Alle inzendingen over emoties

Dit is mijn eigen route Ik wilde jou ontmoeten Al besefte ik meteen Deze weg loop ik alleen Soms eenzaam waar ik sta Langs de weg die ik nu ga Maar ik breek en vecht me vrij Want deze route is van mij Wat ik zoek kan ik niet vinden Niet in liefde niet in vrienden Niet in wie of wat ik ken Wat ik zoek is wie ik ben…

Zet mijn mond weer in glimlachstand zorg dat ik huppel over het strand help mijn fantasie weer overeind laat de zon schijnen als ie niet schijnt Ik bewaar je in de originele verpakking, en verlang naar je bijzondere werking nu ik je na wat voedsel met water innam. Dank je wel Seroxat twintig milligram.…

Niets is meer hetzelfde niets meer zoals toen ook al weet je dat het mooi was je kunt het toch nooit overdoen. Je ziet weer hoe je danste en huppelde aan de hand van je ouders hoe je moeder liedjes voor je zong, en hoe je zat op je vader zijn schouders. Hoe je samen "mens erger je niet" speelde en ze jou altijd lieten winnen en dat je…

De rust op zondag in de stad Is een weldaad voor het oog Zo kuierend door mijn stad Kijk ik naar mooie panden Statig hoog de herenhuizen Ontdek de lijnen en de bogen De zware deuren en hun oude taal Aan de singels en de grachten Hun tuinen en de lanen breed De hofjes die de stad herbergt Waar ik mij in een sprookje waan Een wereld…

De ijzige wind blaast door me heen Straatstenen lijken aan mijn schoenen te kleven Lieveling ik ben bevroren van onzekerheid Je antwoord ligt ergens op de wind Ergens onbekend Toch neem ik deze weg Die geen einde weerspiegeld De onzekere splitsingen neem ik Als en kleine jongen op zoek naar zijn thuis Maar de keren die ik jou passeer…

Dank je zei ik slaperig We staarden elkaar aan Waarom heb je die nu nodig... Ze trok een raar gezicht. Slimme ogen keken me strak aan Als je dat liever hebt... Ik probeerde luchtig te klinken We bespraken de slechte film.…

in mij smelt de sneeuw en breekt het ijs de wind verjaagt de koude drukte iets van lachen of van snikken is te horen het vallen van een steen…

Klank blik Woord dood Lachen om angst Leven om Help.…

Wat heb ik nog te doen als alles zinloos is zonder jou Wat heb ik nog te zeggen als woorden verdwijnen in het niets Wat heb ik nog te hopen als liefde mijn wereld blijft vernielen...…

ik zag je net een ogenblik de lach voor mij een zwaai naar jou een draai die werkelijkheid de rug toekeerde een tedere aai ik streelde je was bij je in gedachten en voelde dat wat jij van me verwachtte er was geen tijd of andere mogelijkheid ik moest duiken in je lach je ogen zwommen zacht…

Neem mijn gewonde hart mee fluister zandkorrels zachtjes in mijn lange blonde haren en proef het leven in verwoestende golven, die koppen tegen de wind in naar het duister als deze nacht voorbij is wandel ik door de duinen naar het licht en wacht daar op de zon die mij roept en samen met haar ga ik op in vergetelheid, geen zandkorrel…

De nacht; haar dromen schenken klare wijn in eetpapieren bekertjes. Langs die meteoren, op een zoethouteren kruk zit ze in een wei van sterren de koeienweg te melken ergens in het eindeloze loopt de planeet een blauwtje…

Voorzichtigheid is overleden voortijdig ten grave gedragen de porseleinkast blijft onverwacht verweesd achter Voorzichtigheid opzettelijk misleid in het holst van de nacht uitgegleden op het flinterdunne ijs van de gracht het hek van de dam de geest uit de fles de kou niet van de lucht aansporend tot risico’s: zelfbeheersing vliegt…

De laatste tijd ben ik erg depressief, heb geen energie meer om te leven. Alles wat ik wil is grotendeels mislukt, of moest door omstandigheden opgeven. Ik weet niet waar het fout is gegaan, mijn relaties liepen stuk en was dan weer alleen. Ik dacht altijd dat vrienden je zouden helpen, maar had zelfs toen niemand om me heen. Wat is dan…

Het is twee uur 's nachts en donker hier ik slenter langs de ruiten er staat nog één meisje van plezier ze is jong en ze kijkt guitig ik loop vlug verder want ik weet zoiets kan nooit lang duren lig je in bed je kop vol zweet... God, wat is de liefde duur he ik ben geen jongen van fatsoen ik heb een sociale kater ik ben dronken van…

