Alle inzendingen over maatschappij

Zie de wind op de golven fel blazend op de kust De kustlijn van ontzettend veel schuim voorzien met daarin verwrongen schatten van de zee door schepen gelost, gedumpt, maar bovenal verloren zijn eenlingen, zoals daar is die schoen versleten zool en zonder veters Wit van het zout; ietwat uitgeslagen helemaal niemand meer die hem past…

Zijn oorlog, strijd en ziekte extreme vormen van het weer ruzie en andere misverstanden allemaal vooropgezet of zijn wij als mensheid zelf in al ons doen en laten, zelf geheel verantwoordelijk voor de teloorgang van veel of misschien wel alles dat in al zijn gecompliceerdheid onze pet te boven gaat? >>> Wat is dan de reden van het…

Laat mij altijd overdonderen door de natuur en als ik dan dieper op haar inga kom ik tot de conclusie zij de zuivere ware liefde is de mensheid heeft dat ook: dezelfde eigenschappen ondanks veelzijdige gebreken hun wispelturigheid knipoogt in herkenning tussen hemel en aarde waaruit zij zijn ontstaan: maar er tollen altijd duivels…

een danspas en een grap zo maakt hij na begroetingsritueel zijn nonchalant entree ogen draaiend en een denkbeeldige vriendin in afscheid aaiend kiest hij een vriend als springplank voor zijn diepe duik in de aandacht fuik onnozel paraderend langs hun nieuwsgierigheid de laatste roddels strooiend wint zijn aanhoudendheid de kaarten…

Kruip door sluip door in Den Haag Centraal hier gedril daar geboor herken ik niets van wat ooit was Buiten gekomen word ik omringd door hoge gebouwen waardoor het in het niet vallen onontkoombaar lijkt Den Haag stad mijn stad met besmeurde skyline de vooruitgang wacht je op…

Gevoed door haat baadt hij zich een weg uit het struikgewas Het struikgewas des levens, donker als de nacht Takken en doorns op het pad van de dromen Achter hem een bewandeld pad Gemaakt door de droom van een enkeling Bewandeld door de volgeling Meegaan in een droom van de voorganger Het aanbod is verleidelijk door eenvoud Deze weg is hem…

Kaal en kil is het hier en stalen gezichten kijken mij aan. De straat is bijna leeg, ik zie verchroomde lichamen, omhulsels die glinsteren. Glazen ogen zonder uitdrukking in een blikken ritme gevangen. Hol klinkt elke beweging en ieder gebaar is bevroren. Terwijl de lippen vastgeklonken zijn op het glanzende metaal kan ik hun in beton…

vol verbazing hoor ik dingen hun verleidelijke liedjes zingen in kleur en boodschap raken zij bewust mijn geest en hart heb ze verwacht maar in ontwaken zou ik ze moeten haten zij spelen met mijn aandacht en begeren het onbewuste is niet te negeren verleid worden voelt fijn maar belanden in de valkuil van een ander doet echt…

Hoe diep is het Land gezonken Waar vaders zonen doden, Moeders waanzin omarmen En hartverscheurend treuren Om wie zij verloren en Andere moeders vaders Zoeken voor kinderen die Resteren - weggelopen mannen Op de vlucht voor hun verantwoordelijkheid, Die zij ter nauwernood Hebben weten af te weren…

Bij de grutter had je vroeger het zogenaamde snoepje van de week, al was boodschappen doen van niemand een echte hobby, deze winkel bezocht men als kind maar wat graag. Wanneer men tegenwoordig over het snoepje van de week spreekt, heeft het doorgaans een bepaalde kleur haar, een bepaald figuur een bepaald voorkomen kortom het snoepje van de week…

Eeuwen geleden is Het al dat je uit Ons woordenboek verdween - Samenleving, verouderd begrip Dat alleen nog in verhalen Uit de geschiedenis van Dit koude land opgeld doet, Begrippen die ooit van Waarde waren voor hen Die hier leefden, gingen Hand over hand verloren - En, mochten we je ooit nog tegenkomen, Dan hooguit als verzameling…

Vanuit de verte voelde ik de bries. Gaande weg bleek het gedraaid. Geen houvast van de frisse wind. Er is geen haan die daar naar kraait. Geen ochtendlicht aan de horizon. Geen wind die opnieuw door waait. Geen geur van gemalen koffiebonen. Er is geen haan die daar naar kraait. In de verte galmt opgewekt gezang. Voor groei van de zaad…

Vaak leef ik mijn leven zoals ik wil Maar luister nog teveel naar anderen dat pakt niet altijd goed uit dus wil ik dat maar al te graag veranderen. Sommige geven te vaak kritiek terwijl ze zelf van hun eigen leven een zootje maken Omdat ze hun eigen kast niet op weten te ruimen proberen ze het gevoel van anderen te raken. Ik wil me niet…

Mijn hart, de vervlogen dagen. M'n ogen, de vele vragen. De zee met zijn mysterie en de stad in nevel gehuld. Ademloos kijk ik naar haar. De vele gebeden, mijn weemoed, mijn verdriet. Een zeemanslied dat mij ontroert, het is het onkenbare dat mij voert naar een stille plek om deze weer te verlaten. Onzeker van top tot teen, maar…

