25247 resultaten.
mijnwerker
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 436 mijn zweet is verzuurd
mijn longen zijn zwart
de pijnen verdrongen
de jeugd uit mijn hart
de angsten doorstaan
al het vuil dat ik vrat
hervormde tot licht
en tot hoop die ik had
want eens zou ik gaan
uit de gangen van zweet
naar een beter bestaan
dat mij dromen deed
en toen ik gegaan ben
een tijdlang vergat
aan het donker alleen…
Nachtspoor
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 637 Nu spoor ik tussen grind en grond
waar weg de nacht inboort
en luister langs het talud
de glooiing van de einderstond, zo
verkennen we het verstomde leven
als een lange reis richting horizon
verdwijn in het gras, klaprozen
verstilde klokjes in de verte
en soms een veertje
eenzaam dwalend langs
het silhouet van de statige wachters.…
Denken
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 632 Grijs
denken
aan het water
en wilgen treuren
geel
De verre wind
vangt
hoge toppen
Voeten
pletten
eikenfruit
Het lage licht
grijpt
met tentakels
spinnemaaksels
vast
Het dorre
notenbomenblad
kwispelt
en overstemt
steeds meer
de mijmeringen
in m’n hoofd
van zomeravond-
zijn
De herfst
zit in de lucht
en loutert
zwoel…
Punctueel
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 894 als taal vergeet ik
niet de letters te poetsen
om stof te verdwijnen
alle hoekjes
vinden klaarte
in de nabijheid
van hun blad
zo punten we
de binnenkant met zorg
niet vanwege de zichtbaarheid
maar
om de kern te lezen…
Vooruit
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 588 Zingende pas
met regen in de rug
drinkt het licht
het grijze weg
Sla met lach
een nieuwe morgen
weet van nu
het geluk is mee
Elke stap vooruit
schrijft moed
de mooiste kleuren
in woord en daad…
Snijdend commentaar
snelsonnet
3.0 met 29 stemmen 2.252 Er komt geen wet die u of mij verbiedt
Om jongetjes hardhandig te besnijden,
Maar als je omgekeerd in jonge meiden
Het rituele mes zet, mag dat niet.
Want meisjes, zo is Donner zijn idee,
Die hebben van nature al een snee.…
Loop heen!
snelsonnet
3.0 met 42 stemmen 2.853 Hij liep, zo vond ik, vroeger nogal vreemd
En omdat hij nu weer moet leren lopen
Is het voor Balkenende maar te hopen
Dat hij verrassend nieuwe stappen neemt
En zeker dat men hem ervoor behoedt
Dat hij weer voortgaat op de oude voet.…
Oktober 1
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 589 Oktober tovert in de bomen,
strooit gouden zonlicht op het plein
waar kinderen druk bezig zijn
de tijd te vullen met hun dromen.
Oktober, en het deert hen niet
dat weer de zomer is vervlogen,
gaaf is hun spel en ingetogen.
Geen kind wat reeds de winter ziet.
Het valend blad, het valt nog niet
en donkergroen het gras na regen.
De avond…
Kinderleed
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.153 Nee mam
Ik ga niet
Slaan maar steken
De vierkanten
Bovenop
Scherp haaks afsnijden
Kantelen
Pappen en nathouden
De gracht
Diep uitgraven
Zorgen
Voor genoeg water
En om die rotjongen
Van de overkant
Die al zo vaak
Mijn droomkasteel
Vertrapte…
Haiku
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 545 Traag dwarrelt een blad
en valt in een tuin van herfst
die zich bruin schildert.…
Het einde
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 495 Oh,
dat zou het einde zijn!
mezelf uittrekken
even
ophangen
aan een haakje
de rest
de rest
laten..
maar ja,
dat zou het einde zijn!…
Ansichtkaart
snelsonnet
3.0 met 11 stemmen 1.358 Wij maken onderweg op onze route
Herhaaldelijk een leuke tussenstop
En trekken daarna heel gezellig op
Met mensen die ook naar het Zuiden moeten.
Dus doe ik in ons huisje op vier wielen
U opgewekt de groeten uit de file.…
Stroom der vergetelheid
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 800 Ze legt haar ontplooide stem
voor haar voeten, breekt de spiegel
in het hart en zwijgt.
Golven wuiven ijskoud diepte
onder het gladde oppervlak
waar stilte vergetelheid verdrinkt.
Zo gaat ze mee
in een eindeloze beweging
over en weer
naar een vage einder
en terug.…
TRADITIE
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 627 was het leven zoveel anders
van farao's en keizers?
ze kenden alle druiven
het zoet, het zuur
de zonnewijzers
en wijn die vreugde bood
de dood was ook voor hen het einde
o, dat we kijken konden
hoe ze zich aan voedsel laven
het vlees van botten kluiven
hun bekers reiken
aan hun slaven
het vet nog langs hun monden
ze zijn als verre vrienden…
Timbre van begeerte
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 513 We willen de gratie beheersen
van de ballerina in het meer
van de nacht duiken en
met ogen dicht de maan beklimmen.
We willen meedeinen
met de lakens in de wind
om te verdwijnen als het stof
dat schittert in het licht.
We willen de verbeelding bezingen
en ontwaken op de tonen van
de regen geurend onder bomen
liggen tot de aarde naar…
bij een foto
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 557 als een innige omarming
zo liefkoost tijd de vooruitgang
jaren groei verbond natuur
met wat de mens bedacht
tot een harmonisch samengaan
zelfs daar waar je het niet verwacht…
Actie!
snelsonnet
2.0 met 19 stemmen 2.155 Omdat er bij het spoor weer werd gestaakt,
Dit keer om tegen Zalm een vuist te maken,
Moest ik weer huiswaarts onverrichter zake;
Dus heeft die vuist niet hem, maar mij geraakt.
