Alle inzendingen over actualiteit

ik wist dat jij niet alleen het gezicht had om te imponeren maar dat er nog tal van andere talenten waren die ik van jou kon leren jij had de charme om naar bloemen te kijken die zich aan jou exclusief lieten zien die in hun harten jou een stukje hemel showden zodat jij dit aan anderen kon tonen jij die van iemand in…

het einde van een tijdperk lijkt nabij ik hoop dat het beschaafde het nog redt de grootste muilen zijn helaas aan zet ze schreeuwen brullen kortom veel stampei een nieuwe zon komt altijd uit het oosten bestrijdt, verslaat, de aller stomste boosten!…

jij ging op ik had de gordijnen al wat opengeschoven zodat zonnestralen je konden passeren om jouw beeld op de muur van de slaapkamer en face en en profile te projecteren spannend en je lachte toen de zon jou in onverwacht ontmoeten overviel ogen als goud en een lach in de mooiste achttien karaat diamantsetting…

domme julia wat heb je gedaan je grote oogjes uitgedoofd je keeltje gestikt je navel doorboord je vingers verknipt je lijfje vermoord door domme domme gedachten ik ben hier wil je dat ik naar jou toe wil je dat ik opgestegen kom om je verder te duwen om je mee te trekken om je te helpen om samen te leren vliegen zonder los te…

Zullen we een jaar lang dromen over sneeuw, bloesems, schaduwen in de zomer en vallende bladeren in de herfst? Want een boom weet niet hoe laat het is Tijdloos waaien de takken in de wind Aan de stoeprand is het zaterdag Maandag begint bij de voordeur Aan het eind van de straat is het al overmorgen Achter de horizon is het kwart over…

ik zag de honger in hun ogen het terloopse bewegen van gespreide vingers en hand in hun jacht naar energie voelde de spanning laveren in het golven van mensen als accu in snel laden en afname van potentiaal vaak hadden mensen hun maatregelen genomen verminderden expressiviteit en bewegen zonder openlijke extravagantie…

een hand vliegt door de lucht de chirurg die z’n hoofd weer schudt en even diep zucht al weer het begin van een niet zo’n gelukkig Nieuwjaar een familie in een eindeloos diepe put en niemand die hem nog ooit de hand weer schudt…

ik heb lang met huid en ogen de melodie van het zonlicht genoten met wind als ultiem dirigent die de diverse smaken van natuur mens en universum uitstekend kan traceren en weet welke wolken de bak schaduw moeten bevolken voor een net andere melodie…

nog ben ik bezig het folie los te trekken dat mij het leven bijna onmogelijk maakte het lijkt doorzichtig toch gerimpeld door geleden pijn in nabij en het ver verleden eerst komen schetsen maar lijden verdiept de lijnen tot etsen die dieper snijden dan ik ooit heb toegegeven ik was lang geen onbesproken kind dat zich alleen…

weet je mijn muze liefde overbrugt alle afstand in een zucht en liefhebbende ogen waarvan het licht alle zicht op geluk laat zien als de spanning groter wordt luiken ze even zilte tranen om daarna weer te glimmen in een nieuw beginnen geschoond door plotselinge vloed als enige remedie tegen te warm geworden bloed want afstand…

de tijd steekt zijn drie pieken uit boven een zwarte wijzerplaat dat doet hij al jaren en niemand vindt dat interessant omdat iedereen het als gewoon ervaart behalve op de laatste dag dan roepen allen ach en wee schiet nou even op kan ik eindelijk naar de wc want op het moment suprême verzamelt zich de bon ton en crèmes…

We weten niet wat ‘t nieuwe jaar zal brengen maar voelen ons geborgen in uw licht; leer ons vertrouwen en wat humor mengen dan straalt een glimlach soms op ons gezicht. Er komen zeker toch wel zware dagen; Gij zult ons liefdevol terzijde staan en komt geen antwoord op zovele vragen toch willen wij weer hoopvol verder gaan. Wij dragen deze…

zij keken maar hadden geen beeld in lege ogen vol gruwel en lijden waarvan men de intense pijnen nooit zal kunnen vergeten terneergeslagen in houding en bewegen in dagen die hun namen nooit meer zullen dragen nog zijn zij niet begraven zonder afscheid valt het leven nauwelijks meer te dragen een bestaan vol vragen…

… en twintig-drieëntwintig is voorbij het nieuwe jaar verkneukelt zich: ik win! derhalve start ik snel met goede zin en sta met ‘beste wensen’ in de rij … oubollig zeker maar oprecht gemeend mijn hart is ondanks alles niet versteend…

Subtitel: Oud & Nieuw Alweer een jaar ver- gleden, weg in vogelvlucht voorbij de tijd gepasseerd in slechts een zucht slecht nieuws afgewisseld met summier goed zonder enige twijfel, nieuws uit ve- le bronnen, overvloed deze echter schaadt de mensen OVERVLOED slechts daarom is het goed, beter, zelfs 't best en wellicht nóg…

als flits kwam je binnen verbrijzelde in een oogopslag alle ideeën over hoe de man vrouwen zag altijd was er een beeld uit vele stukjes werkelijkheid in kleuren en tal van vormen een echte droom rijpend uit religieus vroom en maatschappelijke attitudes die langzaam een reëel eerlijke inhoud kregen dat werd zoeken naar…

