1839 resultaten.
Verborgen
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 272 Mijn lichaam
schreeuwt het uit
Het laat me weer eens vallen
De pijn kruipt onder mijn huid
Soms ben ik zo kwaad
op dat immuunsysteem,
dat mij keer op keer
verraadt
Het is soms moeilijk
want je ziet het niet
Het richt hier schade aan
Mijn lichaam zit
in een soort van oorlogsgebied
Ik wil niet klagen
Ik krabbel weer overeind
Ik…
Wonder
hartenkreet
4.0 met 22 stemmen 154 Een wonder dat ben jij
Een wonder dat jij valt op mij.
Allebei hetzelfde gevoel is ook een wonder
Want ik ben gewoon en jij bijzonder.
In een kamer vol kijkt elke man om
Logisch want je bent een seksbom.
Ik adoreer en bewonder jou
Jij bent voor mij de meest sexy vrouw.
Maar het blijft toch een wonder
Want jij vindt mij ook bijzonder…
Natuur versus Cultuur
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 101 In de natuur speelt
De mens
Altijd de 2e viool
En wie dat forceert
Krijgt een
Rammelend orkest
Niet om aan te horen
Maar vooral
Niet om aan te zien
Natuur en cultuur
Gaan prima samen
Als de natuur maar
De 1ste viool
Mag blijven spelen!…
Rondje om 't station
snelsonnet
3.0 met 44 stemmen 2.521 De venter die met koeken liep te leuren
Stierf lang geleden uit op het station
Maar straks komt er meer blauw op het perron
Als conducteurs daar knippen en bekeuren.
Bij een volgend plan voor nóg goedkoper reizen
Zal de machinist zijn plaats moeten bewijzen.…
April
snelsonnet
4.0 met 9 stemmen 133 De grasmaand schildert tuinen rap vers groen
Fier kwetteren de vogels hun akkoorden
Als stellen paren ze in steelse oorden
En broeden dan, zoals het gaat sinds toen
Een viertal echter kniest nog vóór het ei
En toont ook weinig lust tot minnarij
Moraal
Bij vogels van verschillende pluimage
Komt het maar traag en moeizaam tot vrijage…
Aan de pil
snelsonnet
3.0 met 34 stemmen 2.800 Goddank is er een anti-katerpil
Die ik steeds na drie glazen in moet nemen,
Al stelt mij dit voortdurend voor problemen
Als ik dit middel tot mij nemen wil.
Want ik moet steeds een nieuw glas wijn bestellen
Omdat ik niet meer goed tot drie kan tellen.…
Voor jou- en jou- en haar- en hem
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 704 Opvallend is het dat; we mensen eren wanneer ze sterven, mooi is het natuurlijk wel om mensen in de volle zon te zetten en wie weet: kijken ze vanaf een wolkje mee, geen mens kan het zeggen en ook ik, heb geen idee!
Opvallend is het dat er nooit en te nimmer wordt gesproken over de minder mooie kwaliteiten want natuurlijk is het; over de doden niets…
evolutie
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 121 waar zijn
de poeltjes
die de koeien lesten
waar zijn
de kikkers, stekelbaarsjes
en al die mooie salamanders
de onderwaterwereld
verborgen
in een groene wei
waar zijn
die vele uren
van spelen
vroom en blij
ik heb echt medelij
met onze kinderen
och arme…
de evolutie
haalt het
van de charme!…
Voor een appel en een ei
snelsonnet
4.0 met 10 stemmen 143 Klimaatverandering, een groot probleem
Dus laten we de auto vaker staan
Om dan maar met een bus of trein te gaan
Terwijl ik zelf de fiets wat vaker neem
Maar vliegen voor een appel en een ei
Daar staan we weer massaal voor in de rij…
Bij een sloot...
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 51 Rustig bij een sloot
klimt een kikker aan de kant.