BETREK MIJ ER NIET IN! Laat ieder zijn Eigen chaos maken Ieder naar zijn eigen zin, Laat hem die lak heeft aan zijn Familie, en lak aan zijn gezin, Zijn eigen gang maar gaan, Meedenken, meebepalen heeft Geen enkele zin - hij geeft Immers toch niet om zijn gezin, en, Alstublieft, betrek mij er niet in!…

Het is een hele stap van inspraak naar medezeggenschap. Zeggenschap is een vinger in de pap, komt vaak aan als een klap. Maar aan het delen van de macht wordt op voorhand niet gedacht.…

Vaak vragen we hoe het gaat en weten het antwoord al ze zeggen vaak prima doorvragen lijkt dan zo mal. Maar hoe vaak zeg je zelf niet ”prima’ terwijl je je rottig voelt maar je wilt er niemand mee lastig vallen want dat probleem is alleen voor jou bedoeld. Dus als je echt wilt weten hoe het met iemand gaat stel dan nog een paar vragen er…

Met zoveel narigheid in de krant op het nieuws, kleurt mijn papier zwart, is mijn inkt rood en mijn gemoed, slaat al mijn ideeën aan gort. Met branden daar, overstromingen overal, moordpartijen en overvallen, kinderen die de boel belazeren opnieuw examens moeten doen, met zoveel narigheid is mijn nieuws rood op zwart…

Oud zweet vermengt met kroepoek kinderstemmen vrolijke lach gestolen examens de vraag wat nu met I love U op haar arm in het groen gehuld telefoneert onophoudelijk een ander heeft 278 nummers in haar telefoon een accent ' waarbie men kieken geat' , vermengd met de emotieloze stem die iets roept over 'n te dure OV kaart…

Door hageljacht en wind, In de overgrote stad, Een lieflik bedelkind, Zong, 't oog van tranen nat... Haar lied voor 't beetje brood, Drong dwars door been en merg: Wie helpt haar uit de nood? Het is te zwak voor 't werk! Een rijke loopt voorbij, Misschien vol medelij? Een volksstroom rolt voorbij, Gevoelloos als de tij! Geen herte wordt…

Zo kom ik je tegen, Fietspadgebruiker - Helm gevuld met Leegte, donkere Glazen die de persoon Verbergen die je bent, Blik op oneindig, Het asfalt opeisend Zonder bel, maar met Dwingende lichaamstaal En af en toe een schreeuw Want jij, ja jij, voelt je De wielrenner van de eeuw…

Geen zijloket in het Het klooster meer nodig Geen vondelingenklep meer Noodzakelijk voor moeders In diepste geestelijke Nood, voortgejaagd Door verdriet dat Levenslang duren zal - Want de baby dump rijdt Hier gewoon voor me, Recht voor me op de A1 Vrachtwagen die van de Daken schreeuwt dat je Je baby bij hem wel altijd Mag…

Het is altijd fijn om de baas te zijn. Maar velen willen alleen de baas spelen, dat is niet zo fijn. Maar de basis is wie de baas is.…

Misschien is het maar goed, dat de waarheid is geschetst zo, dat dagen nachten worden terwijl diep in mij het leven dooft. Misschien is het maar goed, dat de waarheid is bepaald door hen, die beter weten, en treurnis met geluk vertalen. Misschien is het maar goed, hoewel het best vervelend is, dat alles wat ik meemaak, gewoon net de waarheid…

Scherpen messen snijden Door bot en vlees Struikelblokken die haar de weg versperren Indien mogelijk Al haar dromen vergruisd Ver van de mensen verwijderd De ochtend graaft een zonnige dag Ver van de leugen verwijderd In de toren zwijgen de klokken Tezamen met de gitaren "Besef dat wel," Deze intrige: "dit valse spel" Reeds…

Terwijl ik probeer Orde in de dagelijkse Chaos te scheppen, en Mijn gedachten tot rust Te manen staat daar Opeens een man van De gevestigde orde, Het openbaar gezag, En spreekt mij de Woorden toe die ik Versta als 'Wie mag u Wel zijn' - en terwijl Ik overduidelijk bezig Ben in het algemeen Maatschappelijk belang Voel…

Jullie doen niet écht je best. Eén welgemikte kogel van het dak, twee ballonnetjes met zenuwgas, drie gram C4 in de brievenbus, hoeveel moeite is dat helemaal? Ben ik niet zoals iedereen opblaasbaar tot een advertentie voor die heilige zaken van jullie? Mag ik niet even willekeurig worden afgeslacht als ieder ander? Laat ík soms geen ontroostbare…

Ballen hebben nooit de dokter zelf Beschermheer achter zich gelaten Op zoek naar jouw verarming In de Metropool voor verbittering Of dat toch probeert wat er ook gebeurt In elkaar en brengen, waar hij geen perspectief heeft Het wordt een oorlog, nu voor de hand De strakke hand, hij, de enige baas Dan wordt daar niemand beter van Zwakke plekken…

Een humanist is doordrongen van het feit Van eigen verantwoordelijkheid. Om een goed leven te kunnen leiden Hoef je geen geloof te belijden, Maar menselijke vrijheid en gelijkwaardigheid. Het goede leven Is dan iedereen gegeven.…

Noem me Anna en ik ben gewoon de buurvrouw die gelukkig zwaait als ze een taart bakt of de hond uitlaat. Je mag haar wel maar kent mij niet Ik ben het spook dat in je huiskamer de spulletjes verplaatst - het oog dat door de bolle lens je buurt bewaakt Je kent me niet Je noemt me Igor Ik woon drie straten verderop en rij altijd om zeven…