6254 resultaten.
Getijden
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen
182 uit de zee gekomen
aan land afgezet
je toen opgericht
vol met te vervullen dromen
voor een toekomst
met een nieuw vergezicht
toch altijd zal je gemoed
onderhevig zijn
aan dat van de zee
voel je heel ver weg
heel onbewust gedwee
nog steeds haar eb en vloed…
Avondwolk
poëzie
2.5 met 6 stemmen
1.822 Voor een heemling op van groen-blauwe zwaart’
Kwam ze opgelaaid uit een smeulende aard’;
Uit ijs-kil gestapelde horden,
Van bulten en bonken en borden,
Van vormsels, gekanteld als zerken,
Als schaliedaken van kerken,
Uit stroken, banden en dammen
Van muren, bedwingende vlammen.
Aan het loden gevang ontsneld zij is; gevleugeld,
Oer-oud gedierte…
De bosbruut
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen
190 Zij bracht de sigaret nog
eenmaal naar haar lippen
wierp toen achteloos
het smeulend stompje langs de weg
waar het wegsmolt in de mossen
alle bossen, geruisloos
gilden van getergdheid
gesmoord door het stuk vuil
dat weer verder liep…
zelfs op onbekende paden
gedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
1.366 zelfs op onbekende paden – hier vol vergeelde bladeren willekeurig
voor mij uitgespreid
zoek ik de weg naar het vertrouwde dat mij verbindt met een niet meer
in te halen tijd
het verbond van zomereik en winterlinde (wild het woud) vol oude
volksnamen als lichtminnend sterrenmuur in tuilen bloeiend hemelsleutels
boterbloem verguld
waar ik als…
Sneeuwklokjes en meer
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
275 Vorige week om deze tijd, sneeuw ijs en kou
een ritje leert:
een weekje later, wat graden verschil
en de kopjes van mooie tere bloempjes
steken boven de grond.
Hier en daar geel, wat paars met wit
iets verderop een heel veld geel
nee niet het gras maar bloempjes
een wereld van verschil
met toen!
De mensen ogen blij, blijer dan met de…
Ontluiken
netgedicht
4.0 met 4 stemmen
197 laat de lente ontluiken
opdat ik me kan verliezen
in de boezem van Moeder Natuur
mij te laven aan ongekende kleuren
geuren zullen verleiden
alleen nog omhoog te komen
om adem te halen voor heel even
lente overspoel mij…
Wintervogel
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
224 Vleugels over mij
Ik reik om ze te raken
Een vrijheid nabij.
Hoe een kokmeeuw met koptelefoon de
verschillende luchtlagen glad en strak strijkt van waar
vleugels rusten op zachte adem van een wind op hetzelfde moment
reflecteert het portret in gerimpeld water waar de golven ruisen in ontspanning.
Bovendien is het een knap staaltje zweefkunst…
alsof het water vuur is
gedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
1.386 alsof het water vuur is deze vroege voorjaarsdag
lichtzinnig de onwetende blik die in gestold rood alleen schoonheid herkent
uit granaten gestoomd trotyl – nog niet giftig ontvloeit het de bast van
zeedennen?
hier stroperig in de dorst van de sloot gesijpeld
en ijs geworden. zichtbaar. het vuil van vergissingen
zinkt weg na de dooi de diepte…
Sneeuw
poëzie
3.0 met 7 stemmen
3.775 Wat losse vlokjes vlos als duivedons,
Vol rust van dauwe en maanglans, dauweblank,
In veel blank wittig licht... al meer en meer...
Elk vlokje een vleugje rust uit Grote Rust;
Elk vlokje een vleugje glans uit Woon van Droom.
Stroom van wit licht nu... witte vleugeltjes,
Sneeuwdragertjes in haastig liefblij komen;
Alles gedempt, onwerklijk bij…
Natuur architectuur
netgedicht
4.0 met 24 stemmen
547 ik zag hoe jij het
landschap verstrooide
holle paden vervlakte
wegen ontplooide
je bracht rust in de
natuur architectuur
waar het evolutionaire
hart nog driftig klopte
juist een teveel aan
blad maakte brokken die
door de snelheid van leven
vergaten schoonheid te geven
waar rust de balans
had afgesteld trof
hart de mooiste jaren…
Sneeuwlandschap (tanka)
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
172 Amper kleurverschil
tussen hemel en aarde,
enkel gescheiden
door de zwarte weipalen
en het rag der boomkruinen.…
Winterochtend
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
193 Ik loop naar buiten en zie meteen
dat ik besta: mijn adem is een wolk.
