3623 resultaten.
Blaaskaak blaast af
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 137 ‘k Bedenk, er vallen toch geen doden zeg?’
‘Jazeker Boss, we zijn al onderweg.
Zo’n 150, ’t is toch niet bezwaarlijk?’
’t Is disproportioneel, zei baas der bazen
Toen heeft die blaaskaak ’t zaakje afgeblazen…
Capitolist
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 35 De Muur heeft hij zien komen
en zien vallen
Was met z'n opa naar Berlijn gegaan
Zag JFK als 'ein Berliner' staan
Een president die Vrijheid zocht
voor allen
't Charisma van dat USA-idool
Ontbeert hem, met zijn 'mars' naar 't Capitool…
Gemeenschap voor Kolen en Staal
snelsonnet
2.0 met 6 stemmen 182 En komt het land daarna nóg niet bij zinnen,
Dan vallen Duitse troepen Polen binnen.…
wat zeggie?
snelsonnet
4.0 met 16 stemmen 167 die woorden vallen in een diep ravijn
Oostinje? ben je nimmer-nooit geweest
Oostindisch doof schijn jíj voor hen het meest…
De verganklijkheid
poëzie
4.0 met 2 stemmen 939 Het boompje laat zijn blaadjes vallen,
Aan 't Einde van de zoete tijd,
Gedurig enige van allen,
Zo raakt hij ook het laatste kwijt.
Dat doet verhevene gedachten,
(Terwijl haar naaste daalt in 't graf)
Ook deze zelve gang verwachten,
Want Adams blaad'ren vallen af.…
In de puntjes
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 645 Soms vallen hele stukken weg uit verzen,
soms zijn het een paar letters hi.. en da..
die puntje puntje pijnigen je hersens,
totdat je zoekend zoekend vindend vindt,
verdubbelt wat je ooit eens had als kind
en schrijft de ware poëzie
hihi dada…
de stilte van tranen...
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 872 in de stilte van dromen
fluister ik jouw naam
misschien kon jij het horen
als het vallen van een traan
die in zachtheid is verweven
tot een parel van verdriet
waar de stilte uit verdwenen
toen mijn hart verliet
als geschreeuw in de nacht
in doorbroken gefluister
laat de liefde van die tranen
mijn verdriet zijn
in het duister…
angst voor het onbekende
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.410 angst vreet de appels
uit de kruinen van mijn dag
mijn nekharen overeind hijgend
en wolken volgen zijn hand
ze leggen zich vlokkend neder
op de vensterbank van mijn ogen
het onbekende staart me
recht in het verbleekte gezicht
zijn ogen zijn zo donker
dat ik niets kan dan tasten
en mijn gedachten vallen
in een heelal van een…
Het spoor bijster
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 846 In het water vallen, als een
aardigheidje niet overkomt
zoals het bedoeld was.
Troebel vooruitzicht, wanneer
de toekomst er niet rooskleurig
uitziet.
Maar als je rózen, lángs de
spoorlaan, vanuit je bóótje
plukken kunt, zal de rest je
toch een wórst zijn?!…
met de ogen van een kind..
hartenkreet
3.0 met 22 stemmen 2.213 Vallen en weer opstaan,
Huilen en direct een lach,
Ruzie maken en weer spelen,
Vrolijk opstaan elke dag..
Rugtas op en weer naar school toe,
Lekker rennen op het plein,
dan weer werken en veel lachen,
je lijkt zo groot, maar bent zo klein..…
Adam
gedicht
3.0 met 27 stemmen 12.607 Zestien is een worggreep
naar de engel, de verrukking
van het vallen
vader van de wens
en altijd zonder toekomst -
droomdaad, vadermoord.
------------------------------------------
Uit: 'YELLe!', 2002…
traanklank
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 1.599 jouw stem te horen in Berlijn
kwam als een schok
verdween, was slechts de radio
die sprak met een Keuls accent
zo lijkend op dat van jou
voelde jouw vinger op mijn wang
verglijden, vallen op de grond
als een druppel regen
dichtbij de Kurfürstendamm
tussen de tegels verdwijnen…
Je laatste tranen
hartenkreet
4.0 met 19 stemmen 4.435 Vul mijn handen
met je pijn,
laat je laatste tranen
vallen en spreidt
ze over mij.
Kies mijn handen
om te bewonen,
leg ze stil in mijn schoot,
laat ze niet meer beven,
ontvouwd maar zo beroofd.
Groei in mijn handen
om te reiken
naar gedroomd geluk,
word opnieuw geboren
onbeschaduwd en beschut.…
Weer
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 495 wolken
drijven
steeds dichter
naar elkaar
de lucht
wordt donker
de eerste druppels
vallen
dan
een flits
met
een donder erachteraan
harder
steeds harder
gaat het
regenen
harder
steeds harder
gaat het
onweren
totdat
de zon
weer
tevoorschijn komt…
vogelgriep bedreigt WK-voetbal
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 431 de vogelgriep bedreigt zelfs het WK
het virus valt in Duitsland niet te stoppen
supporters zijn als kippen zonder koppen
en vallen aan het front in ongena
de Schwalbe kan besmetting niet vermijden
de adelaar bezwijkt na hevig lijden
------------------------------------------------
In Duitsland is men bang dat de vogelgriep een bedreiging…
vallende ster
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 1.558 Vallende ster
Het Katwijks strand met al zijn sterren
Heeft boven en hier benee zijn licht
Wellicht dat eens een ster zal vallen
Wegdrijvend in de zee zo uit gezicht
En als ik meedroom met wie is gevallen
Dan valt het leven plots niet zo meer mee
Heden zijn levensvlam gedoofd
Morgen kan ook mij dat treffen
En ik ben zelfs nog nooit…
zeehonden
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 967 Ergens blaft een dove hond
Schuld en dank
vallen weg
in dat beeld.
