Netgedichten

netgedicht (nr. 48.526):

Appel voor de dorst ?

Man en vrouw in verzet niet
zwicht, lijfelijk met gelijke taal in
de daad tot hun moraal verplicht,
een geluid wat vleugels houdt.

de weg ontwaart, waar de vrije
woordvlinders zwerven om de
leugens te ontdekken, zichzelf en
niemand spaart om de hemel van
hun levensdrang te overtuigen.

In een ontmoeting met de waarheid,
start een begin of slotakkoord, daar
ontstaat geen verlies alleen gewin,
dwars door alle meningen waarmee
de geboorte grond werd geplaveid.

een inspanning van motivatie in het recht
met regels te getuigen, de keuze te zien en
te horen naar schoonheid te vertalen om de
appel van de toekomst niet te laten bederven.

Wat voor ieder gratis is daarvoor met bloed te betalen?