De deur van de schuur snurkt nog
en mijn fiets heeft geen zin om mee
te gaan. Het wil sleept een beetje
en de ketting hoest, maar het moet.
School bestaat ook in de winter als
het guurt en de de dag lekker uitslaapt
onder een deken van nacht en mist.
en dauw…
Waanzinnig Winterweer geluk(t)
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
228 Eindelijk weer een waanzinnige winter
Een koude winter met sneeuw en ijs
Met heftige storm en sneeuwduinen
Maar ook met windstil en de zon
Ik warm me aan die hemelse bron
Ik kleed me wel op hevige vrieskou
Ik voel me zo prettig in m’n element
Door de elementen van die natuur
Beter dan welk medicijn dan ook
Gaat ver boven welke drugs voorhanden…
Portret van een vogel
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen
239 Vogel zit op tak
uitwisselen van een taal
streling voor het hart.
Wanneer uniek lichaam reist in hemelsblauw
waar hals uitgestrekt hangende poten krachtige vleugels
en zich met borst toeleggend lijnen en figuren tekenen om er even
tussenuit te trekken, glijden en zweven boven de mooie, veranderlijke aarde.
De landelijke omgeving met…
Sneeuwklokjes story(tanka)
hartenkreet
4.0 met 34 stemmen
539 net... witte vlokjes
met lief hangende kopjes,
lijken te schreeuwen
ons voetjes voelen klompjes
wel...laat het nu maar sneeuwen!…
Als je de tijd kunt laten gaan
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
175 Waar je rust beleeft
En de wereld van groen mag gedijen
Natuur je iets extra’s teruggeeft
Jezelf even van het dagelijkse kunt bevrijden
Waar je heerlijk jezelf kunt zijn
Het leven zich in andere banen laat dirigeren
Momenten maken de gedachten fijn
Als de beleving laat plezieren
Je voelt je er thuis
Weg van de buis
Het voorjaar al een…
sinds tijden kijk ik weer
gedicht
4.0 met 2 stemmen
1.680 sinds tijden kijk ik weer van dichtbij naar die zonderlinge maaksels:
de schorshuid diep gegroefd
ruwe gravure van
droog-ritsen wirwar-stroompjes doorsnijden winden zich
waarin kermesrood
een rondhangen
traag trekken
van vuurwantsengewemel
stamopwaarts
voortschuift
tastend
voelhoorns volgend
aldoor snijdende honger
drijft hen
van ver…
Vogels, moet je weten...
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen
218 het mooiste uit de lucht
in alle soorten en alle kleuren
zie ze loeren zie ze speuren
slaan alles gade, op hun vlucht.
wintertuintjes zullen bloeien
van sentiment, liefde en veel emotie
wat aanvoelt als verlichting, een devotie
geen iemand kan zich daarmee bemoeien.
Ja ,deze wonderen maken mensen blij
in een tijd van afstand... en eenzaam…
Uchtend
poëzie
3.0 met 11 stemmen
5.683 De mist, uit zilverpeerlen als geweven,
laat in de rozige uchtendschemering,
de helling langs der grauwe heuvelkling,
zijn golvend waas naar 't Westen toe verzweven.
Ter kimme heeft, uit donzen wemeling,
een rozewolk heur gouden wiek geheven.
Door 't dorre hout, waarin de druplen beven,
schiet de eerste schicht zijn schelle schittering.…
Dag
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
215 Als goud het groen zacht raakt,
zich plooit en vlijt,
haar teder streelt
en liefjes kust,
daar aan de einder,
de verste verte,
waar je je ogen
lichtjes knijpen moet,
daar waar het blauw troebelt
in roze avondrood,
wordt de dag
in slaap gesust…
Sneeuw
netgedicht
5.0 met 3 stemmen
237 Van achter het raam
zie ik de sneeuw
mijn kleine wereld verruimen.
De stilte groeit mee,
ook in mij.