En toen heb ik ook maar uit onbehagen
Met Zalms beleid mijn eigen vrouw geslagen.…
No claim
snelsonnet
3.0 met 49 stemmen 2.486 Ik voelde me al lange tijd niet goed
En daar mijn huisarts mij niet kon genezen
Heeft hij me naar een specialist verwezen.
Ik weigerde, maar hij sprak boos: "Je moet!"
Toen zei ik, al een beetje opgefokter:
"Dat kunt u nu wel zeggen, maar wie dokt er?"…
Dagtrip
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 383 Vandaag gaan zij een dagtrip maken,
als lang geleden met de bus,
maar aan de afvaart staat geen moeder,
geen liefdevolle afscheidskus.
Zij hebben proviand voor dagen
en haarlak in hun oude tas.
Een plastic netje voor de regen.
De dag wordt weer als vroeger was.
Zij zingen van een oud plezier
en zeggen met hun droge lippen:
'de dag zal…
Nagalm
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 4.283 de ochtend geurde naar gevallen regen
ik had het achterraam wijd open staan
en koesterde mij even in de waan
dat zelfs de merels om mijn weggaan zwegen
de woning was mij jaren zeer genegen
ze bood mij warmte en bescherming aan
nu heeft zij zich gekwetst van mij ontdaan
het stroomde mij vanuit de kamers tegen
ik sluit het raam voor nieuwe…
Onverbloemd
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 1.242 Wil ze drijven
in haar eigen bloemenbed
het groene haar
de rooskleurige sprekende ogen
wil ze drinken
onder dauw van meidoorn
licht als lucht
wolkendromen verzinnen
wil ze liefde zingen
in haar eindeloze land
windzinderend aanschouwen
de heldere blauwe lach
eenvoudig als ze
aangereikt
gewoon leven
in een uitgestrekte hand…
En verre tochten...
poëzie
3.0 met 18 stemmen 1.590 En verre tochten gaan en zullen gaan...
en schepen varen heen en zullen varen...
en ogen staren na en zullen staren...
't slaat wild, mijn harte, en wilder zal het slaan!...
Geen woud, doorkruist van wegel, baan en laan,
- een oerwoud!... Ach! een droom, die op kan klaren,
en is geen droom; vervulde wensen baren
steeds nieuwe wens, en 't…
VAST
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.438 Je was er ineens
en niet tot mijn ongenoegen.
De vleugels die jij gaf
werden mijn ogen.
Vloeibare verliefdheid
doorsijpelt het al,
er is niets meer verborgen.
Ik ben wie ik ben.
En ach, die scheuren door
beweging – Roering
in de diepten van je vezels.
En de mijne natuurlijk –
sluiten zich keer op keer.
"Net marmer" zei je,
"Aderen…
Carrousel
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.588 voorzichtig
tasten handjes
in de rondte
kleine vingers
die naar alle
dingen graaien
kruipen lachen
rollen
stiekem lachen
met een duimpje op
en in
de kamer
is de wereld
een draaimolen
van avontuur…
Voor het Vaderland
poëzie
4.0 met 10 stemmen 2.071 Wij zijn gedaald, het licht af, naar beneden,
Onder de gronden; tot het klein geboeft' -
Dat, om te leven, vijanden behoeft;
Van hen te leren - zijn wij afgegleden.
Wij hebben onze broeders tot vijanden
En onze moeder tot slavin gemaakt;
Het kostbaar zoete leven aan te randen,
Gedijde onze ziel en heeft gesmaakt.
Wij hebben huis en hof…
AAN ENE ONBEKENDE
poëzie
3.0 met 11 stemmen 1.655 'k Liet door de schouwburg onbestemd mijn blikken waren
terwijl ginds de opera wegschemerde in de vert'.
Bewustloos scheen mijn geest en 't bleef koud om 't hert.
Dan kwaamt ge - een lichtglans - voor mijn dolend oog gevaren.
En eensklaps trilde een wonder zingen op de snaren,
een lang vermiste toon, die me optilde uit de smert,
muziek, die…
Harts tocht
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 1.510 hoe je vluchtig aandacht blaast
in wolkjes kou en de
verwarming onzichtbaar
in het nauw
leg je mijn adem stil
ik ril
tussen deze vier muren
weeg de stilte
en tel nog maar eens
je lach echoot door ’t gebouw
en ik
warm twee handen
aan mijn hart…
De dikke en de dunne
snelsonnet
3.0 met 29 stemmen 2.839 Veel Groningers, zo las ik, zijn te dik.
Dat komt misschien wel door de aardgasbaten
Waar zij natuurlijk te royaal van aten
En zo werd het hier toch nog dikke mik.
Terwijl na sluiting van de laatste mijn
De Limburgers juist uitgemergeld zijn.…
Natuurgeweld
snelsonnet
3.0 met 35 stemmen 2.766 De kranten staan hier alle dagen vol
Met nieuws over cyclonen en orkanen
Die zich een weg over de wereld banen -
En steeds eist de natuur een zware tol.
Maar in ons land krijgt men het al te kwaad
Wanneer de buurman weer een windje laat.…
Herboren schepping
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 556 Vanuit zijn holte echoën
zijn bestaanswoorden
door feeërieke flarden mist.
Droomvogels delen
hun fluisteringen
in zijn kale kruin
en zingen de eenzaamheid
voorbij.
In hem vormt zich een zuivere melodie
wanneer zijn schaduw verdrinkt
in plasjes vloeibaar goud.…