16217 resultaten.
Bestaan
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 153 Besef ik dit is leven het is
een deel van mijn bestaan.…
Ons bestaan
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 221 Een zin wordt zinnig en reizen niet minder opdat wij leven of bestaan.…
Bestaan
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 274 Al ben ik thuis of verre oorden
in een gedicht weet ik mij te verwoorden,
kan ik het leven aan
en bevestig mijn bestaan.…
Mijn bestaan
gedicht
3.0 met 10 stemmen 7.522 Soms word ik wakker, bang
dat ik echt besta.
Angstig tast ik de muren af,
het bed, mijn nek
en zoek mijn gezicht,
maar ik kan het niet vinden.
Trillend sta ik op.
Ik doe het licht aan,
trek mijn onrust aan
en loop alleen
op de sneeuw die mijn hart bedekt.
Alles buiten
is nog steeds zoals het ooit gestapeld is.
Maar de wereld die mij…
bestaan
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 115 zijn ogen lopen
lichtvoetig uit haar beeld
onnavolgbaar
hij blijft niet hangen
stapt over
drempels andere
werelden in
valt samen
met zichzelf
hij blijft iemand
voor het oog
van de camera
onvervangbaar
hij ontloopt
het verlangen
naar de val
niet de pijn
van het bestaan…
Over het bestaan.
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 204 Denkt u daar ook wel eens aan,
Over het bestaan van het bestaan.
Wat als het niet bestond,
Wat is dan de grond
Van ons bestaan ?
Ik kan het bestaan
nog best aan.…
bestaan
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 126 op de avond dat de wind
alles wegveegt wat
op haar pad komt
los ik op in de grijze straten
trek ik zigzaggend
de lijnen door
naar de modder
van een gebrekkig bestaan
kauw ik trager
en trager op gedachten
hoeveel vergezichten nog
van de wereld verwijderd?…
Bestaan
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 141 Als hij komt
onaangekondigd
ongelegen
onvermijdelijk
neemt hij je mee
als je gaat
onvoorbereid
onverwacht
onomkeerbaar
ga je mee van
onzijn naar onzijn
in een flits
van viraal bestaan…
Het bestaan
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 144 Het bestaan draagt,
het bestaan doorstaat alles.
Elke voetstap, elke handeling,
elke keuze elke wandeling.
Het pad dat jij gaat.
Het bestaan draagt alles.
De wanorde en het verdriet,
alsook de tijden met zonlicht.
De verwelkoming en het afscheid,
de distantie en de nabijheid.
Kleur geven aan het bestaan
verzinken in grijsheid.…
Bestaan
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 172 Bestaan heeft geen betekenis meer.…
Mijn bestaan
gedicht
3.0 met 15 stemmen 3.723 Soms word ik wakker, bang
dat ik echt besta.
Angstig tast ik de muren af,
het bed, mijn nek
en zoek mijn gezicht,
maar ik kan het niet vinden.
Trillend sta ik op.
Ik doe het licht aan,
trek mijn onrust aan
en loop alleen
op de sneeuw die mijn hart bedekt.
Alles buiten
is nog steeds zoals het ooit gestapeld is.
Maar de wereld die mij…
Bestaan
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 193 laat wachten
de zon zich niet laat kennen, soevereine hemelplaneet
en je wandelt in het park met die gedachten
op een bankje sluit je de mijmeringen af
met een groet aan de werkelijke dingen
van het dagelijkse leven, zoals ze worden besproken
in het dagboek van de zomer, met een oogst te geven
tevreden met dit leven, ondanks een zorgelijk bestaan…
bestaan
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 90 de taaie vlieren
stervende stakkerds
meer dood dan levend
buigen zich naar het
land om de zoute
zeewinden langs de
kust te trotseren
geharde judasoren
verteren het hout van
de geplaagde vlieren
om bij vrieskou even
te verschralen en zich
in betere tijden vol
te zuigen met vocht
alles buigt onder
het gewicht van
het verraad…
bestaan
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 165 vasthouden en
loslaten van niet weten vooral
ondanks en dankzij het
menselijk tekort dicht ik
van de knoop die ik ben
kwetsbaar en sterfelijk
van een onzeker bestaan…
Bestaan
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 51 het is niets
niets is het
wat het ook
mag zijn
wat was
en wat komt
dat het de pijn
van het zijn
verzacht
dat het de moeite
niet loont
dat het niets is
en nooit
zal zijn…
ijskoud
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 809 Mijn gebeente verstijft
koude kraakt in het niets
leven houdt op met bestaan
geniet van deze gewoonte
mens, verafschuw me niet
het is noch stof, noch as
het is jezelf dat je ziet!…
ALS DE HEMEL BESTOND
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 513 of is die mens de hemel niet waard?…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
Cyclus: groei deel 3
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 408 Kijk ik naar de wereld
reeds vergaan
verlies ik de greep
op de diepste lagen
van mijn bestaan
vlucht ik
in beeld
6.