Het had niet veel gescheeld
of ik was er niet geweest
de waanzin van die willekeur
troost het allermeest…
Ik was een mens
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 323 mijn botten kraken
onder het verraad
van je melaatsheid
en ergens in
een leeg vertrek
vind ik terug
wat er van mij
nog rest
je zag me groot
enkel om je eigen
verlangen
te laten vallen
op mijn huid
en ik weet
dat in jouw wisselzang
je slechts rugdekking gaf
omwille van
je eigen
afgestompte ledematen…
Kristallisatie
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 404 het is maar een kleine ijskristal
gevormd door afstand te nemen van
meer dan pilaren konden dragen
sterk en vastberaden
bereid om wat te smelten
maar niet meer tot een plas
de kristallen om haar heen
bewaken de oplossing
gerijpt door ondervinding
haar druppels vallen ’s nachts
onzichtbaar voor de vrieskou
en sterven een warme dood…
Op een wieg
poëzie
3.0 met 11 stemmen 1.955 Wij woelen zonder end voor kinderen en erven,
En 't gaat ons in 't gewoel, gelijk 't gewiegde kind:
Wij woelen ons in slaap door allerlei bewind,
En vallen moe daarheen, met d' ogen toe, en sterven.
----------------------------------------------------
bewind - bewegingen, beslommeringen…
Het doen van vogels!
hartenkreet
4.0 met 20 stemmen 690 Die letten niet op
waar ze het laten vallen.
Rondom mij is het terras
helemaal besmeurd!
De flatten lopen
tot in de getallen!…
Nooit meer thuis
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 1.013 het vergeten knaagt een leegte
waarin angst je adem neemt
bevreesd doorzoek je volle laden
haal je oude feiten op
die keer op keer
terug in diepe gaten vallen
nog even en je huis bevreemdt
ben jij voorgoed ontheemd
het ergste is
dat je het weet…
Eenvoud
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 640 Vaak gaat het om de simpele gebaren
het schillen van de aardappels en de dikte
van de schillen in het kritisch oog van een moeder
die het, omdat ze ouder is altijd beter weet
De spetters die je maakte bij het laten vallen
in de met water gevulde, grote, zwarte pan
waarin het heelal zou kunnen passen
omdat er zoveel ruimte in het niets is…
Een brief
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 556 Een brief
Die ik lees,
Een brief
Die ik wil
Verscheuren,
Zoals het mij verscheurt,
Een brief
Nat van wind
En van regen,
Maar vooral van mijn tranen,
Ze vallen op mijn schoot
Met de snippers
Van de brief,
Die brief,
Waarin beschreven wordt,
Wat er is gebeurd
Met jou,
Mijn liefste,
Hoe je bent gegaan
Naar een plek
Waar ik nog niet…
Koude winternachten
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 79 Uit de stille brief
die je me stuurde
vallen eenzame letters
in somber duisteren
krijgt jouw fluisteren
een onbestemde klank
in koude winternachten
vriest de liefde aan het hart
door waanzinnig verlangen
nu ik je steeds vaker niet begrijp
is dreigende leegte onberekenbaar
aan vergankelijkheid onderhevig.…
Verwaaid
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 147 als zand in de wind ben ik
hoog opstuivend met het schuim
van de zee bij volle maan
ik dwarrel in het rond
tot aan de luchtgevulde wolken
onbewust van tijd
ongekend de vrees voor vallen
ik buitel en draai
zweef als een korrel door de lucht
zie jou beneden als een obelisk
die niet als zand verwaaide…
Scherven
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 387 Ze als scherven op de grond vallen
dan voel ik mijn tranen komen.
Stromen langs mijn wangen
besproeien de scherven op de grond.
Waarom schrijf ik nog jouw naam.
op mijn beslagen ramen.
Omdat ik blijf hopen dat de scherven
drogen en we ze weer kunnen lijmen.…
schaduwliefde
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 246 schaduw ik heb je lief
waarin woorden ons leren
te houden van tegenwind
waarin goedheid ons omarmt
in het liefelijke van geest
schuif sluiers maar aan de kant
en voel het onzichtbare
in een klankrijk fluisteren
in de ruimte waar jij bent
en ik…
samen geworteld
om nooit meer uit elkaar te vallen…
Hoe het begon...
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 376 Een boom zijn bladeren
Wiegen zachtjes heen en weer
Totdat zij vallen
Op de aarde neer.
Een vogel zijn wijs
Klinkt op iedere zomermorgen
Totdat zij vliegen
In een gebied zonder zorgen.
Een prille liefde
Die begint op een mooie lentedag
Blijft maar groeien
Bij iedere glimlach.…
revolutie, revolutie, revolutionairen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 121 revolutionairen van de jaren zestig
rijden nu op elektrische fietsen
bij voorkeur grijs van kleur
hebben een lelijke grijze vrouw
die ook elektrisch fietst
ergeren zich aan bladeren
die van bomen vallen
aan hondenpoepjes
kijken rijdende rechter
zijn eigenlijk al dood.
Martin Wings
zie ook: www.martinwings.nl…