"Pluk elke dag in 2M2X4" Zal ik aan die millennials gaan zeggen Hèn hoef ik zulke taal niet uit te leggen Zij wensen mij 'n gelukkig twintig vier Ik vrees alleen dat hun schrijfvaardigheid Ten koste gaat van hun leesvaardigheid... Niets is gewaagder dan een nobel streven Ik zeg, zonder de noodklok te gaan luiden Dat, wil men…

ik wist dat het rimpelen van de horizon ooit over zou zijn nog voel ik warme golven komen zij schroeiden een werkelijkheid die ik alleen maar kon weerstaan in mijn dromen op de rand van verbranden met een buitenkant zonder korst waar slechts in het vet walmend kringelen van rook de resten van organische materie te ruiken zijn…

Navalny zit nu bij de poolijsberen Als nieuwe santa claus voor ruslands knechten Die voor hun vrijheid moeten blijven vechten Zoals ooit pussy riot hen liet leren "Dood aan de cel, kom samen op de pleinen Om voor de vrijheid te gaan protesteren Soldaten, schroom niet om te deserteren Verdedig onze waarden, breek de lijnen Wij…

ze keek mij aan liet haar blik geringschattend langs de anderen gaan toch geen preek of beperkende afspraken maar in de donkere diepte van haar ogen was geen gezelligheid te bekennen vonkte al vage onrust het evenwicht was verloren niemand wist welke invloed dat zou hebben op ieders handelen het voorval had indruk…

Je ziet hem toch niet als een helpfluencer een paardenfluisteraar met onderkin een slangenmens met kaalgeschoren spin een bodypainter met een bellydancer Je merkt toch dat de wereld hem nu ziet als zwarte schaap als zondebok met staartje een reutelaar met flaporen en baardje paranoïde kwast, geen zwijgend riet? Kom netanyahu, staakt…

ik schreeuwde mijn eenzaamheid tot rode heuvels van zand die de band met bloed bezegelden om het bezit van dat speciale stukje van het heilig land zover ik keek glooiende lijnen die het voelen van stervenspijnen minder scherpten dan de fragmenten van drones en bommen met vergiftigend stof van de vernietigende inslagen van talloze…

Wanneer het vuurwerk is verdwenen, de stilte teruggekeerd in de nacht. Is er heel veel afscheid genomen, en het nieuwe jaar dat wacht. Wij mogen opnieuw gaan dromen, niets is te gek, alles mag. Laat achter de pijn en het leed, ben klaar voor de eerste nieuwe dag. Laat de zon in je hart gaan schijnen, neem elke hand nu met een lach.…

't Zit al in onze eieren Ook in die van onze kippen Amai, daar kan je van flippen PFAS-alarmklokken beieren Ook alom in veel potten en pannen In plakband en kledij: een industrie Een model van oude economie Maak winst en 't is in kruiken en kannen Een kleine mal van naar nutsdenken De manitoe van de natuur maakt straks de factuur mega…

Het einde is nabij En het enige wat we doen, We kijken toe Hoe alles wat we hebben Stuk gaat Door wat wij doen Praten Beloven En niets doen Is accepteren wat je aan ziet komen Laat los, In godsnaam laat los Laat alles los wat dit kan laten gebeuren…

Uit recent onderzoek is gebleken dat eieren veel te veel Pfas bevatten. In eerste instantie bleek dat alleen in de omgeving van Chemours het geval te zijn, maar ook elders kwam dit voor. Het betreft echter een Pfas-variant die merkwaardig genoeg níet van Chemours afkomstig is. Hoe dan ook, luister even naar het gekakel van een verontwaardigde stresskip…

vrede op aarde ik zou niet weten waar het enige van waarde is 'n gevoelige snaar  vrede op aarde roepend in de woestijn 'n monster zonder waarde te mooi om waar(?) te zijn vrede op aarde geen macht die zoiets wil hoop van generlei waarde zo van "kikker in je bil" vrede op aarde je lacht je toch kapot geloof je het zelf eerwaarde…

ik ben van jongs af aan gekleed met maatschappelijke drachten waarvan men kan verwachten dat zij affiniteit en een groepsbinding hebben in leven taal en opvattingen maar in de loop der tijd is het strikte van scheiding verlaten en vrijheid heeft al vele gaten gedicht met keuzes die richting geven aan eigen leven door het persoonlijk…

ik heb ze weer gezien de spaans sprekende duiven hun ruiven vol middagzon in verlaten siësta tijd een balkonnetje op het zuiden en het voorzichtig luiden van de klokjes in de ijle morgenstond waar landarbeiders al uren bezig zijn met de aardbeioogst waarvan smaak en geur het knapperig stokbrood feestelijk rood kleurt hier…

Wat wordt hier veel gemopperd en gemord, Wat zijn we met zijn allen ontevreden Naar die partij van Wilders afgegleden, Waar Geert dan op zijn beurt weer “Stil van wordt”. Helaas blijkt dus dat Geert pas na het krijgen Van alle zetels overgaat tot zwijgen.…