Al lang geen kinderen meer
die opgewonden gillen
of per se naar buiten willen.
Ik blijf dus maar staan
om van achter het raam
intens te kijken
naar het geluidloze wit.
Alles lijkt zo perfect.
Mijn vrouw vraagt,
licht verwijtend…
Puur genot
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
192 Het blijft uniek, zo ongeëvenaard.....
De band van een ruiter
met zijn paard.
Natuurlijk maakte de zon
het met haar prachtige stralen
nog mooier.
Er waaide een bijzonder
koude wind, maar het was
wel schitterend.
Een kitesurfer durfde het
aan om over de hoge
golven mooie sprongen
te maken.
Het is prachtig, hoe de zee
ademt…
solus
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
188 ik val als een blok
voor de afgelegen
Rockall rots in de
Atlantische Oceaan
solitaire granieten
top van een
gedoofde vulkaan
rots van stavast
rots in de branding
als opgezweepte
golven in de storm
haar overspoelen
de hebzucht zwemt
krioelend onder haar
het laat haar koud ze
blijft wat ze altijd was:
Rockall rots
niemandsland…
lelie
gedicht
4.0 met 1 stemmen
1.592 voordat u achteloos voorbij loopt
ik verkoop bloemen iedere avond, iedere avond onder een lantaarn
soms vind ik er zomaar iets, een hond aan een riem,
van goud een kleine olifant, een blad dat glanst, houdt u van bloemen?
soms werpen ze een kus, soms stokken of grappen
dat ik me mooier moet maken
tegenwoordig verschijn ik in een lange zwarte…
De Kust
poëzie
3.8 met 8 stemmen
1.621 Eens, op hun tocht vanuit het Oosten,
kwamen de mensen bij de kust
en dronken, als om zich te troosten,
de ogen zich vol aan ruimte en rust.https://www.nederlands.nl/
Over het golvende gewemel
ontwaarden zij de einder, strak
en vast onder de klare hemel
als onder een metalen dak.
En bij die verte, voor hun schreden
onoverzienbaar uitgespreid…
We Gaan Ervoor
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
184 nog even en de sneeuwklokjes
luiden zoals gewoonlijk
weer veel te vroeg
de voorjaarsbel
en stil luisteren we
samen naar de fluisterende vinken
en de dag eigent zich steeds meer licht
het lukt haar wonderwel
en ik zie je ogen volop blinken
een lach op je gezicht
je wil met mij het jaar weer door
als slangen gehuld in nieuw vel
yes!…
bast
gedicht
4.0 met 1 stemmen
1.387 het zwarte oog. het gelig wit
van levend bot zwaait heen en weer
van zeldzaamheid zich niet bewust en slechts
zichzelf terwijl het lobbert door mist en dras
drukt natte, malse snoet in gras. waar het ook tast
daar vind het kruiden, groene scheuten. richt zich op
verrast tot aan de punten van het jong gewei
het gelig wit van levend bot zwaait…
Sedep Malem (Geurig in de nacht)
poëzie
3.8 met 12 stemmen
2.111 De dessa slaapt. De vuren zijn gedoofd.
Nog hangt een zweem van rook onder de bomen.
Ik heb vandaag in het geluk geloofd.
Hoe moeizaam sterft het hart toch aan zijn dromen.
De weg is stil. De donkre tamarinden
Buigen een koepel in de zoele nacht.
Hier kan verlangen slechts verlangen vinden:
Een…
Ochtendzang
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
268 Vogelzang rondom
In dichterlijke vrijheid
Dag opent deuren.
Hoe verrassend het is om te ontwaken
met een live optreden en rijk repertoire in vogelzang
vroeg in de morgen waarin ieder van hen voorbeeldig en vermakelijk
poëzie performt in verschillende klanken en kleuren van waar einde nog niet is gekend.
Bij het aanbreken van de dag…
Oh, wat hou ik van hout!
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
202 Ik hou van hout
ik hou zo van hout
oh wat hou ik van hout
oh wat ruikt hout lekker
oh wat brandt hout lekker
zelfs hou ik van de verrottingsgeur van hout
en heb de visuele schoonheid ontdekt
van de bruine kleurscharkeringen als de zon
haar licht laat schijnen op de kale boomstammen
en takken in de winter
dan laat ook het klevende mos…