Een reiger kijkt toe.…
Democratie
snelsonnet
2.0 met 12 stemmen 1.010 Politici die van Europa dromen
Gaan, zonder ons, een nieuwe grondwet smeden
Maar die benaming is nogal omstreden
Vandaar dat er nu een verdrag zal komen
Daarna gaan wij weer lekker lopen klagen
Omdat wij niet zo houden van verdragen…
De uitdagende lente komt er an
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 112 De felle kardinaal vlamt en jaagt in ’t rood,
zijn geil poppevrouwtje flirt in felle nood,
ze wil hitsig spelen en stevig vrijen,
hij kan haar spijtig niet verblijen
hoe duivels graag hij haar ook wil pakken
een pluimke bleef aan haar poepke plakken…
OPWAAIENDE ZOMERGEDACHTE
snelsonnet
3.0 met 14 stemmen 670 Vaak zie ik ’s zomers vrouwen manoeuvreren,
zwaarbillig zwetend op hun fiets. Dat kan
nadenkend stemmen en zo peins ik dan
hoe of ik later wil reïncarneren.
Als architect, als arts, als man van adel,
desnoods als aap… maar nóóit als dameszadel!…
Mijn eigen leven
hartenkreet
4.0 met 15 stemmen 134 Ik heb een groot geheim
Dat doet mij echt veel pijn.
Met niemand kan ik dit delen
Dus blijf ik maar mooi weer spelen.
Jongens doen mij niets
Niet over praten over zo iets.
Van meisjes krijg in een warm gevoel
Maar wie snapt wat ik bedoel.
Stil luister ik naar alle meiden gesprekken
Wat kunnen mij die jongens nou verrekken.
Mijn hart…
Smart
snelsonnet
3.0 met 15 stemmen 476 De staat heeft paddoverkoop afgezworen
Maar dat gebruikers stoppen is gezwam
Zo zegt ook Job Cohen van Amsterdam
Men weet toch wel de paddo’s op te sporen
De illegale winkels, zo zingt rond
Schieten als paddestoelen uit de grond…
De schijtlijster
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 512 De schijtlijster voelt zich vrij:
hij of zij, poept alles onder
met eigen schijt;
schijt dat hij heeft aan schijt.
De lijster fluit niet meer,
doet een ander alleen nog maar zeer.
De schijter schijt voor zijn eigen weten
in geweten: schijterd als hij is!
Gemis aan beheersen van de kringspieren,
verloren van werkelijk mensenmanieren
gereduceerd…
De Paus der Pausen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 138 Ik, Petra Hermans, met een naam
der enkeling,
zal uiteindelijk blijven en lijken
te zijn: eretitel 'Paus der Pausen'.
Bovenal zet ik mijn menselijk gevoel
over al het mondiaal maatschappelijk levend beleven.
De innerlijk altijd diep gekoesterde wens,
kan ik nou bevredigen: om vrouwelijke priester
te worden, in een onmogelijk teken.
Op…
Mat gezet
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 93 Ik ben in een script geboren
regie heb ik niet nodig,
ik speel een soevereine held
in elk verhaal, rolverdeling
lijkt overbodig, isolement
van de verbeelding deel ik
met elk primitief hart.
De wieg stond op een
onbewoond eiland van
verlaten kunst, cursief
omringd door de golven
van het alfabet, in de
getijden van geluk herrees…
Levend marmer
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 178 Ach, de dood is maar een korte
leemte in de levensloop van de
levende taal, als de geest haar
duivelse masker vallen laat.
De Poëzie de winst opeist, haar
Muze het laatste woord verbindt
in stervenszeeën van beroering,
lijst dit als een tijdloze weg in
het geweten en de richting wijst.
Vanuit die cultuur, de abstractie en
objectiviteit…
Klokhuis
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 148 Er was nog niet geploegd
er was nog niet gezaaid,
het brein van de aarde was
nog niet geboren en ging de
zon onwetend onder in de
seizoenen van het eerste jaar.
Het wordt weer zomer,
z’n volle wagen is op pad
met de korenschoven naar
de molenstenen van de tijd,
zijn krakende karrenwiel
strijkt de plooien van de
laatste morgenstond…
Gerecycled ?
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 248 Vandaag zag ik mijn
jeugd terug en aan de
achterkant van een
grand defilé in een
onderbelichte zetting
van vensters zonder ruiten
liepen vreemde vogels
zonder snavels mee.
