee - niet van vroeger toen ze boom was Dat is verloren Een strand is er niet -------------------------------- uit: Zes nietsjes (1981).…

een golf aait het zand de zee kust de horizon  en omarmt het strand…

(een elfje) Strand De zee Het warme zand Het maakt me blij Kalmte…

De zee kust het strand op getijden gedragen maar vindt nergens rust…

Bulderend witgekopte golven overspoelen het strand kinderen van de vloed ZEE…

zonsondergangen…

Wat een heerlijk land Het Zeeuwse land Wat een golvend duin Het Zeeuwse duin Wat een prachtig strand Het Zeeuwse strand Wat zout de zee, zij kust Zacht de Zeeuwse kust…

Een zee wilde ik altijd zijn, niet de grootste misschien, maar toch een zee met heel veel golven, die beuken over rotsen en teder het strand strelen. Een thuishaven zijn, voor wie weet, de zeemeeuw, die gelukkig mee wil deinen op het ritme van mijn zee.…