inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 10.536):

groeiend verval

ik raap de nog
groene druiven
door hagel gevallen
op het mos

ontrukt aan
stramme ranken
nog eer zij bloeiden
lieten zij
de schepper los

ik waak bij een
stervende mus
te pletter gevlogen
tegen beton

een ongewenste
dodelijke kus
door een opgebouwde
dode muur
die van natuurlijk
mededogen
niet weten kon

zo grillig is ook
ons bestaan
we werden ongevraagd
geworpen
om vervolgens,
vaak ongewild,
te gaan

Schrijver: Julius Dreyfsandt, 31 maart 2006


Geplaatst in de categorie: filosofie

3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 366

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)