groeiend verval
ik raap de nog
groene druiven
door hagel gevallen
op het mos
ontrukt aan
stramme ranken
nog eer zij bloeiden
lieten zij
de schepper los
ik waak bij een
stervende mus
te pletter gevlogen
tegen beton
een ongewenste
dodelijke kus
door een opgebouwde
dode muur
die van natuurlijk
mededogen
niet weten kon
zo grillig is ook
ons bestaan
we werden ongevraagd
geworpen
om vervolgens,
vaak ongewild,
te gaan
Geplaatst in de categorie: filosofie