Een omhelzing brak mijn glas, mijn glazen omhulsel gebroken. Mij ooit beschermend tegen mijn gevoelens. De splinters steken. Voel alle gevoelens tegelijkertijd. Alles wil eruit. Angst voor de volgende omhelzing, eigenlijk ook een verlangen.…

Nu ik kwaad ben wil ik zout in je wonden slaan, je kwetsen, je liefde wegketsen, vermorzelen, vertrappelen, vermoorden, dan wil ik de pijn die ik voel naar jou smijten. Alleen komt het nooit zover. Enkel de elegante aanloop.…

Soms als emoties je plotseling overstromen Dat al wat mooi was blijkt te zijn geweest Vlucht je ver weg in onverhoopte dromen Want wat je daar terugvind hoopte je het meest…

Dit gevoel is een blokkade op alles wat ik zou willen mijn hart schreeuwt genade ik zit hier gewoon te trillen Jouw verschijning is weer hier jij bent overal waar ik nu kijk maar jij hebt een ander in het vizier iemand waar ik niet eens op lijk Striemend voelt deze kwelling omdat het niet zo mag zijn mijn gevoel in de versnelling maar…

Vaak ontmoet ik jou in de streling van een lentebries die mijn wang beroert mijn hart wat warmte geeft mijn gedachten die naar jou toe zweven en jouw antenne raken, keren terug met een innige verbinding die geen woorden hoeft. Een warm gevoel dringt door mijn huid kruipt in mijn aders en stroomt met het bloed naar mijn hart dat zingen…

We kijken al een beetje terug op het jaar dat bijna voorbij is we zagen vreugde en verdriet en voelen ook een groot gemis. We moesten dierbaren laten gaan maar zagen ook nieuw leven de een kreeg het wat beter de ander was minder gegeven. De oorlogen woeden nog steeds ziektes worden niet uitgeroeid de honger beheerst nog de wereld en het…

Losjes ligt de paarse schelp in haar hand de schoonheid verbaast hen beiden even zijn vingers niet meer gevlochten maar gedachten verweven in verleden zoveel mijlen overspoeld door vloed en verlaten door eb, terwijl monden alles deden om scherven te vermijden werden zachte lippen getekend door het brakke zout der aarde Gepekelde tranen…

Ik hou van het leven zolang ik leef Ik adoreer mensen met passie en trouw Ik hoop op de droom die ik beleef Maar ik haat het gevoel van verlangen naar jou...…

Ik voel je niet in eenzaamheid zie slechts de lege plek en op de witte vloer een felle rode vlek ik hield je niet in eenzaamheid dacht een dipje in het klein hoe kon ik weten dat dat moord zou zijn…

Langzaam Druk ik Op delete en verwijder Alles Wat verleden Tijd is Het heden Doet me denken aan alles gepasseerd denken doet pijn Stop ermee Maar Automatisch Worden die Gedachten Men hoofd Ingezogen. Misschien Houdt Het allemaal Morgen op. Moet ik Dan blij zijn? Alles Gedaan, Allemaal Voor niets ……

Honderden lichtjes, stralen in pracht, een dozijn kaarsjes, verlichten de nacht. Muziek klinkt zachtjes, stemmen klinken, een speech, een toast, waar we op drinken. Mijn blik dwaalt door de kamer, geniet van de warme sfeer, mijn ogen rusten op de eettafel, ik sla mijn ogen neer. Niet kijken naar die ene stoel, mijn hart vervuld van…

je zond me een stralende zomer die werd zo - doordat ik dat las - maar nu is het herfst, verre dromer je liefs ligt verregend in de plas dus mocht er wat warms overblijven in dit drassige donkere tij aarzel dan niet dat te schrijven drijf je zin met de warmte naar mij en vlot - door je zinnen gedreven - zend ik, uit het meer voor…

In mijn ogen zit de zee gevangen een blinkend blauwe diepte geteisterd door zoete eb en een zilte vloed die onverstoorbaar woedend woedt voor vrijheid…

Hoeveel bedrog kan een mens velen in een wereld vol zwart en wit waar niemand verdriet wil delen maar vol zelfmedelijden zit Ik heb voor elke waarheid gevochten keiharde leugens heb ik weg gejankt verstand en gevoel in elkaar gevlochten het vertrouwen is nu afgeslankt Ik heb het eigenlijk wel gezien deze wereld moet een virus kwijt ik…

Nog nooit liep ik zo dicht langs de afgrond van de hemel. Geen grond onder de voeten dan mul zand dat voelde als vette klei. Hoewel de zon scheen werd ik geleid door een maan die me wegen wees die niet te gaan maar slechts te waden waren. Nochtans was ik gelukkig en prees de dag.…