Mens
geheel van beige stoffelijkheid
kwetsbaar en verwoestend
mens
geheel van subtiele verlangens
en rauwe lusten
mens
geheel van
hebben en zijn
strijd
7.…
Lawine
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 298 men sluit elkaar dan in de armen
en tracht te delen in de immense kilte
geen mens ontkomt aan
schaduwen van het bestaan
het nodigt ons ook uit,
elk op eigen wijze,
met de naaste verder
onderweg mee te gaan…
Volle Maan
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 86 Wanneer mensen mijmeren over
Het menselijk bestaan, ontstaat een
Nieuw denken met een eigen gezicht.
Volle maan, zijn volle omvang trekt
Aan de aarde met volle kracht.
Wanneer de wolven huilen en de
Uilen onderwijzen, wordt de mens met
Ontzag tot het mens zijn teruggebracht.…
Wereld van Alles
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 108 In een wereld van gelijkheid,
kan geen creatief mens bestaan.
In werelden van overvloed en alles,
kunnen mensen levend sterven gaan.…
Je durft niet eens
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 115 ik mat mij een houding
in de schemering
van mijn schaduw
om te kunnen blijven bestaan
dus kom en vertel mij
van leugens
of zwijg mij door
de stilte heen
maar laat mij eindelijk
weer mens zijn
en ontdoe mij van
deze waan…
O-derivaat
gedicht
2.0 met 38 stemmen 13.625 Toen ik niets meer deed
wist ik wie ik was
van alle mogelijkheden
nog het meest simon vinkenoog
uit stilte ontstaan
af- en aanwezig,
warm en koud,
waterpas.
Wat ik tot nader order was
bekend en onbekend
niet langer meer dat
maar een en al oor
in de wetenschap
dat
---------------------------
uit: Gedicht, 1975.…
Uniek Bestaan
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 832 Wat als ik besluit te verdwijnen
En voor niemands ogen meer zou verschijnen
Wie zou het als eerste merken
Wie zou het het moeilijkste kunnen verwerken
Wat als ik elk persoon in mijn leven
Apart kon nemen en kon horen
Wat voor stempel zij mij zouden geven
In hun gedachten, tussen hun oren
Wat als ik niet had bestaan
Was het hun dan beter…
groeiend verval
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 366 de nog
groene druiven
door hagel gevallen
op het mos
ontrukt aan
stramme ranken
nog eer zij bloeiden
lieten zij
de schepper los
ik waak bij een
stervende mus
te pletter gevlogen
tegen beton
een ongewenste
dodelijke kus
door een opgebouwde
dode muur
die van natuurlijk
mededogen
niet weten kon
zo grillig is ook
ons bestaan…
in a gadda-da-vida
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 4.473 daar zit ik dan
midden in de nacht
in mijn ochtendjas
Iron Butterfly
gedownload door mijn dochter
studio- en life-uitvoering
ik ben begeesterd
heb nog immer geen werk
leef op de rand van bestaan
bonusnummer
Kraftwerk, Autobahn !!…
Het betrekkelijke
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 301 Het Betrekkelijke van het bestaan
En wandelend over die weg
In een afgebakende visuele cirkel
Ziet men dat alle begin het einde is
En haalt het voorbije uitzicht u in
Met moeizame schreden koud en schraal
Komt de mens steeds dichter bij begin
Vertwijfeld is men heen en weer geslingerd
Ervaart zo de betrekkelijkheid van bestaan
Dan ziet…
jullie schepping
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 684 jullie hebben mij vernoemd
mijn naam die ik voorbij het bestaan draag
in de tekens van mijn leven
onwennig lag ik in het landschap
schepping in zoeken en vinden
in louter tedere onbekendheid
en in de kluwen van de vriendelijke duisternis
en in mijn beeld bewoog ik
in een alles bedekkend,wat bekleed moest worden
eenmaking wat één moest worden…
zielsverwant
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 649 in de armoe van mijn bestaan
dook jij op in mijn dringende leven
niemand is voor iemand gemaakt
zo denkbaar in onze hoofden
wij veroorzaken elkaar
ondeelbaar in ons hart
maar slapen ieder onze eigen nachten
jouw antenne gericht op voelen en ervaren
een rode draad door onze bezieling
niet bewust gezocht
maar voelbaar één geheel
ook al…