Ik bekeek mijzelf
als een stapel oude
kranten, waarop ik
als redacteur zijn
stem en z’n zegen
rust, de tijd verslaat
op het hete aanbeeld
van de waan,…
Gesponnen geluk
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 114 Spinrag vangt de stemmen,
uit de verste nissen van
de kamers, opgerakeld
door mijn adem, hoewel
ik al vertrokken was blijft
er een vage afdruk achter
op een leeg en naakt matras.
Die dag hoeven ze mij niet
te zoeken, op de beslagen
ruiten projecteert het
verleden zich in wasem,
een stille omgang langs
vergeten gebeurtenissen.…
Gecultiveerde parels
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 176 Op de blanke toppen van de
duinenrij maakte ze haar
uitzicht en boezem vrij,
de adem van de horizon
borstelt het golvende helm
en bindt het gebronsde haar,
gebleekt door het zout van
eerdere jaren, waaruit haar
meeuwen waren opgestegen.
Zij dingen naar de hand in een
volgende vallei en naar de verste
uithoeken van de zee, zich…
Voordat ik je weer ontmoet
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 573 De duisternis gaf mij een hand,
je zonden zal ik strelen, in het
grauwe boetekleed van verlangen
gaf je mij een laatste nacht, liet
je slagen beuken op het holle vat
van gegiste beloften, die snel waren
vermorst, ik zal met een sleutel van
de tijd de opening herwinnen voor de
toekomst verborgen in je moederborst.
Vergeefs heb ik de maan…
Wanorde ?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 120 De twijfelaar zegt, dat ik een
ander fust aan moet slaan met
flexibele duigen, wankelmoedige
ruggengraat door de tijd geringd.
Eikenhout doordrenkt door loog en
listig bier, schaars verlicht door een
spongat waaruit alleen de duivel zich
bezondigd aan het tappen van het zielennat.
Waarop geen voordeel van de twijfel
rust en alleen…
Met de Noorderzon ?
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 603 Ik streelde je wakker in een
morgendicht, onderzoek wat
je eerder hebt geloofd en
vervloek de gisting tussen de
engel en de sater, waarin je
z’n minnaar werd in donker licht,
ik verdoof de duivel met een
gelijke waan die rondwaart door
de botte hoornen op het hoofd.
Ik wil niet strijden met
een verwachting, die
de geest verwart…
Appel voor de dorst ?
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 153 Man en vrouw in verzet niet
zwicht, lijfelijk met gelijke taal in
de daad tot hun moraal verplicht,
een geluid wat vleugels houdt.
de weg ontwaart, waar de vrije
woordvlinders zwerven om de
leugens te ontdekken, zichzelf en
niemand spaart om de hemel van
hun levensdrang te overtuigen.
In een ontmoeting met de waarheid,
start een begin…
Cursief ?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 145 Decennia lang al mijn
verwondering, ik las het
in jouw spiegelschrift,
onomwonden, gestreeld
door onvolkomenheid,
verbaasd over zoveel
wederkerigheid, gegrift
in een lichtschijn van het
schoonste vuur met de
liefdesmantel gedeeld.
Het sterven herkent
zich in de kleine dood
van afscheid, elk moment
van minnekozen verlegt
de schaduw…
Fleurige parasols
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 347 Kinderen uit het paradijs
planten hun kleurige parasols
in schaduwen van de regenbogen,
op het schoolplein van de dorpen
wordt de eindigheid door dans gewist,
gedenktekens van wanhoop en extase,
schittering in de ogen lekt door
scheuren van de dageraad.
Onder een gewelfde paraplu boren
duizend stemmen stille gaatjes
in de moezon…
Wederkerig lied ?
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 108 Door de boog van de schepping
aan te spannen sluist het beeld van
gisteren door het innerlijke oog.
Raak z’n pijl de roos van het licht
waar de schaduw van de tijd de
rug recht in zijn afgesloten kooi.
We zijn een theater van geluid,
souffleurs van een glorierijk verleden
meningen en stemmingen van het heden.
Publiek, de dichters op…